logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
O. Leon Knabit OSB
Modlitwa i praca
Zeszyty Odnowy
 


Na tym tle my wydajemy się pośpiesznie połykać setki wersetów dziennie. Nie chodzi jednak o to, aby je połykać, ale aby przeżuwać. Z tych wielu tekstów zawsze coś pozostaje w nas. I potem, kiedy wraca się do normalnego życia, Pan Bóg podsuwa nam, czy to w prywatnej modlitwie z Chrystusem, przed Najświętszym Sakramentem, w celi czy przy pracy, te słowa, które są nam potrzebne właśnie w tym momencie.

Jest jeszcze jedna bardzo ważna zasada: módl się tak, jak potrafisz, a nie tak, jak nie potrafisz. Niektórzy ludzie za wszelką cenę chcą opanować określony rodzaj modlitwy. Próbuj spokojnie, przyjdź na jedno czy drugie spotkanie, czasem zamknij się w "izdebce". Nie rezygnuj z poświęcania czasu Panu Bogu, z poświęcania czasu na to, co nazywa się pobożnymi ćwiczeniami, pacierzem, modlitwą ustną. Jeśli pragniesz świadomie kierować ku Bogu swoje słowa lub słowa powiedziane Bogu w gorącości serca przez kogoś innego, to nawet gdy twoje myśli są trochę rozbiegane - spokojnie i cierpliwie jak ziarno gorczycy, które rzucone w glebę rośnie i staje się drzewem, rośnie też twoja zdolność modlitwy, możliwość wpływania na rozwój twego życia wewnętrznego oraz na innych. Wielu rozmodlonych ludzi takich jak Matka Teresa, Ojciec Święty bardzo mocno oddziałuje na innych, nawet nie słowami, ale samym przykładem.

Praca

Znów powróćmy do czasów świętego Benedykta. Wiemy, jak trudno było wtedy z pracą. Panował system niewolniczy, w którym pracowali tylko niewolnicy. Szanujący się Rzymianin zajmował się zabawą, polowaniami, wojnami lub administrowaniem podbitych prowincji. Jeśli ktoś miał talent, to pisał. Nauczanie zaś było zajęciem godnym niewolnika. Benedykt natomiast przyjmował do swojego klasztoru ludzi najrozmaitszych: osoby z wysokiego stanu, kapłanów, ludzi zwyczajnych i niewolników. Bardzo jasno stawia tę kwestię: praca ręczna jest w życiu konieczna, a próżnowanie jest wrogiem duszy. Dlatego mnisi mają wyznaczony czas na modlitwę, czytanie i pracę ręczną. Tak jest do dzisiaj. Pracy intelektualnej towarzyszy praca ręczna: sprzątanie własnej celi, całego wnętrza budynku. To wszystko robią mnisi, młodsi i starsi. Nawet ci bardzo starzy patrzą, gdzie mogą się przydać.

Praca jest bowiem sposobem na odnawianie oblicza ziemi i na spełnianie polecenia Bożego: "Czyńcie sobie ziemię poddaną" (por. Rdz 1,28). Wynalazki, wszystko, co ułatwia pracę, jednocześnie bardzo komplikuje życie społeczne i sytuację na rynku pracy. Bo gdyby każda praca była wykonywana ręcznie, bez żadnych automatów i udogodnień, zatrudnienie miałyby olbrzymie ilości ludzi. Pamiętamy z nauki historii, jaką rewolucją było wprowadzenie maszyny parowej. Zakłady, które wcześniej potrzebowały bardzo wielu osób, zaczęły potrzebować ich znacznie mniej. Dlatego doszło do powstania proletariatu, który później doprowadził do Rewolucji Październikowej. Obecnie poszliśmy jeszcze dalej: tam, gdzie pracowało dwa tysiące osób, teraz pracują trzy - tak daleko zaszedł postęp techniczny. Narzekamy, że już niedługo co piąty Polak będzie bezrobotny, w Niemczech jest około pięć milionów bezrobotnych. Globalizacja i postęp techniczny na świecie sprawią, że będzie coraz mniej pracy. Jeśli nie można dać człowiekowi chleba, to daje się igrzyska, Wielu wysila się, by dostarczyć ludziom rozrywki, aby oderwać ich od trudnych problemów. Są jednak miejsca, gdzie brakuje ludzi do pracy, gdzie jest ich za mało. Tyle że tych, którzy stracili pracę, nie przygotowuje się do objęcia nowych stanowisk.

Modlitwa i praca

Pracę można traktować jako rodzaj modlitwy. Jeśli jestem blisko Chrystusa, jeśli nad Chrystusa nie przedkładam niczego, to całe moje życie powoli zmieni się w świecę spalającą się dla Boga, która nie tylko wydaje ciepło, blask i siłę, ale również przekształci rzeczywistość. Trzeba używać światła, którym jest kontakt człowieka z Bogiem. Praca bez Boga to całkowite zatracenie się, pracoholizm, wyzysk człowieka przez człowieka, niszczenie drugiego. Szczytem tego były obozy pracy w systemach totalitarnych. Przeciwieństwem powinna być humanizacja pracy, o której mówił ksiądz Tischner w swoich kazaniach solidarnościowych. Z kolei modlitwa bez pracy może być czczą dewocją. Modlitwa i praca muszą więc ściśle się łączyć, musi być między nimi równowaga.

Bezrobocie

Co zrobić, kiedy nie ma pracy? Czy bezrobocie może być podstawą naszej modlitwy? Czasem musi być. Jednak najpierw trzeba powiedzieć o tych, którzy nie chcą pracować, bo są tacy, którzy bez tysiąca złotych nawet nie myślą zaczynać. Tym, którzy nie chcą pracować, trzeba podsuwać słowa świętego Pawła: "Kto nie chce pracować niech też nie je" (por. 2 Tes 3,10), bo to jest pasożytowanie.

A ci, którzy nie mogą pracować? Jaka ma być ich modlitwa? Przede wszystkim wytrwała. W końcu doprowadzi ona do tego, że coś się uda, coś "zaskoczy". Czytam wiele wydawnictw związanych z ruchem baptystów czy zielonoświątkowców. Bardzo mocno akcentują oni sukces w oparciu o wiarę. Podają przykłady, że ich zaufanie przynosi owoce nawet na płaszczyźnie materialnej. Ilu zaczynało w Ameryce od pucowania butów, a skończyło na tym, że zostali milionerami? Jak przełożyć to na dzisiejsze warunki? W jakim kierunku musi pójść mój zapał podsycany przez nadzieję pokładaną w Bogu, aby można było o mnie powiedzieć: "wszystko, cokolwiek czyni, na dobre wychodzi"?

Jest jednak druga strona medalu. Sukces nie jest imieniem Boga. Rozwiązanie tego problemu nie jest łatwe. Zasadniczo człowiek powinien osiągnąć sukces. Jeśli ma rodzinę, musi mieć przecież pieniądze na jej utrzymanie, musi mieć pracę, dobre zarobki, musi znaleźć dobre miejsce w życiu. Ale jak zaufać Panu Bogu, jeśli tego sukcesu się nie osiąga? Gdzie jest Bóg w sukcesie, a gdzie jest w braku sukcesu? Jest to problem bardzo głęboki i mówiąc szczerze, nie widzę tu gotowych rozwiązań. Trzeba je dopiero wypracować. Religia jest na ciężkie, trudne czasy. Takie czasy się zbliżają. Chrystus przyszedł po to, by wtedy kiedy ludzie pytają: "Co z nami będzie?", powiedzieć: "Odwagi! Ja jestem, nie bójcie się!" (por. Mt 14,27).

