logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
kl. Adam Langhammer SP
Najdoskonalsza Wspólnota
eSPe
 


Najdoskonalsza Wspólnota

A myśmy poznali i uwierzyli Miłości, którą Bóg nas kocha. Bóg jest miłością, a kto przebywa w Miłości, przebywa w Bogu, a Bóg w nim (1J 4, 16; tłum. Roman Brandsteatter).

Zastanawiamy się nad tym, co to jest i jak należy rozumieć pojęcie wspólnoty. Definicji i prób opisania wspólnoty jest wiele, z różnych punktów widzenia: socjologicznego, psychologicznego, historycznego itd. Można także spojrzeć na wspólnotę teologicznie przez ukazanie Wspólnoty idealnej -- czyli Trójcy Świętej.

W życiu wspólnot ludzkich są pewne elementy, bez których byłyby one zwykłymi, przypadkowymi i luźnymi grupami ludzi. Niektóre z tych elementów - miłość, jedność, współdziałanie - dostrzegamy bardzo wyraźnie w Trójcy Świętej. Dlatego wspólnoty powinny starać się je realizować
Miłość to największy atrybut Boga - sama Jego istota. Bóg jest miłością (1J 4,8.16). Miłość jest siłą napędową życia Trójcy. Bóg Ojciec z miłości odwiecznie zradza Syna, zaś Oni dwaj tchną Ducha Świętego, który jest owocem ich wzajemnej miłości.

Św. Jan, zwany Apostołem Miłości, pisze: Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności (1 J 1,5). W Bogu nie ma ani nawet cząstki niedoskonałości, zła czy - ciemności. Jest tylko miłość, z której Trójca Święta stwarza nas i świat. Bóg zapoczątkowując swe dzieło, stale je podtrzymuje w istnieniu, a kiedy ono Go zawodzi grzechem, naprawia. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (J 3,16).
Tak więc dzieje świata i ludzkości są w pełni zrozumiałe dopiero wtedy, gdy spojrzy się na nie przez pryzmat Bożej miłości stwarzającej, podtrzymującej i zbawiającej. Ta miłość wymaga także od swego stworzenia odpowiedzi - życia miłością. Zaś człowiek, tak jak Bóg - wspólnota trzech Osób przeżywających wzajemne relacje miłości - musi wchodzić we wspólnotę z innymi ludźmi, by w pełni wyrazić miłość. Trójca Święta jest wzorem.

Niezwykłość religii chrześcijańskiej wynika z wiary w jednego Boga w trzech Osobach. Trzej bowiem dają świadectwo (...), a ci trzej w jedno się łączą (1J 5,7-8). Trójca to nie trzej Bogowie, ale wspólnota trzech Osób zespolonych idealną jednością. Teologia mówi, że Ojciec, Syn i Duch Święty wzajemnie się przenikają. Jest to jedna z tajemnic wiary, którą trudno zrozumieć. Niemniej, jedność Osób Bożych przejawia się przez całe dzieje ludzkości. Najpiękniej wyraził to św. Paweł w słowach, które są używane w liturgii Mszy świętej: Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi (2 Kor 13,13). Warto zwrócić uwagę, że św. Paweł utwierdzanie w jedności przypisuje Duchowi Świętemu. Jest to cenna wskazówka dla ludzkich wspólnot, iż tylko wtedy zachowają jedność, gdy zaproszą Ducha Świętego. Tam, gdzie będzie Duch Święty, będzie Ojciec i Syn.

Z miłości i jedności wyrasta kolejny atrybut Trójcy Świętej - współdziałanie. Według teologii biblijnej Bóg (Ojciec) stwarza świat, Syn świat zbawia, a Duch Święty uświęca. Współdziałanie Osób Trójcy jest bardzo ścisłe. Autor Listu do Hebrajczyków mówi: [Ojciec] przez Niego [Jezusa] stworzył wszechświat (Hbr 1,2). Wszystko, co Bóg czyni, czyni w ścisłej jedności Trójcy.

Najważniejsze wydarzenie w ludzkiej historii to dzieło zbawienia. Ojciec przez wieki przygotowywał Lud Izraela do tego wydarzenia, a gdy nadeszła pełnia czasu, zesłał Syna swego, zrodzonego z niewiasty (Gal 4,4). Stało się to przez działanie Ducha Świętego. Ziemskie dzieje Jezusa to historia współdziałania Trójcy Świętej od Wcielenia, przez chrzest aż po mękę i zmartwychwstanie.

Objawiłem imię Twoje ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje (J 17,1). Z Narodu Wybranego powołanego przez Ojca, Jezus wybiera swoich uczniów i z nich tworzy Kościół, którym kieruje Duch Święty. Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami (Dz 1,8). Tak więc każde dzieło Boże, to wspólne działanie Trójcy Świętej.

Historia najdoskonalszej wspólnoty - Trójcy Świętej - to historia miłości, jedności i współpracy. Bez wcielania tych elementów do wspólnot ludzkich, nie będzie żadnego dobra, bo tylko tam, gdzie jest między ludźmi ład i harmonia, można spodziewać się dobrych owoców. Wzorem każdej wspólnoty, która chce osiągnąć coś dobrego, powinna być tylko i wyłącznie wspólnota Ojca, Syna i Ducha Świętego.

kl. Adam Langhammer SP

P.S. Zachęcam Cię, Drogi Czytelniku, abyś pod kątem wspólnoty Osób Trójcy w Bogu i naszej wspólnoty z Nim, przeczytał i przemyślał 1 List św. Jana - Apostoła Miłości.

tekst pochodzi z Kwartalnika 'eSPe'
Redakcja zaprasza na swoje strony:
www.pijarzy.pl/espe/

 
Zobacz także
O. Jacek Salij OP
Wiara nadprzyrodzona zaczyna się w momencie, kiedy pojawia się we mnie zdolność do tego, żeby wierzyć Bogu. Bóg przestaje już być dla mnie jakąś ideą, której odpowiada jakaś rzeczywistość, albo i nie. Staję przed Nim jako przed Kimś żywym, komu powinienem zaufać, kto chciałby ogarniać mnie swoją mocą i swoją miłością...
 
o. Rufus
W obliczu śmierci doświadczamy jakiegoś niebywałego wręcz przywiązania do życia. Nieswojo się czujemy, kiedy stojąc nad grobem innego człowieka, uzmysłowimy sobie, że mógł przestać istnieć, że go już po prostu nie ma. Z głębi człowieka wyrywa się krzyk, jakiś egzystencjalny ból, domagający się prawa do dalszego istnienia. Człowiek wije sobie na tym świecie gniazdko - nawet jeśli to gniazdko życia na ziemi jest nędzne i prześwituje od dziur, to kiedy pomyśli o śmierci - czuje się nieprzyjemnie...
 
ks. Radosław Chałupniak
Religijny kryzys wiary swych dzieci, jaki często boleśnie przeżywają rodzice (wychowawcy), ma swój szerszy kontekst, związany z całym procesem rozwoju i wychowania. Najczęściej odrzucenie wiary religijnej jest jedynie jednym z wielu symptomów okresu dorastania i gwałtownie zmieniającej się relacji wychowawcy – wychowankowie...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS