Skąd ten uniwersalizm praw przyrodniczych?

Świat zadziwia nas różnorodnością i ogromem. Podziwiamy jego piękno, ale nie zastanawiamy się nad prawami, które sprawiają, że świat jest właśnie taki. Warto zatem zastanowić się nad prawami i to nie tylko przyrodniczymi.
Gdy chodzi o prawa przyrody, to zadziwiająca jest ich uniwersalność, tzn. takie samo działanie i obowiązywanie w całym kosmosie. Celem nauk przyrodniczych jest m. in. odkrywanie i rozpoznawanie podstawowych praw rządzących otaczającym nas światem. Zostały odkryte i poznane prawa rządzące światem makroskopowym , światem w skali mikro, a także w skali wszechświata jako całości (kosmologia przyrodnicza).
Nauka ciągle pyta: dlaczego prawa te są takie jakie są, skąd się wzięły i czy ewentualnie mogłyby być inne? Najbardziej racjonalną jest postawa tych, którzy przyjmują konieczność istnienia Dawcy tych praw oraz Stwórcy świata, który nadał sens i cel istnienia światu i ludziom.

Dlaczego "podstawowe stałe fizyczne" się uzupełniają?

Zwróćmy najpierw uwagę, że fizycy ciągle mówią o tzw. podstawowych stałych, do których należą m. in. stała grawitacji, stała prędkość światła, stała Plancka i cały szereg innych. Warto tu może zapytać, a co by było gdyby człowiekowi udało się te stałe wartości przyrodnicze nieco pozmieniać? Otóż zmiana wartości liczbowych tychże stałych, jak przewidują uczeni, okazałaby się dla nas i dla świata po prostu katastrofalna. Prawa przyrody zostały przez Kogoś Myślącego dopasowane do tego, abyśmy w ogóle mogli zaistnieć, a jeżeli tak jest, to zanim świat zaistniał prawa przyrody już były.

Tajemniczy porządek

Dla ludzi niewierzących w Boga-Stwórcę całego kosmosu, pytania o pochodzenie praw przyrody oraz o sens i cel istnienia wszystkiego, pozostają głęboką tajemnicą.
Prawa przyrody wskazują na pewien porządek w przyrodzie; dzięki nim zjawiska przebiegają regularnie i jest możliwe racjonalne poznawanie świata przyrody. Prawa te mogą być ciągle na nowo odkrywane i nie można ich lekceważyć. Prawa przyrody są dla dobra samej przyrody jak i człowieka.

Prawa, ale już nie przyrodnicze

Ponieważ człowiek jest istotą społeczną, ma prawo organizować swoje życie bądź to we wspólnocie religijnej (Kościół), bądź to jako obywatel w ramach Państwa. Każda z tych dwóch społeczności ma obowiązek stanowienia praw, odpowiadających potrzebom i aktualnej sytuacji swych członków i dla ich prawdziwego dobra. Do Państwa należy stanowienie ścisłych norm prawnych. Prawo ludzkie musi jednak być normą rozumną stanowioną dla dobra ogólnego. Stanowione przez człowieka normy obowiązują w sumieniu pod warunkiem, że są zgodne z prawem Bożym. Ponadto prawo ludzkie musi być godziwe, sprawiedliwe, celowe i potrzebne, a także możliwe fizycznie i moralnie do wypełnienia.