Anatolii, Gracji, Teodora, Jana, Ludwika – wyślij kartkę
___________________
Komentarz liturgiczny
Największa miłość
Czy stawiamy sobie pytanie o to, kogo najbardziej kochamy w naszym życiu? Współczesna medialna kultura nieustannie mówi o miłości, która winna uszczęśliwiać. Niestety najczęściej mylona jest ona z namiętnościami lub erotyzmem. Także wierzącym się zdaje, że jeśli zwrot „prawdziwa miłość” pojawi się w jakiejś deklaracji, to już wszystko jest usprawiedliwione. A Jezus nie pozwala na trwanie w złudzeniach. Jest jedna miłość, która uszczęśliwia, a bez niej cała reszta to marna imitacja. To miłość do Boga. Dlatego zastanówmy się: Kogo i co kocham, za co jestem gotów faktycznie poświęcić swoje życie?
Panie Jezu, nie pozwól, abym żył w złudzeniu kochania. Daj mi łaskę dogłębnego poznania mego serca, abym idąc za Tobą, nie szukał innej miłości, jak tylko Twojej, aby ta miłość była źródłem wszystkich innych relacji.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
Rocznica poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
Gdy po trzech wiekach prześladowania Kościół odzyskał wolność, cesarz Konstantyn Wielki ofiarował papieżowi starożytny pałac Lateranów i wzniósł przy nim bazylikę ku czci Zbawiciela, którą papież, św. Sylwester, uroczyście konsekrował 9 listopada 324 roku. Ponieważ przy bazylice tej wzniesiono chrzcielnicę poświęconą Janowi Chrzcicielowi, stał się on drugim patronem bazyliki. Przy bazylice laterańskiej koncentrowało się życie Kościoła przez tysiąc lat. Odbyło się tu wiele synodów rzymskich i pięć soborów powszechnych. Chociaż papieże przenieśli się do Watykanu, bazylika na Lateranie pozostaje katedrą Rzymu, matką i głową wszystkich kościołów świata.
jutro: św. Leona Wielkiego
