- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
Przypatrzmy się powołaniu naszemu
Program Duszpasterski dla Kościoła w Polsce
na rok liturgiczny 2006/2007
na rok liturgiczny 2006/2007
„Przypatrzmy się powołaniu naszemu” - to tytuł wydanego w tych dniach Programu Duszpasterskiego Kościoła w Polsce na kolejny rok liturgiczny 2006/2007. Jego tematem przewodnim jest powołanie do świętości. Plan, którego realizacja rozpoczyna się w I niedzielę Adwentu, jest częścią ramowego programu na lata 2006-2010, zatytułowanego: „Kościół niosący Ewangelię nadziei”.
„Konstytucja o Kościele w świecie współczesnym” Soboru Watykańskiego II mówi o konieczności rozpoznawania przez Kościół znaków czasu (por. nr 4) i ciągłego wyjaśniania ich w świetle Ewangelii. Dostrzegając znaczenie i aktualność takiego myślenia, Kościół w Polsce już przed Soborem Watykańskim II opracowywał specjalne Programy Duszpasterskie, mające dopomóc kapłanom w ich pracy duszpasterskiej i skutecznej ewangelizacji.
Komisja Duszpasterstwa Ogólnego działająca przy Episkopacie Polski pod przewodnictwem ks. abpa Damiana Zimonia każdego roku opracowuje tzw. Program Duszpasterski na dany rok liturgiczny dla Kościoła w Polsce. Jej zadaniem jest „odczytywanie znaków czasu i programowanie odpowiednich działań pastoralnych”, aby dobrze wypełnić polecenie Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15).
Ksiądz abp Damian Zimoń w komentarzu do wydanego dokumentu napisał m.in.: „Nowa ewangelizacja w Polsce, w pierwszych latach trzeciego tysiąclecia powinna nawiązywać do nauczania Jana Pawła II (...), próbę odczytania na nowo dokumentów Soboru Watykańskiego II oraz znaków czasu na współczesnym etapie historii zbawienia w całym Kościele, zwłaszcza w Europie. Myślę tu o adhortacjach apostolskich Novo Millenio Inneunte (2001) i Ecclesia in Europa (2003)“.
W Programie Duszpasterskim na rok liturgiczny 2006/2007 umieszczono także przemówienia Ojca Świętego Benedykta XVI skierowane do biskupów polskich w czasie ostatniej wizyty Ad limina apostolorum w 2005 roku oraz homilie i przemówienia wygłoszone podczas I pielgrzymki do Polski w 2006 roku.
Z tych wszystkich dokumentów wynika, że dziś jeszcze raz, na nowo trzeba głosić wszystkim ludziom dobrej woli Ewangelię nadziei.
Z tych wszystkich dokumentów wynika, że dziś jeszcze raz, na nowo trzeba głosić wszystkim ludziom dobrej woli Ewangelię nadziei.
Komisja Duszpasterstwa Ogólnego Episkopatu Polski zaproponowała zatem, by Program Duszpasterski na najbliższy rok liturgiczny 2006/2007 koncentrował się wokół hasła: „Przypatrzmy się powołaniu naszemu”.
Zobacz także
o. Wacław Hryniewicz OMI
Artykuł został usunięty, ponieważ redakcja Tygodnika Powszechnego zakończyła współpracę ze wszystkimi serwisami internetowymi, także z naszym.
Zapraszamy do czytania innych ciekawych artykułów w naszej czytelni.
Zapraszamy do czytania innych ciekawych artykułów w naszej czytelni.
o. Wacław Hryniewicz OMI
Postać Judasza jest niezwykle intrygująca, bardzo tajemnicza. Pojawia się w małych fragmentach Ewangelii, co nie pozwala na klarowną, jednoznaczną odpowiedź. Wysuwane są różne hipotezy. Spośród sześciu najpopularniejszych pierwsza wskazuje na chciwość, chęć zarobku. Druga mówi o tym, że wielka miłość do Jezusa przeobraziła się w Judaszu w nienawiść, gdy dostrzegł, że to nie on jest osobą numer jeden przy Jezusie. Trzecia hipoteza opisuje słabość człowieka, który nie może znieść świętości drugiej osoby...
o. Wacław Hryniewicz OMI
Kolejna Ewangelia, która stanowi rozwinięcie myśli sprzed kilku tygodni: żebyśmy się nie lękali i zaufali Bogu. Bóg jest naszym Ojcem, który doskonale zna kondycję i potrzeby swoich dzieci, i potrafi się o nie zatroszczyć. Jednakże nasze doświadczenia i bagaż historii mówią nam co innego: zabezpiecz się, nie ufaj nikomu, gromadź pieniądze i broń, nie popuszczaj władzy...
