logo
Piątek, 19 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Joseph Pearce
Pisarze nawróceni
Fronda
 


Wydawca: Fronda
Rok wydania: Fronda 2007
Wydanie: I
ISBN: 978-83-60335-52-9
Format: 165x240
Stron: 614
Rodzaj okładki: miękka
 
Kup tą książkę

 
Nawrócenie przypomina przejście przez komin ze świata po drugiej stronie lustra, gdzie wszystko jest niedorzecznie zdeformowane, do świata prawdziwego, stworzonego przez Boga; a wtedy zaczyna się cudowny i niekończący się proces odkrywania go.
 
Joseph Pearce jest jednym z najbardziej cenionych współczesnych angloamerykańskich biografów i krytyków literackich średniego pokolenia. Jego droga do stanowiska wykładowcy literatury angielskiej na uniwersytecie w Naples na Florydzie była jednak nietypowa. Pearce, urodzony w 1961 roku w Londynie, wychowywał się w rodzinie o silnie antykatolickich tradycjach, a w młodości uwiodły go idee neofaszystowskie, przez co został skinheadem i wydawcą niskonakładowego pisma rasistowskiego. W wieku 28 lat przeżył nawrócenie, przyjął chrzest w Kościele katolickim i porzucił swoje ksenofobiczne poglądy. Zajął się krytyką literacką oraz badaniem roli pierwiastków religijnych i motywacji duchowych w życiu i twórczości pisarzy współczesnych. Jest autorem kilku znaczących biografii, m.in. Oscara Wilde’a, Aleksandra Sołżenicyna czy J.R. Tolkiena.
 
 

Spis rzeczy
 
Podziękowania
Przedmowa
1. Wilde po drugiej stronie lustra
2. Belloc, Baring i Chesterton
3. Syn arcybiskupa
4. Syn biskupa
5. Dawson i Watkin
6. Apostolat Cambridge
7. Urok ortodoksji
8. Religia a polityka
9. Knox i Benson
10. Knox i Chesterton
11. Wojna i ziemia jałowa
12. Poetyckie rozruchy
13. Graham Greene: katolicki sceptyk
14. Waugh i ziemia jałowa
15. Od sprzeciwu do nawrócenia
16. Chesterton i Baring
17. Wojna i wieści o wojnie
18. Wojna na słowa
19. Wiara w epoce atomu
20. Pielęgnacja kultury
21. Sprzysiężenie umysłów
22. Bojownicy prawdy
23. Spark i Sitwell
24. Alec Guinness
25. Sassoon i Knox
26. Conatra mundum
27. Pochwała tradycji
28. Małe jest piękne
29. Muggeridge: pielgrzymka i pasja
30. Sensy i jedność sensów
31. Bóg według Grahama Greene’a
32. Celtycki brzask
 
 
 
Podziękowania
 
Pragnę wyrazić głęboką wdzięczność tym wszystkim, którzy wspierali mnie w trakcie pracy nad tą książką, a wśród nich przyjaciołom, krewnym i współpracownikom pisarzy, o których książka ta opowiada. Swoją pomoc ofiarowali mi ­– kolejność jest dość przypadkowa – Brocard Sewell, O. Carm., Aidan Mackey, Christina Scott, s. Juliana Dawson, Christopher Derrick, Stratford Caldecott, Walter Hooper, Leslie von Goetz, pani Grahamowa Greene, profesor Norman Sherry, dr Barbara Reynolds, Patrick Heron, David Gill, o. Charles Smith, Julia Ross Williamson, George Sassoon, Rupert Hart-Davis, Barbara Wood, George Sayer, Gregory Wolfe, Iain T. Benson, Richard Ingrams, lady Hedwig Williams, wielebny Cormac Murphy O’Connor i John Seymour. Jestem wielkim dłużnikiem Owena Barfielda i Douglasa Hyde’a, którzy obaj poświęcali mi swój czas i udzielali pomocy, mimo pogarszającego się stanu zdrowia. Niestety, obaj odeszli, zanim ukończyłem tę książkę.
 
Dziękuję A. P. Watt Ltd za zgodę w imieniu Royal Literary Fund na wykorzystanie fragmentów kilku wierszy G. K. Chestertona i za zgodę w imieniu Trustees of Maurice Baring Will Trust na zamieszczenie kilku fragmentów wierszy Baringa. Czuję się dłużnikiem George’a Sassoona za pozwolenie cytowania wierszy jego ojca oraz Peters, Fraser & Dunlop Group Ltd za pozwolenie na zamieszczenie fragmentów z poezji Hilaire’go Belloka.
Jestem wdzięczny Jamesowi Catfordowi i Elspeth Taylor, którzy przez cały czas umacniali we mnie wiarę w sens mojej pracy. Dziękuję również Kathy Dyke i innym z wydawnictwa HarperCollins, którzy dołożyli wszelkich starań, by moja praca wydała owoc.
W końcu chciałbym podziękować Sarze Hollinsworth i Alfredowi Simmondsowi za i praktyczne, i moralne wsparcie z ich strony.
 
Zobacz także
redakcja Liturgia.pl

Sama formacja liturgicznego okresu Wielkiego Postu, który był czasem bezpośredniego, intensywnego przygotowania katechumenów, stała się w pewnym momencie praktyką obejmującą wszystkich. Pokazuje to, że właściwie inicjacja chrześcijańska jest kwestią całego życia, że przygotowanie katechumenalne to jest inicjacja czegoś, co musi trwać.

 

Z ks. Maciejem Zacharą MIC rozmawia redakcja Liturgia.pl

 
s. Maria

„Boże, Ty jesteś moim Bogiem...” Moje spotkanie z Bogiem w Jego słowie rozpoczęło się od doświadczenia światła płynącego z Psalmu 63. Było to w ostatnim dniu rekolekcji. Kilkudniowe wyciszenie przygotowało mnie na przyjęcie tego daru. To słowo przemówiło do mnie ze szczególną mocą. W jednej chwili dotarło do mego serca, że Bóg jest moim Bogiem. Wyzwoliło to we mnie radość i dało poczucie bezpieczeństwa.

 
Błażej Tobolski
Kościół, który zobowiązany jest przede wszystkim do głoszenia Ewangelii i troski o zbawienie dusz, wykorzystuje do tego celu również nowoczesne osiągnięcia techniki. Są to m.in. środki społecznego przekazu – narzędzia, które służąc wzajemnemu komunikowaniu się, tworzeniu więzi międzyludzkich. Tu otwiera się pole do działań...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS