„O tak, tak... właśnie tam kochanie, tak odrobinkę wyżej... Doskonale!” I w ten oto sposób powieszony został zegar kuchenny.

 

Czy to nie zabawne, jak pewne słowa wywołują określone obrazy w naszych umysłach? (Jesteśmy gotowi założyć się, że w chwilach, gdy czytałeś pierwsze zdanie, nie myślałeś ani o kuchni, ani o zegarze).

 

W mentalności wielu ludzi słowa: „seks” i „Kościół katolicki” wywołują obraz ucisku, winy, obowiązku i surowości zasad. Mamy jednak nadzieję, że na poprzednich stronach udało nam się namalować całkiem inne tło do płótna „Seks i Kościół” – takie, w którym współgrają barwy radości, spełnienia, miłości i zjednoczenia.

 

Niejeden z was zapewne wciąż toczy ze sobą zmagania, próbując połączyć w pewną całość: Boga, Kościół, miłość i seks. Jesteśmy tego świadomi, ufamy jednak, że nie zrezygnujecie z poszukiwania nici prawdy, aby wpleść je w jedno rozumienie wszystkich wymienionych treści.

 

Prawdopodobnie największym naszym zmartwieniem w sferze moralności seksualnej okazuje się fakt, że nie satysfakcjonujące odczucia związane z tematem tejże moralności prowadzą wielu do odłączenia się od Kościoła, albo – co jeszcze gorsze – do odłączenia się od Boga. A ponieważ dyskusje na temat seksualności (zwłaszcza zaś antykoncepcji) mają swoją długą historię w przeszłości, i wydaje się, że w przyszłości będzie ich jeszcze więcej, modlimy się o to, abyś wieńczące je wnioski umiał traktować jako proces nieustannego dochodzenia do prawdy i nie zamykał drzwi, nawet wówczas, gdybyś poczuł, że ty i Kościół podążacie w przeciwnych kierunkach. Uzyskanie rozumienia i odpowiedzi w kwestiach nauczania Kościoła jest możliwe, ale tylko drogą twoich osobistych wysiłków – przez pogłębianie wiedzy odpowiednią lekturą i rozmowy z ludźmi, z którymi możesz otwarcie dzielić się swoimi spostrzeżeniami i wątpliwościami, z kompetentnymi duszpasterzami, religijnymi małżeństwami i osobami samotnymi.

 

W przeciwieństwie do tego, co chciano nam wmówić, ludzie żyjący w celibacie, ogromnie mogą przyczynić się do pojmowania spraw naszej seksualności. Bowiem tak jak my składamy przysięgę bezwarunkowej wierności naszemu małżonkowi, tak oni składają przysięgę wierności Bogu. I tym sposobem ich oddanie się Bogu, staje się wzorem i podporą naszych małżeńskich ślubów. Choć osoby duchowne nie wydają na świat dzieci, to ich wierność Bogu rodzi wciąż nowe życie duchowe w nich samych i w tych, którym służą. Celibat często dotyka najintymniejszych pokładów osobowości żyjącego w nim człowieka. A więc patrzenie na celibat jak na coś równoznacznego z ignorancją dotyczącą spraw seksu jest niesłusznym uogólnieniem. Zachęcamy cię więc do rozmów z oddanymi swemu powołaniu osobami duchownymi. Ich wgląd w sprawy ludzkiej seksualności może okazać się bezcenny w twoich poszukiwaniach rozumienia i odpowiedzi.

 

Centralnym punktem całego procesu dochodzenia do rozumienia i w efekcie tego, podejmowania decyzji, będzie twoja osobista relacja z Bogiem. Jeśli pojęcia: prawdy, sumienia, moralności seksualnej, antykoncepcji, sprowadzimy do wspólnego mianownika, okaże się, że istnieje pewna duchowa nić, która je wszystkie łączy. Jest nią po prostu kwestia wiary. Kwestia, szczerze mówiąc, dość zawiła dla nas, ludzi, którzy chcąc przekonać się o prawdziwości czegoś, faktów, liczb i badań naukowych. I tak jak dzieciaki w wieku zadawania pytań, możemy wpaść w pułapkę zadawania niezmiennie tego samego pytania „a skąd wiesz?” Innymi słowy, będziemy wciąż dociekać „Jaki mamy dowód, że nauka Kościoła o seksie jest sensowna i istotnie odzwierciedla prawdę?”

 

Często szukamy „danych naukowych”, które potwierdziłyby w sposób pewny, powód, dla którego seks został zarezerwowany dla małżeństw, pary nie powinny tworzyć wolnych związków, a NPR jest najwłaściwszą drogą wypełniania naszego obowiązku przekazywania życia. Przypuszczalnie jednak w najbliższej przyszłości nie uda nam, się „danych” takich uzyskać.