logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Krzysztof Frąszczak
Piątek wszystkich piątków
Przewodnik Katolicki
 


Krzyż to cena ludzkiego odkupienia. Pięknie tę prawdę wyraża tekst prefacji: "na drzewie rajskim śmierć wzięła początek, na drzewie Krzyża powstało nowe życie, a szatan, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany" (Prefacja o Świętym Krzyżu).

Znak Krzyża, o czym wspomina Tertulian, powinien towarzyszyć każdemu chrześcijaninowi podczas wykonywania przez niego codziennych zajęć (O wieńcu III, 4).

Adoracja Krzyża powinna przybierać także formy prywatne i być praktykowana, zwłaszcza w każdy piątek. Inną formą pobożności, zalecaną tego dnia przez Kościół, jest nabożeństwo Drogi Krzyżowej, rozpowszechnione przez franciszkanów w XVI w. Towarzyszenie Chrystusowi w Jego ostatniej ziemskiej drodze ma na celu nie tylko rozważanie Chrystusowej męki i śmierci, ale powinno uświadomić każdemu z Jego uczniów, że jeśli chce nim być, to musi wziąć Krzyż także na swoje ramiona.

Grób

Ostatnim elementem wielkopiątkowej liturgii jest procesja do grobu Pańskiego. Wznoszenie go pojawiło się w chrześcijańskich świątyniach około X w. Początkowo w grobie Pańskim składano tylko Krzyż, który po zakończonej adoracji, owijano w całun. Dopiero później, obok Krzyża, umieszczono także tabernakulum, w którym przechowywano do Wigilii Paschalnej Najświętszy Sakrament. Za sprawą jezuitów w XVI w. rozpowszechniło się wystawienie w grobie Najświętszego Sakramentu umieszczanego w monstrancji, okrytej przezroczystym welonem. Praktyka ta spowodowała pojawienie się nieustannej adoracji Najświętszego Sakramentu, która trwała aż do procesji rezurekcyjnej. Bogata ornamentyka grobów Pańskich stanowi odzwierciedlenie chrześcijańskiej wiary w zmartwychwstanie.
Pięknie tę prawdę wyraża jedna ze starożytnych homilii:

wielka cisza spowiła ziemię, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy pogrążeni są w cieniu śmierci. (…) I odrzekł Chrystus Adamowi: tobie, Adamie, rozkazuję: zbudź się, który spisz. Nie po to bowiem cię stworzyłem, abyś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych. Powstań ty, który jesteś dziełem rąk moich. Powstań ty, który jesteś moim obrazem uczynionym na moje podobieństwo. Powstań, wyjdźmy stąd. Ty bowiem jesteś we Mnie, a Ja w tobie, jako jedna i niepodzielna osoba
(Homilia na Wielką Sobotę).

Prawda o nieuniknionej śmierci, ale i nadzieja na powstanie do nowego życia z Chrystusem, sprawia, że wierni nadal, tak licznie, nawiedzają to szczególne miejsce. Grób Pański powinien pobudzać do refleksji nad nieuchronną przemijalnością ziemskiego życia i prowadzić do uświadomienia sobie, że to jedynie grzech może odebrać człowiekowi życie ofiarowane mu przez Boga. Bo jeśli, jak pisze św. Paweł: przez śmierć podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie (Rz 6,5).

Piątek za piątkiem 

Te trzy elementy powinny towarzyszyć chrześcijaninowi nie tylko w Wielki Piątek, ale w każdy piątek w ciągu roku. Niestety, choć dyscyplina postna w znaczący sposób została przez Kościół złagodzona, wydaje się nadal przekraczać możliwości współczesnego człowieka. Niewątpliwie na taki stan rzeczy ma wpływ promowanie jedynie konsumpcyjnego stylu życia. Oprócz tego w dzisiejszych społeczeństwach, nawet tam gdzie większość stanowią chrześcijanie, piątek coraz rzadziej ukazywany jest jako pamiątka męki i śmierci Chrystusa, a coraz częściej jako początek weekendu, a więc odpoczynku.

Niech Liturgia Triduum Paschalnego, pełna ekspresji, prowadzi nas do pogłębionej refleksji i troski nad życiem. Niech będzie okazją do odkrywania prawdziwych wartości, którymi powinniśmy je codziennie wypełniać. By tego dokonać, potrzebny jest – oprócz łaski Bożej – ludzki wysiłek i trud, podobny do tego, który podjął Jezus Chrystus, ażeby nas zbawić.

ks. Krzysztof Frąszczak
 
Zobacz także
Zbigniew Marek SJ

Narzędziem w wypełnianiu się Bożego planu zbawienia jest katecheta. To za jego pośrednictwem dochodzi do poznania, a później przyjęcia Boga. Dzieje się to między poprzez katechezę odsłaniającą osobę i tajemnicę Jezusa Chrystusa – jedyną Ewangelię. Istotą katechetycznej posługi słowa jest uświadamianie człowiekowi jego życiowych sytuacji, niesienie mu pomocy przy określaniu sensu swego życia i odkryciu religijnego wymiaru przeżywanych przez niego problemów, by widząc własną ograniczoność, był on w stanie przyjąć osobę Jezusa Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela. 

 
ks. Piotr Prusakiewicz CSMA
Do powszechnie znanych czcicieli Aniołów zalicza się papieża Błogosławionego Jana XXIII. Jego wiara w ustawiczną i wierną obecność jego anioła była tak wielka, że to co niewidzialne, w oczach jego wiary przedstawiało się jakby widzialnie. Świadkowie podają, że papież patrząc z okna na tłumy pielgrzymów przybyłych na plac św. Piotra na modlitwę Anioł Pański, myślał o niezliczonych zastępach aniołów stróżów niewidzialnie zgromadzonych na tym samym miejscu...
 
Monika Białkowska
Wyobraźmy sobie, że bierzemy do ręki książkę, na okładce jako autor widnieje znany i ceniony profesor. Kupujemy książkę w dobrej wierze, a potem dowiadujemy się, że to nie profesor jest autorem, a jedynie jeden z jego studentów, który podpisując książkę jego nazwiskiem, chciał tak uszanować swego mistrza. Niewyobrażalne?
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS