Cudowny połów

Pan Jezus, stojąc na łodzi, naucza. Wielu ludzi pragnęło Jego słowa i zawartego w nim objawienia: nauki o królestwie Ojca, które nadchodzi, a właściwie już jest obecne w osobie Nauczyciela z Nazaretu, obiecanego Mesjasza. W Ewangelii według św. Łukasza dopiero teraz jest mowa o powołaniu pierwszych uczniów. Wiąże się ono z cudownym połowem ryb. Strudzeni rybacy nic nie złowili przez całą noc. Natomiast na słowa Jezusa: „Zarzućcie wasze sieci na połów” doświadczyli czegoś niezwykłego. Złowili tyle ryb, że dopiero z pomocą drugiej łodzi mogli wyciągnąć je na brzeg. Po ludzku nie osiągnęli tego, co zamierzali. A na słowo Jezusa dokonują niezwykłego połowu. To musiało wstrząsnąć tymi prostymi ludźmi ciężkiej pracy. Piotr, widząc, z Kim ma do czynienia, modli się jak człowiek pokorny: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzesznym człowiekiem”. Modli się tak nie dlatego, że nie potrzebuje Jezusa, ale dlatego, że doświadcza spotkania z mocą i świętością Boga. Nie bój się, Piotrze, Bóg przewidział cię do wielkiego dzieła.

Panie Jezu, jestem grzesznym człowiekiem, proszę Cię, okaż mi swoje miłosierdzie. Bądź obecny w moim życiu, swoją łaską przemieniaj to, co jest we mnie słabe, abym mógł doświadczyć Twojej błogosławionej bliskości. Amen.

Rozważania pochodzą z książki