Ojcowie pozwalają nam stwierdzić, co następuje:

 

Duch nieczysty może atakować miejsca, rzeczy i ludzi;
Opętanymi, oprócz nie ochrzczonych, mogą być także:
osoby ochrzczone,
osoby ochrzczone i konsekrowane (virgines),
dzieci ochrzczone,
ochrzczeni, którzy popełnili grzech, będący przyczyną opętania,
ochrzczeni, którzy nie popełnili grzechu mogącego spowodować opętanie.

 

Charakterystyczne oznaki opętania:
duch wróżebny lub pytoniczny (stan mediumicznego transu),
opętania, których charakterystycznym rysem jest wyjście ze stanu świadomości (trans).
Uwolnić od ducha nieczystego mogą:
zwykli chrześcijanie (Orygenes),
święci (Żywot św. Efrema).
Środkami uwolnienia są:
wiara w Chrystusa, krzyż, modlitwa, wyklęcia.

 

Uwaga teologiczna: świat pozostaje we władaniu szatana. Zwrotny punkt w obaleniu władzy ducha nieczystego zawdzięczamy Chrystusowi. Pozostaje jarzmo skutków grzechu, dlatego zły duch może powodować rozmaite choroby ciała. Duch nieczysty wciąż chce wyrządzać szkodę, ta jednak jego wola podlega kontroli Boga; może On przyznać szatanowi władzę szkodzenia w jakimś dobrym celu, który dla nas może pozostać nieznany.

 

Dlatego niejednokrotnie możemy spotkać przypadki opętania także wtedy, gdy został już udzielony chrzest. Może to być spowodowane osobistym grzechem, ale zdarzyć się może także, gdy grzechu nie ma, nawet w sytuacji dzieci. Jednak pomimo opętania chrześcijanie modlitwą i zaklęciami dokonanymi w wierze w Boga, posługując się krzyżem Chrystusa, mogą uwolnić od jarzma opętania: jest to znak zwycięstwa Chrystusa nad szatanem; wszystko więc podlega Jego władzy. Panowanie Chrystusa przejawia się w Jego potestas, którą wykonuje, posługując się także swoimi wiernymi.