Do Psalmu 57 nawiązuje tytuł Misterium Męki Pańskiej przygotowanego już po raz drugi przez parafię św. Teresy od Dzieciątka Jezus we Włochach.
 

Misterium Pasyjne to szczególny rodzaj sztuki teatralnej, wykraczający poza popularne ramy rozumienia dzieła scenicznego. Integralnym elementem przeżycia Misterium przez widza jest zaburzenie granicy między sceną a widownią. Misterium bowiem to nie tylko sztuka – to przeżycie uczestniczące, dotykające zdarzeń i słów dobrze znanych, a jednak odkrywanych na nowo. To ze średniowiecznych misteriów wyrósł współczesny teatr i bardzo często, zwłaszcza w wielu swoich awangardowych formach próbuje do tego niezwykłego przeżycia powrócić.

 

Misterium Męki Pańskiej w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w warszawskich Włochach wystawiane jest po raz drugi. Idea narodziła się dwa lata temu po sukcesie „Pastorałki” wg Leona Schillera przygotowanej przez ks. Jacka Gomulskiego, wikariusza parafii wraz z grupą uczniów z pobliskiego Zespołu Szkół im. Zawiszaków Proporca „Victoria”. W międzyczasie pojawiły się techniczne możliwości do „zabawy teatrem” z nieco większym rozmachem – ks. proboszcz Zygmunt Niewęgłowski zainicjował remont i przebudowę pomieszczeń, w których niegdyś mieściło się wydawnictwo archidiecezjalne. Tylko najstarsi parafianie pamiętali, że zanim nastała tam drukarnia, sala pełniła funkcję lokalnego teatru wystawiającego dramaty pasyjne, bożonarodzeniowe jasełka, czy przedstawienia o świętych. Pragnieniem obecnego proboszcza było powrócić do tej tradycji.

 

Ks. Gomulskiemu udało się zgromadzić grupę parafian, dorosłych i młodzieży, chcących zaangażować się w stworzenie przedstawienia pasyjnego. Sami projektowali i szyli kostiumy, budowali dekoracje, zajmowali się charakteryzacją i obsługą profesjonalnej sceny. Idea wystawienia Misterium obudziła w wielu ludziach niezwykłą inwencję, przedsiębiorczość i odpowiedzialność. – Największe trudności wiązały się z logistyką prób – wspomina reżyser – gdyż większość wykonawców prowadzi czynne życie zawodowe, wychowują dzieci, niektórzy jeszcze studiują. Zgromadzenie kilkunastu osób w jednym miejscu i czasie często stawało się karkołomnym zadaniem.

 

Scenariusz oczywiście powstał w oparciu o teksty ewangeliczne, ale szczegółowe inspiracje zawdzięcza powieściom autorów tej miary co Brandstaetter czy Dobraczyński. Niewątpliwą inspiracją były również spisane wizje mistyczek tej miary co bł. Anna Katarzyna Emmerich. Trudno też, opowiadając o Męce Pańskiej XXI wieku do końca uciec od skojarzeń z filmową „Pasją” Gibsona, czy Zefirellego.

 

– Uważam, że opowieść o Męce Chrystusa – mówi ks. Gomulski – za każdym razem, kiedy się do niej podchodzi, odsłania coraz to nowy aspekt tajemnicy. W zeszłym roku skupiliśmy się na pytaniu o owoce naszych ludzkich decyzji. Tytuł spektaklu „Czas owocowania. Misterium.” i przewodni motyw uschniętego bezowocnego figowca, przeklętego przez Chrystusa miał skłonić do refleksji nad owocami naszego życia. W tym roku chcemy – w nieco paradoksalny sposób – postawić sobie pytanie o nasze decyzje wobec łaski miłosierdzia. Samo spotkanie z Chrystusem jest dla każdego darem miłosiernego Boga. Tylko jak na to spotkanie reagujemy? W historii Męki widzimy szereg postaci, które są zmuszone opowiedzieć się za lub przeciw uosobionemu Miłosierdziu. Większość z nich przypomina lwy krążące dookoła swej ofiary, czyhające na jej życie, a w najlepszym wypadku raniące swoją niewiarą, zdradą, czy tchórzostwem. Stąd tytuł tegorocznego przedstawienia: „Między lwami.” Mottem są słowa z psalmu 57 „Pośrodku lwów spoczywam, co pożerają synów ludzkich… Przede Mną dół wykopali: – sami wpadli do niego”.
 

 

Przedstawienie wystawiane jest na Sali Teatralnej przy kościele św. Teresy od Dzieciątka Jezus (ul. Rybnicka 27 w Warszawie). Premiera odbyła się w sobotę, 12 marca, a kolejne przedstawienia będą miały miejsce 19 i 20 marca o godz. 19.30 oraz – dodatkowo – 9 kwietnia o 15.30. Bilety do zdobycia w kancelarii parafialnej. Szczegółowe informacje na stronie internetowej parafii: swietateresa.pl.