logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Wspólnota z Bose
Księga świadków
Edycja Świętego Pawła
 


Wprowadzenie: Enzo Bianchi

Tytuł oryginału: Il libro dei testimoni. Martirologio ecumenico.
Praca zbiorowa Wspólnoty z Bose pod kierunkiem Riccardo Lariniego.
Tłumaczenie: Krzysztof Stopa
ISBN 83-7168-620-X
© Edizioni San Paolo, 2002
© Edycja Świętego Pawła, 2003
ul. Siwickiego 7, 42-221 Częstochowa
tel. (034) 362.06.89, fax (034) 362.09.89
www.paulus.pl · e-mail: edycja@paulus.pl


 

23 STYCZNIA
MENNO SIMONS (1496-1561), ŚWIADEK

W 1535 roku w niemieckim mieście Műnster, niedaleko Niderlandów, rzezią zakończyła się tragiczna próba założenia Nowej Jerozolimy przy użyciu siły. Projekt taki chciały zrealizować rozszalałe skrajne odłamy anabaptyzmu holenderskiego. Skutkiem tego było okrutne prześladowanie każdego, kto przyznawał się do bycia anabaptystą.
Anabaptyzm przetrwał wszakże dzięki rozumnej działalności Menno Simonsa. Sprowadził on z powrotem do ewangelicznych korzeni ruch, który pociągnął za sobą wiele prostych osób, pragnących jedynie pełnić wolę Bożą.
Simons urodził się w Witmarsum (Fryzja) w 1496 roku, w rodzinie chłopskiej. Najpierw został księdzem katolickim, ale później coraz bardziej ujmowała go szczera, dobra wiara, jaką spotykał u wielu swoich wiernych, pociąganych przez różne prądy reformacji.

Simons znalazł się w głębokim kryzysie egzystencjalnym i powołaniowym, lecz wyszedł z niego w przekonaniu, że powinien stać się sługą wyłącznie słowa Bożego, wyrzekając się tego wszystkiego, czego w Kościele nie dało się wyprowadzić z Pisma. Porzucił Kościół rzymski w przeświadczeniu, że iść za Chrystusem znaczy jedynie przyjąć własny krzyż. Przez dwadzieścia lat narażał się na śmierć, przepowiadając słowo Boże oraz działając na rzecz odbudowania ruchu anabaptystycznego, wolnego od prorockiego i eschatologicznego szaleństwa, a wyznającego znów prymat Ewangelii. Przede wszystkim jednak Simons starał się dokonać głębokiego nawrócenia we własnym życiu, aby dostosować je do orędzia ewangelicznego, które codziennie głosił.
Menno Simons zmarł 31 stycznia 1561 roku, przyczyniwszy się swoimi pismami do zbudowania Kościoła pozbawionego urzędów związanych ze święceniami, opartego na Piśmie Świętym i przez nie kształtowanego. Niektóre Kościoły ewangelickie wspominają go właśnie dzisiaj.

PRZYCZYNKI DO LEKTURY

Kiedy rozeszły się wieści o prześladowaniach, jakie nastąpiły po tragedii w Műnster, krew tych ludzi, chociaż błądzących, spadła na moje sumienie i miałem wyrzuty nie do zniesienia. Raz jeszcze przemyśliwałem nad moim życiem nieczystym, cielesnym, nad obłudną nauką i nad idolatrią, którą każdego dnia wyznawałem pod pozorem pobożności, ale bez radości. Zobaczyłem, że te żarliwe stworzenia, choć były w błędzie, to jednak chętnie oddawały życie i dobra za swoją naukę i wiarę. Kiedy się nad tym zastanawiałem, moje sumienie tak mnie zadręczało, że nie mogłem dłużej stawiać oporu. Mówiłem sobie: co ja, nędzny, robię? Jeśli będę w dalszym ciągu tak żył i nie dostosuję mojego życia do słowa Bożego; jeśli otwarcie, z pomocą moich słabych talentów, nie potępię hipokryzji, zafałszowania chrztu, Wieczerzy Pańskiej wynaturzonej przez kult, którego nauczali uczeni; jeśli z obawy o moje ciało, nie będę głosił tego, co uważam za fundament prawdy i nie skoncentruję wszystkich moich sił, aby zaprowadzić rozproszone stado - które chętnie wypełniałoby swoje obowiązki, gdyby je znało - na pastwiska Chrystusa, ach, jakże ich krew, przelana w akcie występku, wołać będzie przeciwko mnie w dniu sądu!. (Menno Simons "Odpowiedź Gelliusowi Faberowi")


KOŚCIOŁY WSPOMINAJĄ...
KATOLICKI NA ZACHODZIE:
Babilasa, biskupa, i troje dzieci (†250), męczenników (kalendarz ambrozjański)
Ildefonsa (†667), biskupa Toledo (kalendarz mozarabski)

KOPTYJSKI I ETIOPSKI (14 t?ubah/t?err):
Archilidesa Rzymianina, mnicha (Kościół koptyjski)

LUTERAŃSKI:
Menno Simonsa, świadka wiary we Fryzji

MARONICKI:
Klemensa z Ancyry (III-IV w.); Agatangela (III-IV w.), męczennika; Sergiusza (†701), papieża

PRAWOSŁAWNY I GREKO-KATOLICKI:
Klemensa, biskupa Ancyry, hieromartyra; Agatangela, męczennika
Teofana Rekluzę (†1894) biskupa Tambowa (Kościół rosyjski)


Zobacz także
Jolanta Tęcza-Ćwierz
Wiara daje niezwykłą siłę i jest stałym punktem odniesienia właściwie w każdej sferze życia. Zdarzały się momenty trudne, różne wahania, problemy, kiedy zawiodłam się na innych ludziach, kiedy moje plany, marzenia rozsypały się jak domek z kart. Wiedziałam wtedy, że jedyną wartością, która jest niezmienna w moim życiu, jest wiara, zaufanie Bogu...
 
Ks. Marek Dziewiecki
Niektórzy sądzą, że ateiści nie kierują się w swoim życiu wiarą, lecz wiedzą i że w związku z tym są bardziej racjonalni od ludzi wierzących. Tego typu przekonanie jest wynikiem ignorancji lub złudzenia. Także bowiem ateiści są ludźmi wierzącymi w określony sposób rozumienia człowieka i sensu jego życia...
 
ks. Ryszard Nowak
Jako chrześcijanie mamy najbardziej wartościową Nowinę do przekazania i często trudno nam zrozumieć i zaakceptować fakt, że tak niewielu chce nas słuchać. Wiara jest łaską. Nie zmienia to jednak faktu, że w procesie dochodzenia do wiary Pan Bóg posługuje się człowiekiem, który sam już wcześniej uwierzył w Jezusa...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS