Małżeństwo to nie jest sprawa tylko dwojga ludzi, ponieważ obok celu małżeństwa, którym jest wzajemna miłość dwojga ludzi, jest wydanie na świat nowego człowieka. Ten nowy człowiek staje się nowym członkiem społeczności. Nie jest własnością tych dwojga, ale jest odrębnym człowiekiem posiadającym swoje prawa... O narastającym problemie rozwodów w Polsce, konkubinacie, naprotechnologii i antykoncepcji z bioetykiem – ks. dr. hab. Tomaszem Krajem rozmawia Jacek Międlar CM

Tereska, wpatrując się w oblicze swojego, zamkniętego przez kilka lat w zakładzie leczniczym, cierpiącego "Króla", dostrzegła w nim cierpiącego Zbawiciela. Ludwik Martin zmarł w 1894 r. Groby Zelii i Ludwika znajdują się nieopodal bazyliki w Lisieux. Pomiędzy nimi wznosi się figura ich córki - św. Tereski. 

Podążając za słowami papieża Benedykta XVI, zauważamy, że najważniejszą rolą kapłana w życiu człowieka chorego jest umożliwienie mu spotkania z Bogiem. Może się to dokonywać na różnych płaszczyznach, ale najważniejszą z nich jest posługa sakramentalna. Cóż bowiem byłoby z niesienia pomocy choremu i czym różniłby się kapłan od innych ludzi, gdyby szedł do chorego sam, z wyłącznie ludzką pomocą? 

Począwszy od 1997 r. - 2 lutego - w Święto Ofiarowania Pańskiego obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Cel tej inicjatywy jest potrójny: uroczyste uwielbienie Boga i dziękczynienie za dar życia konsekrowanego, przyczynienie się do lepszego poznania i szacunku dla życia konsekrowanego oraz uświadomienie sobie niezastąpionej misji osób konsekrowanych w Kościele i w świecie...

Półki w księgarniach uginają się pod ciężarem poradników psychologicznych: Jak pokochać siebie? Jak pogodzić się z własnym życiem? Jak przebaczyć samemu sobie? Jak zaakceptować swoją historię? Zjawisko to można skwitować i łatwo ocenić jako przejaw rozpsychologizowania naszych czasów. Warto jednak zadać pytanie. Jeśli panuje podaż na tego rodzaju lektury, to przecież musi istnieć również i popyt. Skąd on się bierze?

Stojącym przed wyborem drogi życia młodym ludziom trzeba przede wszystkim uświadamiać, że muszą odważnie szukać własnego pragnienia, własnej drogi, nie bać się samodzielnych wyborów, różnych sposobów realizacji życia, biorąc pod uwagę to, kim są, czego pragną i jak się odnajdują w tym świecie...

Rozeznawanie zawsze było ważnym elementem życia duchowego chrześcijan. Od prawie pięciuset lat Ćwiczenia duchowe św. Ignacego oferują swoisty kurs rozeznawania. Jednak wiele wysiłków, jakie współcześni podejmują, by rozeznawać, prowadzi nieraz do rozczarowania tą praktyką modlitewną. Jest tego ważny powód. Mianowicie, nie może być ona wyrwana z szerszego kontekstu.

Jednym z rodzajów rozeznawania, obok indywidualnego i charyzmatycznego, jest rozeznawanie wspólnotowe. Jak sama nazwa wskazuje, dotyczy ono wspólnoty i dzieje się we wspólnocie (najczęściej modlitewnej lub zakonnej). Ma na celu znalezienie woli Bożej dla konkretnej grupy osób i jednocześnie służy wspólnocie do odkrycia planu Bożego wobec jej członków. 

O. Leon Knabit urodził się 26 grudnia 1929 roku w Bielsku Podlaskim. W latach 1948-1954 odbył studia seminaryjne w WSD w Siedlcach, gdzie 27 grudnia 1953 roku przyjął święcenia kapłańskie. Jako kapłan diecezjalny wstąpił do benedyktynów w Tyńcu, gdzie 15 sierpnia 1963 roku złożył profesję wieczystą. Obecnie jest przeorem opactwa w Tyńcu...

Rozmowy kandydatów z prowincjałem Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów odbywają się na ogół w pierwszej połowie czerwca. Jedni, nawet po roku, doskonale pamiętają dokładną datę i okoliczności spotkania – „8 czerwca 2016 roku – pamiętam, jakby to było wczoraj. Tym bardziej, że poprzedzającą noc spędziłem pisząc pracę dyplomową” – wspomina Maciej, pijarski nowicjusz. Jakie formalności należy załatwić i jakie dokumenty skompletować przed wstąpieniem do zakonu? Jak wygląda rozmowa z przełożonym? Swoimi doświadczeniami dzielą się pijarscy nowicjusze i klerycy.