Uzależnienie od gier komputerowych

Według przeprowadzonych badań dzieci często bawiące się grami "agresywnymi" są bardziej napięte emocjonalnie, napastliwe, wulgarne, obojętne na dobro. Takie granie "na niby", gdzie niszczy się, zabija, torturuje, jest bardzo niebezpieczne, prowadzi do zachowań aspołecznych, a często i psychopatycznych.

Wielu młodych komputerowców zatraciło w sobie takie cechy, jak: czułość, cierpliwość, delikatność, troska o drugiego człowieka, szacunek wobec życia i śmierci. Wychowani są przecież przez komputer, który nie zna takich pojęć. Wirtualna rzeczywistość oferuje im przynajmniej kilka "żyć", siłę, krew i emocje. Prawo silniejszego staje się jedynym prawem i normą. Świat magii i okultyzmu pozwala kultywować autoreligie, tajemne misteria, a poprzez to obcować z pewną formą "wirtualnego sacrum"!

Rodzice winni uświadomić sobie, że zbyt długie i częste niekontrolowane kontakty z komputerem mogą grozić uzależnieniem charakteryzującym się następującymi objawami: dziecko symuluje naukę i pod pozorem, że musi się czegoś nauczyć, bawi się komputerem; unika typowych zabaw z rówieśnikami, wybiera tylko tych, którzy mają komputer i z którymi może o tym porozmawiać. 

Młode pokolenie poprzez fakt posiadania magicznego pudełka zwanego komputerem coraz więcej swojego czasu spędza nie w przestrzeni realnej, ale w przestrzeni wykreowanej przez autorów gier komputerowych. Dla wielu dzieci gra staje się stałym towarzyszem procesów umysłowego ich dojrzewania, inicjacji etycznej i estetycznej, formowania sposobów uczestnictwa we wspólnotach. Stopniowo obserwujemy, jak pomiędzy światem spektaklu (filmy, koncerty, zawody sportowe) a światem gier komputerowych zagęszcza się układ zapożyczeń i uzależnień. Młodzi ludzie grający w gry – a zaczynają grać już dzieci pięcioletnie – nie dostrzegają tego, że gry osłabiają ich więzi z rodziną, formują relacje w grupach koleżeńskich, zachowania szkolne, preferencje kulturowe. 

I tak przyszło nam żyć w czasach, kiedy kilkunastoletnie dzieci chcąc poszukać wiadomości na jakiś temat, nie czują już potrzeby pytania rodziców, bowiem siadają do komputera i łączą się z Internetem, w którym mogą znaleźć wszystko. Niestety, w logice komputerowej, która łatwo wciąga i zachwyca, nie ma miejsca na dobro i zło. Podstawową miarą rzeczywistości komputerowej jest skuteczność działania. Komputerowi jest obojętne, czy konkretne sprawne działanie ma służyć celom dobrym, czy też złym. Coraz częstsze wrażenie wystarczalności kontaktu z komputerem ułatwia przejęcie przez człowieka postawy działania kierującej się nadrzędną zasadą "logiki skuteczności" oraz "myślenia bezetycznego".

Mariusz Gajewski

Przypisy:

1. M. Wawrzak-Chodaczek, Kształcenie kultury audiowizualnej młodzieży, Wrocław 2000, s. 53.
2. www. strefa. com
3. Pierwsza wersja Carmaggeddonu zaczerpnęła swą inspirację z brutalnego (krwawego) a zarazem zakazanego filmu Death Race 2000. Podobny los spotkał grę, której brytyjska komisja BBFS (British Board of Film Classificaton) odmówiła udzielenia licencji, powołując się na jej niemoralną treść. W Anglii gra została prawnie zakazana.
4. "Secret Servis", 12/98, s. 52.
5. Carmaggeddon 2 ze względu na swój brutalny charakter został wyprodukowany w trzech wersjach. Pierwsza z nich, najbardziej krwawa, została przeznaczona na rynek Francji, Hiszpanii, Holandii, USA, Krajów Europy wschodniej. Wersja druga mniej krwawa kolportowana jest we Włoszech i Wielkiej Brytanii. W tej wersji morduje się rozmaitych zombie, żywe trupy z zieloną krwią. Trzecia wersja przeznaczona została dla mieszkańców Niemiec. Tutaj nie ma nawet umarlaków, w roli ofiar występują stwory pozaziemskie.
6. "Secret Service", 12/98, s. 52.
7. Von Radkovitsh, Postal, "Secret Service", 1997, nr 12 (52), s. 40.
8. "Reset", 7/97, s. 36.
9. Por. J. Steffon, Satanizm jako ucieczka w absurd, s. 59.