Sytuacja świata

Pozostał jeszcze jeden ważny problem. To wszystko zło, które dzieje się obecnie, nie jest w stu procentach zależne od ludzi, ani tych najbardziej zdolnych, utalentowanych i obrotnych, ani tych najbardziej wierzących, ani tych, którzy są nieudacznikami, mięczakami. Po prostu w dużej mierze zależy od systemu całego świata. Jeśli zachwieje się Argentyna czy Azja, od razu mamy kłopoty, najpierw na giełdzie, a zaraz potem w życiu gospodarczym i społecznym.
Istnieje wiele praw, które nie pozwala rozwijać się drobnej przedsiębiorczości. A tak obiecywano nam tworzenie się klasy średniej, która doprowadzi do stabilizacji. Nasze państwo, niezależnie od tego, czy będzie w Unii Europejskiej, czy poza nią, ma prawo do tego, aby być rządzone sprawiedliwie.

Modlitwa o pracę, modlitwa o to, aby było inaczej, abyśmy "swoich pożytków zapomniawszy mogli służyć ojczyźnie", będzie też modlitwą o naszą roztropność w dziedzinie społecznej i politycznej. To trudna sprawa. Nachalne mieszanie się do polityki, z pewnością nie przystoi Kościołowi, ale jego obowiązkiem jest troska o człowieka. W trosce o ludzi Ojciec Święty w Christifideles laici mówi, że nie wolno katolikowi uchylać się od polityki i nie wolno jej zostawiać w rękach wrogów człowieka, których wykorzystuje szatan. Nie wolno! Trzeba się troszczyć o dobro wspólne. Zawsze w tym względzie mamy jakieś możliwości.

Czy polska rzeczywistość modlitwy i pracy udała się Panu Bogu? O ile udała się ludziom, o tyle udała się i Panu Bogu. Bóg działa przez człowieka, Bóg działa przez nas. Oczywiście, takie spotkanie jak nasze w czasie tej sesji nie rozwiąże problemu bezrobocia, ale może rzucić światło na mroki naszej rzeczywistości. Niech nikt nie zamyka w sobie tego światła. Niech nie będzie tak, jak w tej nienajmądrzejszej piosence dla dzieci: "Panie Jezu, zabierzemy Cię do domu, Panie Jezu nie oddamy Cię nikomu". Raczej śpiewajmy: oddamy Cię, będziemy się Tobą dzielili ze wszystkimi, będziemy nawracać wszystkich i zmieni się oblicze tej ziemi.

O. Leon Knabit OSB
jest benedyktynem, mnichem Opactwa Tynieckiego, znanym z prowadzenia ciekawych programów telewizyjnych.

 
 
Zobacz także
o. Jerzy Gogola OCD

Uczeń Chrystusowy ma zwracać się na modlitwie do Boga właśnie jak do Przyjaciela, stąd powód do ufności, poufałości i wiary, że zostanie wysłuchany. W Bogu mamy przyjaciela zawsze gotowego nas przyjąć. Skoro już potrzebujący przyjaciel udaje się w środku nocy do ojca rodziny, nie zważając na to, że przeszkadza, to z całą pewnością dlatego, że liczy na jego zrozumienie i dobroć.

 
Wojciech Dudzik OP
Wezwanie Różo Duchowna mówi o pięknie ducha Maryi. Jej duch raduje się w Bogu, Jej Zbawcy. Całym swoim umysłem, całym sercem, całą duszą Maryja jest skierowana na Boga. W Nim znajduje radość, w Nim Jej duch może zapomnieć o smutku, a rozradować się i wielbić Boga. Takie określenie Maryi kieruje naszą uwagę na Jej życie duchowe. Nie wiemy, jak Matka Boża wyglądała...
 
Joanna Wnęk-Gozdek
W okresie kreowania własnej tożsamości młodzi ludzie stosują pewne zabiegi mające na celu: potwierdzenie ciągłości istnienia i poszukiwanie niezawodności miłości rodziców, próby zmiany własnego wizerunku i sprawdzanie siebie. Powyższe zachowania stanowią podatny grunt dla działalności sekt. Zwłaszcza jeżeli młodzież nie czuje się akceptowana w rodzinie...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS