Dwóch braci paulinów: br. Grzegorz Sudoł i br. Patryk Królak złożyło profesję wieczystą w Zakonie św. Pawła Pierwszego Pustelnika. 

 

Młodzi bracia podjęli zobowiązanie dozgonnego ubóstwa, czystości i posłuszeństwa w Zakonie paulińskim. Swoje śluby złożyli na ręce o. Michała Lukoszka, wikariusza generalnego Zakonu Paulinów. 

 

Uroczyste ślubowanie miało miejsce w sobotę, 8 października podczas Mszy św. odprawionej przed Cudownym Obrazem Matki Bożej o godz. 15.30. Eucharystii przewodniczył o. Michał Lukoszek. 

 

W czasie śpiewu Litanii do Wszystkich Świętych bracia leżeli na posadzce Kaplicy Matki Bożej, wyrażając w ten sposób pokorę i zawierzając swoje dalsze życie w paulińskim Zakonie. Następnie kolejno klękali przed przełożonym o. Michałem Lukoszkiem, odczytując tekst swoich ślubów (br. Grzegorz Sudoł, br. Patryk Królak). 

 

Po przyrzeczeniach każdy z braci profesów wieczystych otrzymał biały płaszcz zakonny: „Przyjmij szatę zbawienia i płaszcz sprawiedliwości, aby duch ojców naszych ubłocił Cię obfitością charyzmatów właściwych naszemu Zakonowi”. 

 

„Jak wspomnieliśmy na początku, uczestniczymy dzisiaj w wyjątkowej uroczystości, jaką są śluby wieczyste naszych współbraci. Wyjątkowość polega na tym m.in., że aby zrozumieć decyzję człowieka o podjęciu życia zakonnego, potrzeba spojrzenia wiary - podkreślał w homilii o. Michał Lukoszek – Spojrzenie na życie konsekrowane bez wiary powoduje, że jest ono zupełnie niezrozumiałe. Bywa czasem tak, że w zwyczajnych, codziennych rozmowach padają stwierdzenia, że ten chłopak, czy tamta dziewczyna poszedł, czy poszła do klasztoru albo do zakonu. Zdarza się, że zostają opatrzone komentarzem - wybrał czy wybrała takie życie. Nierzadko w opiniach tych przebrzmiewa nutka podziwu, innym razem zaś ukryty sceptycyzm połączony z niezrozumieniem takiej decyzji. Popatrzmy na to jednak w perspektywie wiary, od strony ludzkiej faktycznie rzecz wygląda tak, że to zainteresowana osoba podejmuje decyzję, aby rozpocząć życie, które będzie kształtowane przez praktykowanie Rad Ewangelicznych. Nie możemy tymczasem zapomnieć o tym, że w rzeczywistości człowiek nie jest sam w tej decyzji, faktycznie jest ona owocem wewnętrznego, bardzo intymnego dialogu między nim a Panem Bogiem, który zaprasza człowieka, aby oddał mu się całkowicie. Żeby nie pozostawić wątpliwości nadmieńmy, że czymś dobrym i naturalnym jest małżeństwo, czymś pięknym jest rodzina. Nikt nikomu nie odmawia prawa do posiadania własności prywatnej, ani cieszenia się wolnością, to wszystko są wspaniałe dary Boże. Są jednak ludzie, których Pan Bóg wybiera i zaprasza, aby pozostawili te wspaniałe dary, i całkowicie Go pokochali, i oddali się tylko Jemu. Powołanie do życia konsekrowanego to tajemnica spotkania i wyjątkowej miłości pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Potrzeba wielkiej wrażliwości ducha i sumienia, aby usłyszeć delikatny, jak łagodny powiew wiatru, głos tego szczególnego zaproszenia. Potem trzeba odwagi, aby dać pozytywną odpowiedź, której konsekwencją jest radykalna zmiana stylu życia. Wreszcie na tej drodze trzeba przejść przez wiele etapów dojrzewającej miłości”. 

 

„Drodzy bracia, od kilku już lat żyjecie w paulińskim Zakonie kształtując swoje życie w duchu rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Podjęliście decyzję, by ostatecznie odpowiedzieć Bogu na Jego powołanie poprzez śluby wieczyste. Chciałbym wam życzyć w tym szczególnym dla was dniu i szczególnym dniu dla Zakonu paulińskiego, abyście na tej drodze byli zapatrzeni w Matkę Bożą, w Maryję, która zawsze prowadzi do Jezusa (…). Życzę wam także, abyście na wzór naszego Patriarchy św. Pawła I Pustelnika stawiali zawsze w centrum swojego życia tylko Boga, pamiętając, że podstawową zasadą paulina jest ‘Solus cum Deo solo’ – ‘Sam na sam z Bogiem’. Niech to będzie fundament, na którym będziecie budować życie zakonne, jak owy ewangeliczny dom zbudowany na skale” – mówił na zakończenie o. Michał Lukoszek. 

 

„Odpowiadając na wezwanie Chrystusa ‘Pójdź za Mną’ pragniemy podziękować Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za powołanie, a Matce Najświętszej za otrzymane łaski. Dziękujemy naszym rodzicom za przekazanie życia, trud wychowania, pomoc w realizacji powołania. Dziękujemy wszystkim naszym współbraciom z rodziny zakonnej” - dziękował br. Patryk Królak. 

 

Obecni byli m.in.: ojcowie i bracia paulini z różnych placówek z Polski i zagranicy, proboszczowie parafii, z których wywodzą się bracia oraz rodzice, rodzeństwo, krewni braci, a także ich przyjaciele. 

 

Br. Grzegorz Józef Sudoł ur. 20.12.1986 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim, diec. sandomierska, rodzice: Zenon i Dorota Łasak, I prof. 08.09.2010 r. 

 

Br. Patryk Roman Królak, ur. 09.04.1983 r. w Warszawie, rodzice: Jacek i Jolanta Królak, I prof. 08.09.2010 r. 

 

o. Stanisław Tomoń