Piątek, 26 lutego 2021 r.
imieniny:
Bogumiła, Eweliny, Mirosława, Porfiriusza
Bogumiła, Eweliny, Mirosława, Porfiriusza
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Artur Sporniak
Radość, która nas czeka
Artykuł został usunięty, ponieważ redakcja Tygodnika Powszechnego zakończyła współpracę ze wszystkimi serwisami internetowymi, także z naszym.
Zapraszamy do czytania innych ciekawych artykułów w naszej czytelni.
Zapraszamy do czytania innych ciekawych artykułów w naszej czytelni.
Zobacz także
Michał Olszewski
– wywiad z o. Stanisławem Jaromim OFMConv –
Jesteśmy jedynie częścią świata, ważną, ale jedną z wielu, utworzoną z tego samego prochu co kamień, drzewo, rzeka, sarna. Pan Bóg uczynił człowieka suwerenem, dał nam świat w użytkowanie, w dzierżawę. Jan Paweł II w Redemptor hominis używa metafory „gospodarza” i „stróża”. Który odpowiedzialny dzierżawca zajmuje się powierzonym mu terenem tak, żeby zostawić po sobie zgliszcza?
Jesteśmy jedynie częścią świata, ważną, ale jedną z wielu, utworzoną z tego samego prochu co kamień, drzewo, rzeka, sarna. Pan Bóg uczynił człowieka suwerenem, dał nam świat w użytkowanie, w dzierżawę. Jan Paweł II w Redemptor hominis używa metafory „gospodarza” i „stróża”. Który odpowiedzialny dzierżawca zajmuje się powierzonym mu terenem tak, żeby zostawić po sobie zgliszcza?
ks. Rafał Masarczyk SDS
Czy popełnienie samobójstwa jest równoznaczne ze 100% pewnością pójścia do piekła? Czy chociażby samo myślenie że życie jest beznadziejne i nie ma po co żyć jest grzechem?
Katarzyna Pytlarz
Dopóki człowiek żyje, nawet wtedy, kiedy błądzi, jest przedmiotem szczerej i troskliwej opieki Boga. Wyrazem tej Bożej troski jest właśnie dopuszczenie świętych do wpływu na życie ludzkie. Opieka św. Józefa jest dla nas tytułem do przekonania, że nie jesteśmy sami, a pomoc Boża towarzyszy nam nieustannie. Św. Józef nieustannie szuka nas, szuka wszędzie razem z Maryją. A kiedy nas znajdzie, prowadzi nas do Boga.
___________________
reklama
