Prowincjał polskich dominikanów o. Krzysztof Popławski, podkreśla, że
jubileusz 750. rocznicy śmierci św. Jacka nie tylko dla polskich
dominikanów, ale dla Kościoła w Krakowie i w Polsce jest okazją do
dziękczynienia za owoce życia tego świętego. Prowincjał przypomniał
słowa kard. Stanisława Dziwisza, który mówił, że św. Jacek uczy nas, jak łączyć cześć dla Najświętszego Sakramentu z synowską miłością do Matki Najświętszej.

 

Całoroczny program obchodów dominikańskiego jubileuszu obejmuje m.in. cykl konferencji o modlitwie kontemplacyjnej "Dziewięć sposobów modlitwy św. Dominika", XI Ogólnopolskie Spotkanie nad Lednicą, poświęcone postaci św. Jacka (2 czerwca) oraz Środy Jackowe z Mszą u grobu św. Jacka w Krakowie.

 

W programie znalazło się również sympozjum naukowe poświęcone roli i
miejscu zakonów żebraczych w dziejach królewskiego miasta Krakowa
"Zakony mendykanckie w średniowiecznej aglomeracji Krakowa".

 

Nie zabraknie także wydarzeń kulturalnych: w sierpniu odbędzie się
Festiwal pierogów w Krakowie oraz "Krakowski Tydzień Misteryjny". Pod koniec lipca w ogrodach krakowskiego klasztoru dominikanów powstanie miasto średniowieczne, które ma stać się okazją do zobaczenia płatnerzy, garncarzy, wytwórców tkanin, mincerzy, a także do spróbowania wyrobów kuchni średniowiecznej; wszystko przy dźwiękach muzyki z tamtego okresu.

Szczegóły obchodów oraz aktualne informacje znaleźć można na stronie internetowej jubileuszu: www.750jacek.pl

 

Jacek Odrowąż urodził się w Kamieniu pod Opolem około 1183 roku. Po
studiach teologicznych, prawdopodobnie w Paryżu i w Bolonii, został
kanonikiem katedry wawelskiej. W 1220 roku razem z biskupem Iwonem
Odrowążem udał się do Rzymu, gdzie spotkał św. Dominika. Tam, w 1221 roku, wraz z bł. Czesławem i Hermanem otrzymali od niego habit zakonny.

Po krótkim pobycie w klasztorze św. Sabiny, wszyscy wrócili do Polski. W 1223 roku Jacek osiadł przy kościele Św. Trójcy w Krakowie, gdzie
powstał pierwszy w Polsce konwent dominikanów. Zakładał klasztory
dominikańskie we wszystkich polskich diecezjach. Był także niestrudzonym apostołem na Rusi, wśród Prusów i na Litwie. Szerzył kult Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. W 1243 roku powrócił do Krakowa, gdzie zmarł 15 sierpnia 1257 roku. Papież Klemens VII w 1527 roku ogłosił go błogosławionym, a Klemens VIII 17 kwietnia 1594 roku zaliczył go w poczet świętych. Jest patronem Polskiej Prowincji Dominikanów. Jego grób znajduje się w dominikańskiej bazylice św. Trójcy w Krakowie.