logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
Przypatrzmy się powołaniu naszemu
materiał własny
 


Celem Programu jest ukazywanie różnorodności powołań chrześcijańskich i ich komplementarności oraz godności każdego z nich. To powinno pomagać wiernym w odkrywaniu tajemnicy ich własnego powołania.
Propozycje niedzielnych homilii - tak, aby Słowo Boże w liturgicznym „roku C”, było odczytywane w aspekcie powołania człowieka - odpowiadających założeniom Programu Duszpasterskiego opracowuje „Biblioteka Kaznodziejska”.
 
Inną realizacją Programu Duszpasterskiego mają być katechezy parafialne i rekolekcje. Propozycje Programu Duszpasterskiego można wykorzystać w katechezie dorosłych, zwłaszcza w katechezie młodych przygotowujących się do zawarcia sakramentu małżeństwa. We wspólnotach parafialnych należy szczególną uwagę zwrócić na katechezę dla młodzieży drugich klas licealnych, katecheza ta ma być bliższym przygotowaniem do małżeństwa. Zajęcia powinny być prowadzone w małych grupach, nie tylko przez kapłanów, ale także przez osoby świeckie, odpowiednio do tego przygotowane. Katecheza parafialna młodzieży i realizowanie jej w ramach przygotowania bliższego do sakramentu małżeństwa to trudne wyzwanie dla duszpasterzy.
Jeśli nie zostanie ono podjęte przez duszpasterzy, katechetów i wychowawców katolickich, to w tej tak ważnej dziedzinie zastąpią ich tzw. edukatorzy seksualni i media, nieprzychylne chrześcijańskiej wizji małżeństwa i rodziny” – napisał ks. abp Damian Zimoń.
 
Program Duszpasterski ma być także realizowany w katechezie szkolnej. Ta katecheza ma oczywiście ściśle określony i zatwierdzony już program dla każdej grupy wiekowej. Niemniej w tym programie mogą „zmieścić się treści zawarte w Programie Duszpasterskim na nowy rok liturgiczny” i mogą być one realizowane jako katechezy okolicznościowe.
 
W najbliższym roku duszpasterskim 2006/2007 powinniśmy wszyscy na nowo przypatrzeć się powołaniu naszemu. Musimy jeszcze lepiej i „z nową mocą” pomagać młodym ludziom odczytywać i realizować ich życiowe powołania.
Nowy Program Duszpasterski może być realizowany także „w posłudze uświęcania i miłosierdzia”. W aneksie omówiono np. sytuację powołań duchownych w Polsce, szczególnie powołań do zakonów żeńskich i do życia konsekrowanego. W Programie zauważa się problem zmniejszania się liczby powołań do zgromadzeń żeńskich.
 
Głoszenie Ewangelii nadziei w praktyce polega na „ponownym odczytywaniu” swego życiowego powołania. Trzeba stale uświadamiać sobie, że jesteśmy w rękach Boga Ojca i mamy razem z Chrystusem w Duchu Świętym urzeczywistniać Kościół jako Wspólnotę.
To wszystko realizuje się w naszej codzienności, gdzie nie ma przypadków, gdzie każdego dnia dokonuje się historia zbawienia. Odważnie mamy głosić Ewangelię nadziei, codziennie celebrować ją i wiernie jej służyć.
 
W adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Europa” Sługa Boży Jan Paweł II pisał: „Europo, która jesteś na początku trzeciego tysiąclecia – Bądź na powrót sobą! Bądź sama sobą! Odkryj na nowo swe źródła. Ożyw swoje korzenie. Nie lękaj się! Ewangelia nie jest ci przeciwna, ale jest po twojej stronie. (...) Bądź ufna! W Ewangelii, którą jest Jezus, znajdziesz mocną i trwałą nadzieję, której pragniesz. Bądź pewna! Ewangelia nadziei nie zawodzi” (EiE,120-121).
 
oprac. o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
 
 
Zobacz także
Wincenty Łaszewski
Matka Boża to jeden z ulubionych tematów ikonograficznych. Przedstawia się Ją na różne sposoby: jako modlącą się Orantkę, jako tulącą do policzka Dziecię, najczęściej jednak jako trzymającą na kolanach nauczającego Jezusa. Ten typ ikony nazywamy Hodegetrią – „Wskazującą drogę”...
 
Wincenty Łaszewski
Artykuł został usunięty, ponieważ redakcja Tygodnika Powszechnego zakończyła współpracę ze wszystkimi serwisami internetowymi, także z naszym.

Zapraszamy do czytania innych ciekawych artykułów w naszej czytelni.
 
Wincenty Łaszewski
Każdy z nas w głębi serca pragnie, by nawiązać z Bogiem bliską i mocną więź, by nauczyć się Go zauważać w codzienności. Intuicyjnie wyczuwamy, że istnieje jakiś ostateczny cel, do którego zmierzamy, prawdziwe szczęście, szczera radość i życie w pełni, którego nie zapewni nam nic z rzeczy stworzonych. Zaczynamy szukać Boga. I właśnie wtedy pojawia się pytanie: Jak rozpoznać Pana? Skąd wiadomo, że to On?
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS