logo
Niedziela, 01 października 2023 r.
imieniny:
Teresy, Heloizy, Igora, Remigiusza – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
o. Daniel Ange
Krew Baranka, która uzdrawia Wszechświat
Wydawnictwo Pomoc
 


"Krew  Baranka, która uzdrawia Wszechświat" jest wielkim zaproszeniem do zatrzymania się nad darem Eucharystii. O. Daniel Ange przypomina nam gdzie jest źródło uzdrowienia człowieka w jego relacji do niego samego, do innych ludzi, do świata i do Boga. Uświadamianie sobie tej prawdy jest tym bardziej ważne dzisiaj w czasie ciągłego zwiększania się liczby wspólnot charyzmatycznych i mocnego doświadczania obecności Ducha Świętego. 
 
 
Wydawca: Wydawnictwo Misjonarzy Krwi Chrystusa Pomoc
Rok wydania: 2013
ISBN: 978-83-63459-13-0
Format: 145x210
Stron: 416
Rodzaj okładki: Miękka
Kup tą książkę 
 

 
Książka o. Daniela-Ange "Krew  Baranka, która uzdrawia wszechświat" jest wielkim zaproszeniem do zatrzymania się nad darem Eucharystii. Autor, przypomina nam gdzie jest źródło uzdrowienia człowieka w jego relacji do niego samego, do innych ludzi, do świata i do Boga. Uświadamianie sobie tej prawdy jest tym bardziej ważne dzisiaj w czasie ciągłego zwiększania się liczby wspólnot charyzmatycznych i mocnego doświadczania obecności Ducha św. Książka pomaga czytelnikowi zauważyć Boże działanie w codzienności oraz cud istnienia i być za niego wdzięcznym. Taka postawa sprawia, że całe życie staje się Eucharystią.
 
Ogromnym atutem tej pozycji jest również doświadczenie autora bycia blisko ludzi poranionych i słabych. Książka zawiera również bardzo wiele cytatów świętych, które przybliżają tajemnicę Eucharystii. Jej lektura sprawia, że nie tylko wchodzimy w głąb Tajemnicy Obecności, ale idziemy dalej i stajemy się jej przedłużeniem każdego dnia.

 
______________________________________________________
 
O. Daniel-Ange (ur. 1932 r. w Brukseli), francuski duchowny katolicki i pisarz. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Szwajcarii, czas II wojny światowej spędził na Korsyce. Szkołę średnią ukończył w Anglii. W roku 1950 wstąpił do klasztoru Benedyktynów w Clervaux w Luksemburgu. Studiował... filozofię i teologię. W 1957 założył Fraternię Matki Bożej Ubogich. Dwanaście lat spędził w Rwandzie. Dopiero w 1981 w wieku 49 lat przyjął święcenia kapłańskie. W roku 1984 Ange został założycielem międzynarodowej szkoły modlitwy Młodzi-Światło (fr. Jeunesse-Lumiere). W Polsce od 2004 roku istnieje filia tej szkoły pod nazwą Katolicka Szkoła Kontemplacji i Ewangelizacji Młodych „Dzieci Światłości” z siedzibą w Łodzi. W 2009 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Do tej pory odbył ponad 220 podróży ewangelizacyjnych do 42 krajów na czterech kontynentach. Jego najbardziej znane książki to: „Franck, czyli jak nadzieja zwyciężyła AIDS”, „Niech słowo płonie w twym sercu”, „Przebaczenie”, „Śmiać się i płakać z Janem Pawłem II”, „Święci na trzecie tysiąclecie”, „Twoje ciało stworzone do miłości”, „Twoje ciało stworzone do życia”, „Zraniony Pasterz”.
 



 
Zobacz także
Robert Rabka OFMCap
Trudności spadają na człowieka, aby pociągnąć go ku większej miłości Boga i jedności z Nim. Są próbą wiary i wierności, a także rękojmią, że Bóg doprowadzi swoje dzieło do końca. W ciężkich chwilach sprawdza się modlitwa pisana. Najczęstszą przyczyną oschłości jest grzech: upodobanie w sobie, zarozumiałość, pycha, duchowe lenistwo, zaniedbanie formacji własnej wiary, szukanie światowych pocieszeń, przywiązanie do osób, przyjemności lub zabaw, brak szczerości przed samym sobą. Grzech nie w Bogu szuka pocieszenia, a w rzeczach stworzonych. 
 
ks. Zygmunt Podlejski
Głównym bohaterem przypowieści o miłosiernym Samarytaninie nie jest człowiek napadnięty przez zbójców, lecz obcy, który pomógł mu, nie pytając o jego pochodzenie. Jezus wyeksponował osobę Samarytanina, by pokazać, że przykazanie miłości bliźniego obowiązuje wszystkich ludzi – bez wyjątku, że każdy człowiek jest bliźnim. Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie jest jakby dopełnieniem nauki Jezusa, wygłoszonej na górze... 
 
Roman Słupek SDS
Człowiek jest koroną całego Bożego dzieła stworzenia, jego zwieńczeniem. Autor Księgi Rodzaju, opisując stwarzanie świata przez Boga, pokazuje, że kolejne elementy, które Bóg powołał do istnienia, były dobre. Dopiero jednak, gdy pojawił się człowiek, całość dzieła stworzenia podsumowana zostaje słowami: "A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre" (Rdz 1, 31). Dopiero wraz z pojawieniem się człowieka całość stworzenia oceniona została jako "bardzo dobra".
 
 
___________________

 reklama

katolicyzm