Stawać się i przemijać – oto przeznaczenie rzeczy i osób tego świata. Między początkiem a końcem życia człowieka przebiegają ludzkie losy. Urodziliśmy się i umrzemy. Dobrze jest wiedzieć, że Jezus Chrystus stał się dla nas początkiem i końcem. On jest Panem Wszechczasów, Alfą i Omegą.
Usłyszymy dźwięk uderzenia w gong kościelny, on będzie z każdą sekundą coraz cichszy. Tak jak minione miesiące. Ile razy powtórzą się jeszcze w naszym życiu? Ten czas nie przemieni się w nicość, to, co jest w nim dobre, będzie trwać wiecznie w Bogu.
Najświętszy Odkupicielu, Jezu Chryste! Przez miłość, dla której stałeś się człowiekiem, aby nas zbawić, przez miłosierdzie, dla którego za nas na krzyżu umarłeś, prosimy Cię, błogosław domowi, rodzinie i domownikom naszym.
Zachowaj nas od wszelkiego złego i od zasadzek ludzkich i szatańskich; strzeż nas przed piorunami, gradem, niebezpieczeństwem ognia, powodzią i złą pogodą; zachowaj nas od gniewu Twego, od nienawiści i złych zamiarów nieprzyjaciół naszych, od zarazy, głodu i wojny. Nie dopuść, aby kto z nas umarł bez Sakramentów Świętych. Daj nam błogosławieństwo swoje, abyśmy stale wyznawali wiarę naszą, która nas do uświęcenia prowadzi; byśmy w smutkach i cierpieniach zachowali nadzieję, czyniąc stałe postępy w miłości Twojej i bliźniego.
ks. Tadeusz Talik TChr
Patron Dnia
św. Apoloniusz
męczennik
Po Marku Aureliuszu w roku 180 wstąpił na tron cesarski jego syn Kommod. Mimo swego przewrotnego usposobienia nie był okrutny dla chrześcijan; początek jego panowania przyniósł nawet pewne złagodzenie praw. Wykonawszy wyrok na pewnym niewolniku sędzia wezwał św. Apoloniusza, aby ten wyrzekł się swojej wiary. Św. Apoloniusz odmówił i sprawę oddano pod sąd senatu rzymskiego. Święty napisał wtedy apologię religii chrześcijańskiej, którą wygłosił przed dostojnym zgromadzeniem. Jednak ta wspaniała mowa nie zrobiła na senatorach żadnego wrażenia i św. Apoloniusza skazano dekretem senatu za odmowę wyrzeczenia się wiary. Ścięto go w szóstym roku panowania Kommoda, około roku 185.
jutro: św. Elfega