Zarzuca się Kościołowi, że swą działalnością misyjną wypiera religie miejscowe i niszczy rodzinne kultury, że Kościół jest narzędziem szerzenia kultury zachodniej i nasze zachodnie kryzysy i problemy przenosi do kultur innych. Jak odeprzeć te zarzuty?

Niedawno czytałem tekst, w którym autor zacytował dekret Soboru z Florencji z r. 1439 o ty,. że przynależność do Kościoła katolickiego jest absolutnie konieczna do zbawienia. Jednocześnie zauważył, że Kościół, nie "odrzucając" wcale tego dekretu soborowego, doszedł do przekonania, że "każda osoba może się zbawić, która prawdziwie żyje zgodnie ze swoim sumieniem". Świetnie, ale co z autorytetem nauki tego ekumenicznego Soboru? Jeśli jest ona tak daleko od celu, czy katolicy mogą wyraźnie odrzucić taką naukę?

Wielu ludzi bez własnej winy nie należy do Kościoła. Czy zatem istnieją różne rodzaje i stopnie przynależności do niego?

Słyszałem stwierdzenie, że poza Kościołem nie ma zbawienia. Zupełnie tego nie rozumiem. Czy naprawdę muszę wierzyć w to, że wszyscy ludzie dobrej woli, którzy niegdy nie słyszeli o Chrystusie i Kościele, ale żyją uczciwie i pobożnie, znajdą się po śmierci w piekle? Czy odnosi się to również do chrześcijan niekatolików? Jak pogodzić tę naukę z e sprawiedliwością i miłością Boga wobec wszystkich ludzi?

Wydaje mi się, że nie ma sensu podejmować próby rozliczenia stron jasnych i ciemnych Kościoła. Kościół osądzić ostatecznie można jedynie w świetle wiary. Czy się mylę?

Są ludzie, którzy mówią "tak" wobec Jezusa, ale "nie" wobec Kościoła. Główny zarzut, który stawia się Kościołowi, brzmi, że w swej historii sprzeniewierzył się pierwotnemu przepowiadaniu Jezusa. Bowiem Jezus - tak mówią krytycy Kościoła - sam był ubogi i był rzecznikiem ubogich. Kościół natomiast jest bogaty, paktuje z możnymi i zawiódł w kwestii socjalnej. Kościół odwartościował kobietę, zdemonizował sferę seksualną, niechętnie patrzy na szczęście człowieka, pocieszając go wiecznością. Według jeszcze innych krytyków Kościół jest pod każdym względem zacofany, po prostu przestarzały. Co ma odpowiedzieć katolik na ten "rejestr grzechów" Kościoła?

Może kiedyś ktoś zapytał ciebie o to lub ty pytałeś sam siebie lub innych skąd wzięli się papież, biskupi i księża? Przecież w Biblii nie ma na ich temat ani słowa. To prawda. Dopiero z ok. 37. roku pochodzą dane świadczące o ustanowieniu siedmiu diakonów (Dz. 1,6-7)Po raz pierwszy prezbiterów i (bądź albo) biskupów "spotykamy" w historii kościoła w latach 46-48, jako przełożonych pierwszych Kościołów założonych przez św. Pawła w Anatolii.

Dlaczego sakramenty przyjmuje się, poza wypadkami konieczności, w liturgicznym zgromadzeniu wiernych, w kościele?