dzień 8: Rozpoznanie głosu Boga. Czas miłości z Bogiem

 
Jeżeli naprawdę dostąpiłeś głębi swojego serca, owego nieba, które już w tobie mieszka, jeżeli wszedłeś do rozkwitającego już wewnątrz ciebie rajskiego ogrodu, wówczas słyszysz głos Boga. Dochodzi raczej z wnętrza, sponad wszystkich psychicznych głosów, które krzyczą. Głos Boga jest lekki i cichy, zupełnie jak głos dziecka. Bądź czujny! Naucz się rozpoznawać go pomiędzy innymi głosami, tak jak matka na szpitalnym oddziale położniczym rozpoznaje z daleka głos swojego dziecka, jak później usłyszy nocą każde jego kwilenie.

Głos Boga rozbrzmiewa w tobie: czujesz się spokojny, pełen miłości... Głos Boga jest świetlany, szczery, prowadzi cię, szanuje Boży czas, przepełnia twoje serce. Baranek, mieszkająca w tobie owieczka, rozpoznaje głos dobrego pasterza. "Oblubienica" rozpoznaje swego "oblubieńca".

To głos Jezusa, przyjaciela, sprawił, że Łazarz powstał z grobu. Ty również go usłysz.
 

***

 
Kochający się ludzie zachowują dla siebie chwile we dwoje, serce przy sercu, by móc ze sobą porozmawiać, dzielić to, co dla nich ważne, milczeć, by było im razem dobrze...

Chwile dla twojego związku, dla każdego z twoich dzieci, dla dziecka Światłości, aby spokojnie wzrastało, chwile samotności przepełnione Bożą miłością! Kiedy się modlisz, jesteś razem z Bogiem, ty jesteś w Nim, a On w tobie, w nieskończonej miłości, radości, która cię niesie, we wdzięczności, zachwycie. Zwracaj się do Niego słowami pełnymi czułości, tak jak małe dziecko do matki, oblubienica do oblubieńca. Postaraj się odnaleźć prawdziwą prostotę i nie zastanawiaj się, czy to możliwe, czy jesteś tego godzien, czy nie. Wyraź po prostu swą dziecięcą miłość, miłość oblubienicy, a Bóg odpowie ci, otwierając szeroko swe ramiona. Pozwól się kochać, pozwól napełnić się tą miłością i daj się dzięki niej przeobrazić.

Co bylibyśmy gotowi oddać, by przeżyć chwile takiego zachwytu, głębokiego spokoju i radości, tak czystej miłości z drugą osobą?

Ofiarowano ci cenny czas boskiej pełni szczęścia. Czy przeżyłeś takie chwile w kościele, na łonie przyrody, w obecności malutkiego dziecka, ponieważ strzegą go najwyżsi aniołowie? A może przeżyłeś je podczas rekolekcji, pielgrzymki, eucharystii, adoracji, podczas kościelnych nauk albo w chwili, kiedy nawiązała się duchowa łączność między tobą a innymi uczestniczącymi w nich ludźmi?

Spraw, aby każdego dnia te chwile ożywały w tobie. Zapisz je w swoim zeszycie cudów, który systematycznie będziesz otwierał, by wspominać wszystkie te momenty. Ustaw w swoim pokoju fotografie przypominające ci o miejscu, w którym przepełniła cię Boża miłość. Słuchaj sakralnej, niebiańskiej muzyki, która wzrusza cię do głębi, dziecięcych chórów albo też nauk przemawiających wprost do twojego serca.

Umawiaj się regularnie z Bogiem na spotkania pełne miłości.