Błogosławiony Jan Paweł II w czasie swojego pontyfikatu obył aż 104 zagraniczne pielgrzymki. Program każdej niemal pielgrzymki obejmował również przynajmniej jedno sanktuarium poświęcone Matce Bożej. Modlił się, składał dziękczynienie, prosił, zawierzał na Jasnej Górze i Fatimie, w Licheniu i Lourdes, w Ostrej Bramie i Guadelupie, w Ludźmierzu i Medjugorje, Kalwarii Zebrzydowskiej i Knock, Einsiedeln i Yamusukro, Nazaret i Mariazell, Loreto i Pompejach i wiele innych. W jednych był tylko raz, w innych – wielokrotnie. Były to jego umiłowane miejsca. „A jednak istnieją takie miejsca, w których obecność Matki Bożej jest szczególnie żywa, (…) Tymi miejscami są sanktuaria maryjne. W każdym z nich wciąż od nowa nabiera mocy testament Ukrzyżowanego Chrystusa; każdy z nas czuje tu, że Syn Boży powierzył go Maryi; każdy z nas przybywa tu, aby być z Nią, ze swoją Matką” (Fatima, 1982). Niemal zaraz po wyborze, 29 października 1978r. opuszcza po raz pierwszy Watykan i udaje się do sanktuarium maryjnego w Mentorelli. Również jego ostatnia pielgrzymka poza Rzym – 5 września 2004r. – ma miejsce do Jej sanktuarium w Loreto. W swoją ostatnią, 104 pielgrzymkę zagraniczną udaje się Lourdes. Tam, w sobotni wieczór 14 sierpnia 2004r. dostrzega kres swojego ziemskiego pielgrzymowania: „Klękając przed Grotą Messabielską czuję ze wzruszeniem, że osiągnąłem metę mojej pielgrzymki.”

Bardzo często, w czasie nawiedzania sanktuariów maryjnych, w czasie nabożeństw ku czci Matki Boskiej dokonuje aktów zawierzeń. Najważniejsze z nich to: akt zawierzenia świata i Rosji Matce Boskiej dokonane w Fatimie 13 maja 1982r. i w Bazylice św. Piotra w Rzymie 25 marca 1984 oraz akt zawierzenia świata ponownie dokonany w Fatimie 13 maja 1991r. Aktami zawierzenia oddaje w opiekę Matki Boskiej Kościoły, całe narody, państwa i miasta, rodziny, grupy społeczne np. młodzież, chorych i cierpiących. My powinniśmy pamiętać szczególnie dwa akty oddania Kościoła i Narodu Polskiego: pierwszy dokonany 4 czerwca 1979r. na Jasnej Górze był niejako potwierdzeniem milenijnego Aktu Jasnogórskiego złożonego 3 maja 1966r. oraz drugi akt zawierzenia złożony 19 sierpnia 2002r. w Kalwarii Zebrzydowskiej, który był jakby ostatecznym błogosławieństwem udzielonym przez błogosławionego Jana Pawła II nam i naszej Ojczyźnie.

Znaki Maryjne

Znaki maryjne nie ustają z chwilą jego śmierci, która nastąpiła w pierwszą sobotę miesiąca, dzień maryjnego nabożeństwa pierwszych sobót i publicznej modlitwy różańcowej. 13 maja 2005r., w dzień pierwszego objawienia fatimskiego, w bazylice św. Jana na Lateranie zostaje odczytane zezwolenie Ojca Świętego Benedykta XVI na odstąpienie od pięcioletniego okresu jaki musi upłynąć od chwili śmierci, aby rozpocząć proces beatyfikacyjny. Proces beatyfikacyjny oficjalnie rozpoczął się 27 czerwca 2005r. -  w dzień po święcie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. I wreszcie ostatni uwidoczniony znak – Ojciec Święty Jan Paweł II zostanie wyniesiony na ołtarze 1 maja – pierwszy dzień miesiąca poświęconego Maryi.

Wszystko oddał w opiekę Maryi Dziewicy

Podsumowaniem jego wyboru przez niego maryjnej drogi są jego słowa: Cieszcie się tak jak ja się cieszę, wszystko oddaję w opiekę Maryi Dziewicy. Słowa te dają nadzieję, że jako błogosławiony, Jan Paweł II stanie się zachętą dla wiernych do naśladowania jego drogi. Drogi z Maryją i przez Maryję do Chrystusa.

Tadeusz Basiura