Oto w ewangelicznym opisie zdarzeń zbawczych ze wzruszeniem czytamy opis pewnego – pozornie nieistotnego – szczegółu, który ujawnia nam kolejny aspekt miłości Boga do człowieka. Jezus, umęczony działalnością publiczną, próbuje schronić się w domu, w którym ma nadzieję spożyć odrobinę chleba. Zmęczenie i głód – czyż nie to charakteryzuje przeciętnego człowieka XXI wieku? Czy nie o tym myślimy, gdy wracamy do domu po długim i wykańczającym dniu? Czy nie to jest powodem tylu frustracji, konfliktów i zawodów. Podstawowe potrzeby człowieka muszą zostać zaspokojone – inaczej nie ma szans na normalne funkcjonowanie. Szczególnie trudne wydaje się to, że umęczonego i głodnego Jezusa atakują dodatkowo ci, od których miał prawo oczekiwać jedynie akceptacji i wsparcia – członkowie rodziny. Jakiż jest do nas podobny i przed jakże podobnymi do naszych staje dylematami.