Do konfraterni, czyli duchowej rodziny Zakonu Paulinów zostali dziś włączeni prof. Andrzej Kaszuba i dr Ryszard Maranda. Obaj są lekarzami. Konfraternia jako nieformalne stowarzyszenie dobrodziejów i przyjaciół Zakonu sięga swymi początkami połowy XIV w.

Mszy św., podczas której prof. Andrzej Kaszuba i dr Ryszard Maranda zostali włączeni do grona przyjaciół Zakonu, przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, przełożony generalny Paulinów. Nawiązując do dzisiejszej uroczystości św. Józefa Oblubieńca Najśw. Maryi Panny, podkreślił, że „uczymy się od niego milczenia, by w tym duchu przyjmować Boże plany i służyć drugiemu człowiekowi; nie przez obfitość słów, ale przez bycie z drugim człowiekiem”. Wskazując na pracę zawodową nowych konfratrów, ich służbę ludziom w zawodzie lekarza, zauważył, że obaj „łączą to, czym żył św. Józef, a jest to służba drugiemu człowiekowi”.

Homilię wygłosił o. Samuel Pacholski, przeor Jasnej Góry. Przywołując postać św. Józefa Opiekuna Syna Bożego jasnogórski przeor zauważył, że jest On tym, który dziś zachęca nas, by postawić sobie pytania o jakość naszej wiary, o naszą zdolność opiekowania się tymi, którzy troski potrzebują. Wskazując na zwyczaj zapalania świec przy figurze św. Józefa w jasnogórskim klasztorze, przytoczył słowa brata Józefa, który o tę figurę z wielką pieczołowitością dba: „Matka Boża będzie tutaj zawsze, bo wybrała sobie to miejsce. My – paulini będziemy tak długo, jak gorliwe będzie nasze duchowe ojcostwo wobec przybywających pielgrzymów. A to zawdzięczamy św. Józefowi. To wielki Patron i największy święty”. Przeor życzył wszystkim i nowym konfratrom Zakonu, by umacniało ich spojrzenie na „ojcostwo Józefa, zrodzone z bezkompromisowej wiary”, by był on dla nich inspiracją w działaniu.

- Dzisiaj w sposób szczególny niech św. Józef otoczy swoją ojcowską opieką naszych nowych konfratrów, którzy zostają włączeni do duchowej rodziny synów św. Pawła Pierwszego Pustelnika. W tym akcie Zakon Paulinów wyraża wdzięczność za każdą życzliwość okazaną naszej wspólnocie oraz Jasnej Górze i towarzyszy modlitwą, wspierając Was, waszych bliskich na drodze wiary i osobistego uświęcenia - powiedział przeor Jasnej Góry.

Prof. Andrzej Kaszuba jest wykładowcą i wychowawcą wielu pokoleń polskich dermatologów. Swoje życie złączył z Łodzią. Był m.in. ordynatorem Oddziału Dermatologii, Dermatologii Dziecięcej i Onkologicznej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. dr Wł. Biegańskiego w Łodzi. Pełnił wiele funkcji we władzach Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, był także konsultantem krajowym w dziedzinie dermatologii i wenerologii. Pełniąc tę funkcję na wniosek stowarzyszeń osób chorych na łuszczycę w Polsce w Światowym Dniu Chorego 10 II 2011 r., otrzymał prestiżową Nagrodę Św. Kamila Zakonu Kamilianów „za szlachetną postawę lekarza oraz walkę o godne życie polskich pacjentów”.

- Z tego miejsca, z Jasnej Góry, czerpię radość życia, miłość, to są wartości nieodzowne w pracy lekarza. Przede wszystkim jest mi niezmiernie miło i to wielki zaszczyt, że otrzymuje godność konfratra, współbrata, a szczególnie dlatego, że jest to godność nadana mi przez moich pacjentów, uznanie pacjentów jest dla lekarza podstawą - powiedział prof. Kaszuba.

Dr Ryszard Maranda pochodzi z Łodzi. Jest lekarzem specjalistą urologiem, ordynatorem Oddziału Urologii Szpitala w Tuszynku. Jak podkreśla związek z Jasną Górą, przyjaźń z białymi zakonnikami są dla niego ważne. Nowy konfrater Zakonu Paulinów wyraził radość, że w to zaszczytne grono został przyjęty na progu rozpoczynającego się Roku Jubileuszowego o. Augustyna Kordeckiego, bohaterskiego obrońcy Jasnej Góry z czasów potopu szwedzkiego. - Jasna Góra jest dla wszystkich Polaków wielkim symbolem, symbolem miłości i pojednania, jest wielkim domem modlitwy. Tu czerpię siłę, by być lepszym człowiekiem, lepiej służyć innym również jako lekarz - mówił dr Maranda.

Włączając do paulińskiej konfraterni nowych współbraci przełożony Zakonu Paulinów o. Arnold Chrapkowski, wyraził przede wszystkim wdzięczność za ich „samarytańską posługę, służą swoją fachową pomocą paulińskim zakonnikom, ale służą z oddaniem wielu ludziom. I to jest najważniejsze, że służąc, przekazują nie tylko swoja wiedzę, ale przekazują swojego ducha, to, czym żyją, przekazują także nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, jasnogórskiej Królowej”.

Paulińska konfraternia to nieformalne stowarzyszenie dobrodziejów i przyjaciół Zakonu, które swoim początkiem sięga połowy XIV w. Nie stanowiła ona prawnej organizacji, ale była to duchowa łączność Paulinów z gronem swoich dobrodziejów, przyjaciół i współpracowników. Dzięki tej wspólnocie z osobami duchownymi i świeckimi zakonnicy mogli lepiej realizować swoje posłannictwo w Kościele. Przyjęcie do Konfraterni jest także wyrazem wdzięczności danej osobie za wyświadczone dobrodziejstwa dla Zakonu oraz szerzenie kultu Matki Bożej.

Konfratrzy stają się współuczestnikami wszelkich dóbr duchowych Zakonu, które są owocem zakonnych praktyk, szczególnie tych pokutnych, a także w paulińskich przywilejach odpustowych.

W ciągu wieków do konfraterni przyjmowano osoby wszystkich stanów; królów, książęta, kardynałów, biskupów, kapłanów, zakonników, mieszczan, ludzi kultury, nauki oraz rolników.

Wśród paulińskich konfratrów byli m.in.: kanonik Jan Długosz, kompozytor Józef Elsner, nauczyciel Fryderyka Chopina, pisarze Henryk Sienkiewicz i Ignacy Kraszewski, św. Kazimierz Królewicz, który stał się patronem konfraterni czy bł. kard. Stefan Wyszyński czy św. Jan Paweł II.

Mirosława Szymusik
www.jasnagora.com