logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Roman Słupek SDS
Kościół polskokatolicki
materiał własny
 


Kościół polskokatolicki

Czym różni się Kościół polskokatolicki od rzymskokatolickiego? Ksiądz polskokatolicki; jak nim zostać? Czy to jeszcze jest powołanie? Czy nie jest to sprzeciw przeciwko wierze i Kościołowi założonemu przez Jezusa? Czy może spełniać to samo zadanie co Kościół rzymskokatolicki? Czy jest legalny? (Boguś).

Odpowiedź na to pytanie chciałbym rozpocząć od trafnej Twojej wątpliwości - Czy nie jest to sprzeciw przeciwko wierze i Kościołowi założonemu przez Jezusa? Zawsze, gdy stawiamy sobie pytania natury religijnej to musimy pytać się o to, jaka była na początku wola Jezus Chrystusa? Jak była Jego wola odnośnie Kościoła, który założył?

Jezus Chrystus powołując dwunastu Apostołów uczynił z nich zaczątek Kościoła. Był On świadomy, że jako ludzie łatwo popadają w niezgodę i podziały. Ewangeliści poświadczają to, gdy ukazują Apostołów, którzy pokłócili się między sobą o to, kto z nich jest największy (Mk 9, 33-35) lub o to, komu mają się należeć najlepsze miejsca w Królestwie Jezusa (Mk 10, 35-45). Jezus świadomy ich ludzkich ułomności w głębi swego serca pragnął, aby między nimi panowała jedność, także wtedy gdy odejdzie On już do Ojca w niebie. Szczególnym tego wyrazem jest modlitwa Jezusa za uczniów i tych, którzy dzięki nim będą wierzyć w Niego (J 17, 6-26). Jak refren przewijają się w niej słowa Jezusa wyrażające to głębokie pragnienie jedności między uczniami - "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno" (J 17, 21).

W gronie apostolskim szczególne miejsce Jezus przeznaczył Piotrowi i jego następcom. Oni to z Bożego ustanowienia są strażnikami jedności między wyznawcami Jezusa; jedności, o którą modlił się On w ostatnich godzinach przed swoją męką i śmiercią. Za Piotra Jezus modlił się szczególnie intensywnie: "Szymonie, Szymonie (.) prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci" (Łk 22, 32). Mimo, że później Piotr dopuścił się zdrady, to jednak Chrystus nie odebrał mu tego szczególnego miejsca w gronie apostolskim. Wyrazem tego jest fakt, że po swoim zmartwychwstaniu potwierdził to trzykrotnym nakazem skierowanym do Piotra: "Paś owce moje. (.) Paś baranki moje" (zob. J 21, 15-19).

W świetle tych słów Jezusa wyrażających głębokie pragnienie jedności między Jego wyznawcami możemy spojrzeć na postawiony w pytaniu problem. Ukazują one szczególne miejsce jakie w Kościele zajmował Piotr i jakie na przestrzeni wieków zajmują jego następcy - papieże. Możemy więc lepiej zrozumieć problem jedności i jej rozbicia, czego efektem jest także istnienie Kościoła polskokatolickiego. W świetle tych powyższych słów Jezusa musimy zawsze oceniać każdą rzeczywistość kościelną. Nie chcę tu poruszać problemu odpowiedzialności za rozbicie jedności, gdyż sprawy te bywają nieraz bardzo skomplikowane na gruncie historycznym. Na płaszczyźnie jednak teologicznej, płaszczyźnie wiary mamy obowiązek dążyć do jedności, gdyż taka była wola Jezusa. Przechodząc już do szczegółowych kwestii postawionych w pytaniu, to sprawa różnic między Kościołem rzymskokatolickim a polskokatolickim ma swe źródło w wydarzeniach ostatnich dwóch wieków.

Polski Kościół Narodowo-Katolicki powstał w 1898 roku w USA. Główną przyczyną jego powstania były nieporozumienia na tle zarządu dobrami kościelnymi tworzonymi przez polonię amerykańską oraz kwestie duszpasterskie. Do nieporozumień tych dochodziło między miejscowymi biskupami a polonią. Polacy wysłali do Rzymu delegację na czele z ks. Franciszkiem Hodurem przedstawiając tam swoje postulaty. Oficjalna odpowiedź otrzymana ze Stolicy Apostolskiej nie zadowoliła ks. Hodura, inicjatora tej akcji. Dnia 18 XII 1898 roku odczytał on wiernym parafii św. Stanisława w Scranton otrzymaną odpowiedź. Na skutek niezadowolenia z treści otrzymanej odpowiedzi parafianie i on sam wypowiedzieli kanoniczne posłuszeństwo biskupowi i papieżowi, w następstwie czego zostali ekskomunikowani (zawieszeni w prawach przysługujących członkom Kościoła).

Polski Kościół Narodowo-Katolicki w USA nawiązał kontakty z innymi odłamami Kościoła rzymskokatolickiego, które wcześniej zerwały jedność ze Stolicą Apostolską (np. starokatolicy, którzy odrzucili naukę Soboru Watykańskiego I o nieomylności papieskiej). Kościół ten podjął także na początku XX wieku próby zaistnienia w Polsce. Ostatecznie został w Polsce zatwierdzony dopiero przez władze hitlerowskie a po wojnie przez władze komunistyczne, które silnie popierały ten Kościół, przy jednoczesnym zwalczaniu, jakże często bardzo brutalnie, Kościoła rzymskokatolickiego. Jak w każdym Kościele, który zrywa jedność ze Stolicą Apostolską, tak też i w Polskim Kościele Narodowo-Katolickim, nastąpiły z czasem nowe rozłamy. W 1952 roku Kościół Narodowy w Polsce zerwał z ks. Hodurem, swoim inicjatorem, i wybrał swoich niezależnych biskupów. W ten sposób powstał Kościół polskokatolicki - ten, którego dotyczy powyższe pytanie. W międzyczasie zdarzały się przypadki powrotu do Kościoła rzymskokatolickiego duchownych i świeckich, którzy odeszli z niego do Kościoła polskokatolickiego (np. w 1947 roku powróciła grupa wiernych z ks. W. Faronem na czele).

Zerwanie jedności ze Stolicą Piotrową spowodowało stopniowe odchodzenie tego Kościoła od wspólnej wiary i praktyki życia Kościoła rzymskokatolickiego. U podstaw tych rozbieżności leży nieuznawanie w pełni nauki o roli i znaczeniu papieża w Kościele. Różnice dotyczą także nauki o sakramentach, zamiany spowiedzi indywidualnej na nabożeństwa pokutne (choć pozostawiono możliwość spowiedzi indywidualnej), zniesienia celibatu księży. Udzielając odpowiedzi na postawiony problem nie można w jakikolwiek sposób potępiać członków Kościoła polskokatolickiego. Tego robić nie wolno! Obowiązkiem jednak jest pokazanie, że wolą Jezusa była jedność Jego wyznawców i do tej jedności trzeba dążyć. Znakiem i miernikiem tej jedności jest relacja, jaka zachodzi między danym Kościołem (np. polskokatolickim) a następcą św. Piotra, w osobie papieża, który z woli Jezusa ma być świadkiem i znakiem jedności. Każde rozbicie Kościoła jest niewiernością wobec woli Jezusa Chrystusa wyrażonej w słowach: "aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno" (J 17, 21).

ks. Roman Słupek SDS

 
Zobacz także
Fr. Justin
Wielokrotnie w czasie Mszy kapłan zwraca się do wiernych z pozdrowieniem: "Pan z wami". Wówczas odpowiadamy: "I z duchem twoim". Dlaczego odpowiadamy na to piękne i proste wezwanie w sposób staromodny i mało zrozumiały? We Mszy angielskie/pozdrowienia kapłana i odpowiedź wiernych są jasne: "The Lord be with you" - "And also with you".
 
Fr. Justin

W Liście św. Pawła do Koryntian czytamy, że wszyscy zostaną poddani Bogu, a więc nie tylko my, zwyczajni ludzie, ale także Jezus Chrystus. Świadkowie Jehowy wyciągają z tego wniosek, że Jezus nie jest Bogiem, gdyż będzie poddany Bogu, a więc niższy od Niego. Tymczasem chrześcijaństwo uczy, ze Jezus jest Bogiem, równym pierwszej i trzeciej Osobie Boskiej - Ojcu i Duchowi Świętemu.

 
O. Jan Andrzej Kłoczowski OP
Co my w Polsce wiemy o Żydach, którzy mieszkali z nami przez ponad 600 lat? My nie znamy tej kultury, a jeśli już, to najczęściej znamy ją z dowcipów. Nie mamy pojęcia, co tu się działo, na przykład, dlaczego do grobu tego czy innego cadyka Żydzi przyjeżdżają z całego świata. Pierwszą rzeczą jest poznanie. Oczywiście wzajemne.
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS