Komentarz liturgiczny
Żyć w łasce to żyć w miłości Boga. Grzech niszczy relację miłości. Zaciera we mnie podobieństwo do Boga. Do tego stopnia, że sam przestaję siebie poznawać, a nawet zaczynam nienawidzić. Bóg jednak zawsze dostrzega we mnie swoje podobieństwo. Nie wyrzeka się mnie, co więcej – zawsze, gdy powracam, gotów jest mi ofiarować całą swoją miłość. Czy ja także potrafię z taką miłością patrzeć na tych, którzy zgrzeszyli wobec mnie? Dziś będę prosił Ojca, aby poszerzył moje serce i dał mi radość z nawrócenia innych.
Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości. Dozwól mi w Twoim przebaczeniu widzieć Twoje ojcowskie oblicze i spraw, bym potrafił się radować nawróceniami innych.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy
