Komentarz liturgiczny
My, współcześni uczniowie Jezusa, nie wyrzucamy w Jego imię demonów, nie mówimy nowymi językami, nie bierzemy węży do rąk i nie pijemy niczego zatrutego, co mogłoby nam zaszkodzić. Nie kładziemy na chorych swoich rąk, aby zostali uzdrowieni. Co możemy więc uczynić, by wypełnić prośbę Jezusa: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!? Możemy przystępować do spowiedzi, aby Jezus wyrzucał z nas złe duchy, przyjmować Jego Ciało i Krew, aby były naszym pokarmem i siłą w walce ze złem, przyjąć namaszczenie chorych, błogosławić swoje dzieci, kreśląc im znak krzyża na czole. Możemy uczyć się obcych języków, aby nie zmarnować talentu, jakim obdarzył nas Bóg. Troszczyć się o potrzebujących przez wielkopostną jałmużnę, post i modlitwę. Zaangażować się w wolontariat. Starajmy się też codziennie czytać i rozważać Ewangelię oraz kilka razy w tygodniu adorować Najświętszy Sakrament.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
Ofiarowanie Pańskie
Drugi dzień lutego, który jest świętem Ofiarowania Dzieciątka Jezus w świątyni, jest także świętem Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny. Inną nazwą tego popularnego święta jest Matki Boskiej Gromnicznej. Czterdzieści dni po narodzinach Dzieciątka, Maryja i Józef zanieśli Je Panu, jak nakazywało Prawo Mojżeszowe. Przynieśli ze sobą parę gołębi, dar składany zazwyczaj przez biednych. Prawo Mojżeszowe nakazywało, aby pierworodnego ofiarowywać Bogu, a także aby czterdziestego dnia po urodzinach dziecka matka złożyła ofiarę oczyszczenia z niewinnej krwi: owieczki lub młodego gołębia lub, jeśli jest biedna, pary młodych gołębi albo turkawek.
W czasie ofiarowania i oczyszczenia był w świątyni sprawiedliwy i bogobojny mąż zwany Symeonem. Rozpoznał on w dziecku Mesjasza i biorąc je w ramiona oświadczył, że On Zbawcą, Światłem Narodów i Chwałą Izraela. Tego dnia święci się świece, które symbolizują człowieczeństwo przyjęte przez Syna Bożego i oznaczają, że Jezus Chrystus jest prawdziwym światłem świata.
jutro: św. Błażeja
