logo
Czwartek, 18 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Apoloniusza, Bogusławy, Gościsławy – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Wspólnota z Bose
Księga świadków
Edycja Świętego Pawła
 


Wprowadzenie: Enzo Bianchi

Tytuł oryginału: Il libro dei testimoni. Martirologio ecumenico.
Praca zbiorowa Wspólnoty z Bose pod kierunkiem Riccardo Lariniego.
Tłumaczenie: Krzysztof Stopa
ISBN 83-7168-620-X
© Edizioni San Paolo, 2002
© Edycja Świętego Pawła, 2003
ul. Siwickiego 7, 42-221 Częstochowa
tel. (034) 362.06.89, fax (034) 362.09.89
www.paulus.pl · e-mail: edycja@paulus.pl


 

22 STYCZNIA
DAMIANA (IV W.), MNISZKA I MĘCZENNICA

Na początku IV w. w egipskiej prowincji Parallos, w północnej części delty Nilu, zostaje ścięta przełożona Damiana wraz z 40 mniszkami z jej monasteru.
Damiana, córka miejscowego władcy Marka, wychowała się w wierze ojca. W wieku piętnastu lat, pragnąc oddać się całkowicie modlitwie i medytacji Pisma Świętego, poprosiła o pozwolenie, by udać się wraz z kilkoma towarzyszkami w miejsce odpowiednie do życia monastycznego. Marek, który był bardzo szczodrym człowiekiem, polecił wówczas zbudować dla nich dobrze strzeżony monaster.
Kiedy nastało prześladowanie za czasów Dioklecjana, Marek z racji zajmowanego stanowiska musiał się spodziewać, że znajdzie się wśród pierwszych, od których będzie się wymagać apostazji. I tak też się stało. Damiana, kobieta wielkiej odwagi i stałości, przekonała jednak ojca, by odmówił apostazji. Ten zaś publicznie wyznał wówczas swoją wiarę i został ścięty.
Kiedy cesarz dowiedział się o roli, jaką odegrała Damiana i jej towarzyszki w tym, co się wydarzyło, na próżno usiłował zmusić ją do apostazji. Wszystkie zginęły jako męczennice, a na miejscu ich kaźni istnieje po dziś dzień żeński monaster noszący ich imię.


MODLITWA

Już od dzieciństwa wybrał ją Chrystus,
a Damiana wzgardziwszy życiem światowym,
umiłowała czystość.
W rozmowie ze swym ojcem Markiem mówiła:
"Będę służyć Chrystusowi i zostawię świat".
On zaś uradował się tym pięknym słowem
i zbudował jej zamek,
w którym służyła Chrystusowi.
Raduj się, prawdziwa oblubienico,
od dzieciństwa stałaś się ołtarzem
Ducha Świętego.
Bądź błogosławiona, o Damiano,
roztropna młoda panno,
mniszko, która zbudowałaś
dom swój na skale.
Syn Boży cię wybrał,
bo nikt nie jest do ciebie podobny;
ty jesteś godna nieśmiertelnej pamięci,
pozdrawiamy cię, o błogosławiona.
Oto jest życie mnisze,
oto jest męczeństwo dla Chrystusa,
naszego prawdziwego Boga.
Bądź błogosławiony, Chryste nasz Panie,
wraz z dobrym Ojcem
i Duchem Świętym,
Trójco współistotna.


KOŚCIOŁY WSPOMINAJĄ...
ANGLIKAŃSKI:
Wincentego z Saragossy (†304), diakona, pierwszego męczennika Hiszpanii

KATOLICKI NA ZACHODZIE:
Wincentego, diakona i męczennika

KOPTYJSKI I ETIOPSKI (13 t?ubah/t?err):
Zaślubiny w Kanie Galilejskiej

LUTERAŃSKI:
Wincentego, męczennika w Hiszpanii

MARONICKI:
Tymoteusza, apostoła i męczennika (zob. 26 stycznia); Anastazego Persa (†628), mnicha i męczennika

PRAWOSŁAWNY I GREKO-KATOLICKI:
Tymoteusza, apostoła; Anastazego Persa, męczennika
Filipa Cudotwórcę (†1569), metropolitę Moskwy (Kościół rosyjski)

STAROKATOLICKI:
Wincentego, męczennika


Zobacz także
Anna
Jest 2:00 nad ranem. Moja poduszka jest wilgotna, a tusz do rzęs, z taką uwagą nakładany, aby zrobić na Tobie wrażenie, rozmazał się na nosie i policzkach. Piszą, że jest wodoodporny, ale okazuje się, że czasami niewystarczająco na życiowe załamania... Kiedy godzinę temu odjechałeś urażony w swojej "męskiej "dumie, uświadomiłam sobie, że wszystko skończone. Wprawdzie nie powiedziałeś tego, ale wiem, że więcej nie zadzwonisz...
 
ks. Tomáš Halík
Naszym posłannictwem jest „odczarowanie świata” – jego oddemonizowanie. Naszym zadaniem jest wypędzenie demonów nienawiści, wzmożenie terapeutycznej, uzdrowicielskiej mocy religii. W świątyni naszego świata musimy podtrzymywać światło nadziei, nawet gdyby brakowało oliwy, jak o tym przypomina święto Chanuka. My, chrześcijanie, jesteśmy do nadziei powołani przez Tego, który został nazwany „światłem na oświecenie pogan i chwałą swego ludu, Izraela”.
 
Jakub Kołacz SJ
Kiedy Jezus dokonał pierwszych cudów, a Jego sława zaczęła błyskawicznie rosnąć, wówczas Jan Chrzciciel posłał do Niego swoich uczniów z pytaniem odnoszącym się do Jego mesjańskiej tożsamości. Wprawdzie zasadniczo był prawie pewny, że Jezus jest Mesjaszem, jednak biorąc siebie samego za przykład – przecież ludzie jego uważali za Mesjasza, czemu on sam konsekwentnie zaprzeczał (por. J 1, 20) – chciał usłyszeć z ust Jezusa jasną deklarację, która potwierdziłaby jego własne przypuszczenia. 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS