Najważniejsze, co może ojciec dać swoim dzieciom, to po prostu prawdziwie, mądrze, dojrzale, wiernie, wyłącznie i dozgonnie kochać ich matkę. Fascynująca książka o roli męża i ojca w rodzinie. Mądrość i odpowiedzialność, czułość i troskliwość to cechy prawdziwego mężczyzny. Jest to lektura równie ciekawa dla mężczyzn jak i kobiet: żon i matek, a także dla narzeczonych

Współcześnie godzi się w jedność i nierozerwalność małżeństwa.

Temat papiestwa jest bardzo często wykorzystywany w atakach przez przeciwników Kościoła. Nieomylność następcy Piotra czy jego szczególną rolę w Kościele obierają sobie za cel zarówno ateiści, jak i protestanci. Między katolikami a protestantami i wieloma innymi wyznaniami chrześcijańskimi temat ten stanowi kość niezgody... Książka to kolejny zbiór tekstów Ojca Salija, w którym między innymi o najstarszych świadectwach prymatu biskupów Rzymu, o nieomylności następcy Piotra, czy dlaczego następcę Piotra nazywamy Ojcem Świętym?

Ogień i radość – dwa narzędzia, bez których nie warto wyruszać na drogi głoszenia Dobrej Nowiny. Bez płomieni wewnętrznego ognia miłości – zauważa ks. Jacques Marin – bez radości Ducha Świętego chrześcijanin nie zdoła przemówić do współczesnych sobie, ani też nie stanie się światłem świata czy solą ziemi.

Zbiór środowych katechez Jana Pawła II na temat modlitw brewiarzowych zawiera komentarze do czterech tygodnia Jutrzni. Od wieków jest to najgłębsza modlitwa Kościoła, w której modli się Chrystus wraz z nami, a my z Chrystusem. Lektura gorąco zalecana nie tylko kapłanom i zakonnikom, ale także wiernym świeckim...

Ojciec Święty Jan Paweł II w kolejnych 20 orędziach na Dzień Migranta i Uchodźcy w latach 1985–2005 w sposób systematyczny diagnozował i opisywał problemy rodzące się z fenomenu współczesnych migracji oraz zwracał uwagę na konieczne reperkusje w szeroko pojętej działalności apostolskiej Kościoła na rzecz migrantów. Poruszał problem łamania podstawowych praw migranta, wskazywał na potrzebę godziwego przyjęcia przybyszów, uszanowania ich tożsamości kulturowej, budowania kultury przyjęcia oraz solidarności z migrantami...

Ta książka ujrzała światło dzienne dlatego, że podczas arkowych Rekolekcji Przymierza na San Domingo te słowa poruszyły kilka osób, które je spisały. Zaprzyjaźniona z "Arką" Anne-Sophie Andreu przeczytała je i także była nimi poruszona. Opracowała ten tekst, wkładając w tę pracę swoje kompetencje i własne życie duchowe, aby nadać mu obecną formę, bardziej czytelną, prostą, lepiej nadającą się do lektury medytacyjnej. Jestem jej za to ogromnie wdzięczny. Żywię nadzieję, że duchowość ta, będąca w sercu naszych wspólnot "Arki" oraz "Wiary i Światła", przyciągnie innych ludzi i spowoduje, że pójdą oni za Jezusem drogą współczucia. Idąc wspólną drogą z osobami słabymi i bezbronnymi, odkryją obecność Jezusa i staną się Jego przyjaciółmi. Znajdą tutaj nową siłę i nową wolność.

Niewielu z nas współczesnych ma pojęcie o acedii.  „Demon acedii, nazywany także demonem południa, jest najuciążliwszy spośród wszystkich demonów”, pisał w IV wieku Ewagriusz z Pontu. Ale i dziś określenie to musi obudzić w nas czujność. Zazwyczaj wszak demon kojarzy się z głęboką nocą, a nie białym dniem! Ten nieoczekiwany charakter demona, który atakuje w samym środku dnia, czyni z acedii wyjątkowo groźne zło. 

Czy koniec świata jest bliski? Zagubiony w labiryncie współczesności człowiek nie wie, dokąd zmierza… Autor, kapłan i teolog, zagłębiając się w teksty ewangeliczne, pokazuje nam, jak odczytywać i rozeznawać znaki czasu. Nie ograniczając w żadnym stopniu wolności człowieka, proroctwa biblijne objawiają nam finał historii powszechnej: ostateczną walkę między prawdą a kłamstwem, która zakończy się definitywnym zwycięstwem Chrystusa, triumfem nad siłami zła.   

Czy bezsilny gniew pojawiający się po bezpośrednim dotyku zła musi być bezsilny? Zdarza się, że bardzo życzymy komuś śmierci, że domagamy się sprawiedliwości. Jednak kara śmierci jest najwyższym rodzajem kary, od którego już nie ma odwrotu, nie ma możliwości cofnięcia wyroku po dokonaniu egzekucji i przywrócenia ponownie komuś życia. Czy życia zbrodniarza należy bronić?