logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Tomasz Jelonek
Mojżesz i Jezus jako prawodawcy
Głos Ojca Pio
 


z cyklu: "Świat Pisma Świętego" - cz. 8

Mojżesz i Jezus jako prawodawcy

Przyglądaliśmy się postaci Mojżesza śledząc opatrznościowe przygotowywanie go do podjęcia zleconych mu zadań. Mojżesz miał wrócić do Egiptu, aby wyprowadzić naród z niewoli. Tego, którego nie zrozumieli i którego się zaparli, Bóg wybrał na wybawcę. Przedziwne są drogi Boże. Różne od dróg i postanowień ludzkich. Z tym się musimy zawsze liczyć, abyśmy nie sprowadzali Boga do wymiaru naszych wyobrażeń.

Niełatwy był ten naród, który Mojżesz miał prowadzić, dlatego Bóg ukazał mu swój budzący lęk majestat. Czytamy w Księdze Wyjścia o objawieniu się Boga: Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cala spowita dymem, gdyż Pan wstąpił na nią w ogniu i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cala góra bardzo się trzęsła. Glos trąby się przeciągał i stawał się coraz donośniejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów (Wj 19, 16-19).

Prosili więc Izraelici Boga, aby mówił do nich przez Mojżesza. Udał się zatem Mojżesz na górę, aby otrzymać prawo. Przez obcowanie z Bogiem zajaśniała twarz Mojżesza i musiał ją zasłonić, bo, jak pisze św. Paweł, dopiero w Chrystusie opada zasłona i jawnie możemy wpatrywać się w sprawy Boże.


Jesteśmy uczniami Chrystusa i trzeba, abyśmy mogli do Boga podejść, ale to jest wielkie zobowiązanie. Bóg jest Bogiem wielkiego majestatu, a mamy do Niego swobodny przystęp. Tego nie możemy zmarnować. Zobowiązuje nas to do konsekwentnego zachowania praw Bożych.

Mojżesz przyniósł dziesięć przykazań, a Jezus Chrystus je uściślił, pogłębił. Bóg, do którego mamy prawo przyjść, chce, abyśmy byli, bardziej czyści, otwarci na Jego słowo i bardziej wymagający niż tamci. Przypominamy sobie prawo przyniesione przez Mojżesza i przypominamy sobie, że nas obowiązuje więcej, gdyż mamy większe go Pośrednika w Jezusie Chrystusie. Musimy bardziej po Bożemu traktować wszystko, mamy być dokładniejsi ; i wierniejsi. Powiedziano: nie będziesz zabijał, a Jezus mówi, że jeżeli ktoś w myślach nienawidzi, już jest zabójcą. Czy nie jesteśmy zabójcami?

Czy do naszego serca nie wkrada się nienawiść, niechęć do drugiego człowieka? Bóg mówi: nie możesz nienawidzić.
Nawet niechęć do drugiego nie przystoi , tym, którzy mają tak swobodny przystęp do Boga. Powiedziano tamtym: nie będziesz cudzołożył, a Jezus mówi: jeżeli ktoś w myślach pożąda, to cudzołoży. Mamy swobodny przystęp do Boga. Bóg przychodzi bezpośrednio, bez błyskawic i grzmotów, dlatego trzeba abyśmy na ciało nasze i ciało naszych bliźnich patrzyli po Bożemu. Trzeba w nim zobaczyć wielki dar Boży; ale trzeba także pamiętać, że wspaniałość Bożego stworzenia została zepsuta przez grzech pierworodny, że przezeń wdarły się do naszych myśli nieuporządkowane pragnienia i dlatego trzeba wiele wysiłku, aby zachować jasne, proste, Boże spojrzenie na całego człowieka, aby zobaczyć w nim stworzenie Boże, a oddalać wszystko, co może naruszyć Boży porządek. Musimy panować nad naszymi myślami i pragnieniami.

Powiedziane było tamtym: nie będziesz kłamliwie świadczył, a Jezus żąda od nas o wiele więcej. Nie tylko w sądzie mamy mówić prawdę, prawdziwe ma być cale nasze wnętrze i postępowanie, a tak łatwo o zakłamanie, kiedy innym jest się na zewnątrz a innym wewnątrz.

Wszystkie przykazania Boże w Jezusie zostały pogłębione, cześć ojca i matki, obejmuje również szacunek dla przełożonych, miłość Kościoła. Trzy natomiast pierwsze przykazania wymagają prawdziwej wewnętrznej czci Boga, nie tylko formalności. Abyśmy o wielkości Boga, do którego możemy przychodzić tak blisko, nie zapomnieli, trzeba byśmy wraz z Mojżeszem i ludem Izraela wrócili pod górę Synaj, aby przypomnieć sobie, że Bóg jest Bogiem mocnym i najświętszym.
To wymaga naszej świętości.

ks. prof. Tomasz Jelonek

 
Zobacz także
o. Gabriel od św. Marii Magdaleny

Św. Mateusz pisząc genealogię Jezusa wykazuje, że On jest prawdziwym człowiekiem, „Synem Dawida, synem Abrahama” (tamże 1); opisując Jego narodzenie z Maryi Dziewicy, która stalą się Matką „za sprawą Ducha Świętego” (tamże 18), twierdzi, że jest prawdziwym Bogiem; na końcu zaś przytaczając proroctwo Izajasza oświadcza, że jest Zbawicielem obiecanym przez proroków, Emanuelem, „Bogiem z nami”. 

 
Ks. Mieczysław Piotrowski TChr
Pan Bóg, który najpełniej objawił się w Jezusie Chrystusie, pozostaje dla nas nieskończoną tajemnicą. Ciągle aktualne są słowa proroka Izajasza: "Prawdziwie Tyś Bogiem ukrytym, Boże Izraela, Zbawco!". Pan Bóg pragnie, aby każdy człowiek zjednoczył się z Nim w miłości i osiągnął pełnię szczęścia w niebie, dlatego kontakt człowieka z Bogiem nie może wynikać z konieczności czy z przymusu, lecz z całkowicie wolnego wyboru...
 
Ks. Janusz Królikowski
Życie chrześcijańskie w swoim podstawowym znaczeniu jest syntezą łaski Bożej i działania ludzkiego, za pośrednictwem którego człowiek przyjmuje darmowy Boży dar, który - z kolei - uzdalnia go do odnowionych i uświęconych działań. To ludzkie działanie często nazywamy po prostu życiem moralnym, które jest specyficzne dla człowieka jako istoty duchowej...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS