Kwiecień 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, czytamy fragment Ewangelii, który opowiada o ziarnie pszenicy. Jest to obraz pełen prostoty, ale i głębokiego znaczenia, tym razem wzięty z życia rolniczego. Ziarno wrzucone w ziemię, aby wydać plon, musi obumrzeć. Ma w sobie życie, ale by je pomnożyć, wydać z siebie kłos, musi je utracić. To jest cud natury, jaki powtarza się z każdym zasiewem. Tak naturalny i oczywisty, że nawet nie zwracamy na niego uwagi. Pan Jezus posługuje się tym obrazem w odniesieniu do tajemnicy życia w ogóle. Mówi o nim w dwóch wymiarach: ziemskim i wiecznym. Kto ceni swoje życie na ziemi za bardzo, zabiega tylko o doczesność, zapomina o tym, że przecież i tak je straci. Kto natomiast pamięta o tym, że na ziemi nie żyje się wiecznie, idzie za Jezusem, służy Mu, w końcu będzie tam, gdzie jego Pan. Jezus sam przeszedł drogę ziarna pszenicznego, oddał życie za wielu i dla wielu je pozyskał.
Panie Jezu, jest we mnie lęk przed utratą, zwłaszcza przed utratą życia. Naucz mnie Twojej miłości, która nie szuka tego, co własne, ale chętnie oddaje się w darze za innych. Amen.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
św. Wojciech
biskup i męczennik, główny patron Polski
Św. Wojciech pochodził z rodu Sławników w Czechach. Urodził się około roku 956. Przy bierzmowaniu otrzymał imię Adalbert. Po starannym wykształceniu w szkole katedralnej w Magdeburgu Został biskupem Pragi. W skutek waśni rodowych opuścił Pragę i za pozwoleniem papieża wstąpił do benedyktyńskiego opactwa św. Bonifacego w Rzymie, i złożył tam śluby. Na polecenie papieża wrócił do Pragi, ale musiał ją powtórnie opuścić. Przybył do Polski, na dwór króla Bolesława Chrobrego i z jego pomocą wyruszył głosić Ewangelię pogańskim Prusom. Został zabity 23 kwietnia 997 roku. Jego ciało wykupiono i złożono w Gnieźnie, które stało się siedzibą pierwszej metropolii w Polsce.
jutro: św. Fidelisa
