Na naszej drodze do Królestwa Bożego może pojawić się przeszkoda. Może mieć formę mega nowoczesną np. telefonu, samochodu, innego zapierającego dech w piersiach sprzętu czy udogodnienia – wywołującego podziw i zazdrość wśród innych, a nadmierne obciążenie serca u posiadacza.
Choć sprzęcik może być mały, to wejść z nim do Królestwa nie da rady! Jeśli stał się ważny dla ludzkiego serca, to ciasno zrobiło się Bogu w nim (por. Mt 19,23-30).
Wypasiony jest sprzęcik, i jest twój! I co? Myślisz, że nim świat zawojujesz? Będziesz mądrzejszy niż Bóg? No, weźże wyluzuj! (por. Ez 28,1-10).
Hej, przypatrz się uważnie, czy to wszystko, co taszczysz ze sobą z takim wysiłkiem, będzie ci na pewno potrzebne w Królestwie Niebieskim?
Jezus Chrystus, będąc bogatym,
dla was stał się ubogim,
aby was ubóstwem swoim ubogacić.
(por. 2 Kor 8,9).
Anna-Irena, Kraków
czytelny@poczta.fm
***
Z konstytucji apostolskiej Divino afflatu papieża Piusa X
(AAS 3 [1911] 633-635)
Głos Kościoła śpiewającego chwałę Boga
***
Bóg pyta:
Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?
J 8,10
***
KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XXXII. O WYRZECZENIU SIĘ SIEBIE I WYZBYCIU SIĘ POŻĄDAŃ
1. Synu, nie zdołasz osiągnąć prawdziwej wolności, jeśli nie wyrzekniesz się w pełni samego siebie Mt 16,24; Łk 9,23. Posiadający, zakochani w sobie, chciwi, ciekawi, wiecznie zaaferowani, wygodni 2 Tm 3,2, ci, co nie pragną tego, co Jezusowe Flp 2,21, ale żyją tylko wyobraźnią i planowaniem tego, co trwać nie może, wszyscy oni mają związane ręce.
Bo wszystko, co nie jest zrodzone z Boga, zginie. Trzymaj się tych zwięzłych i dosadnych słów: zgubić wszystko, żeby wszystko odnaleźć, porzucić pragnienia, żeby uzyskać spokój. Przemyśl to i wprowadź w czyn, a wszystko zrozumiesz.
2. Panie, to nie jest sprawa jednego dnia Ezd 10,13 ani zabawa dla dzieci, w tym wielkim skrócie zawarta jest cała treść doskonałości życia zakonnego. To prawda, synu, a jeśli już wiesz, że jest to droga do doskonałości, nie powinieneś się zniechęcać i rezygnować zbyt łatwo, ale tym bardziej czuć się powołanym do jeszcze wznioślejszych rzeczy, a przynajmniej pragnąć ich i o nich marzyć.
Obyś okazał się takim właśnie i doszedł do tego, że nie będziesz już kochać siebie, ale wytrwasz w czystości, zgodnie z moją wolą i wolą Ojca, którego poznałeś przeze mnie. Jakże wówczas będziesz mi miły, a całe twoje życie będzie upływać w radości i pokoju. Jeszcze wiele masz do oddania i jeśli z własnej chęci mnie wszystkiego nie oddasz, nie osiągniesz tego, czego pragniesz.
Radzę ci, kup u mnie złota próbowanego w ogniu Ap 3,18, a staniesz się dopiero bogaty, to znaczy kup u mnie mądrości niebiańskiej, która depcze wszystko, co niskie.
Ceń ją sobie ponad ziemską mądrość skupiającą się na człowieku i na własnym ja.
3. Tak powiedziałem: z rzeczy ludzkich to, co niskie, zamień na drogocenne i wzniosłe. Prawdziwa mądrość duchowa wydaje się nędzna i mała, i prawie zapomniana, nie sądzi wiele o sobie Rz 12,16, nie szuka uznania na ziemi, wielu ludzi ma jej pełne usta, ale w życiu jakże są od niej dalecy, a przecież tylko ona jest drogocenną perłą Mt 13,46 ukrytą przed oczyma tłumu.
Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'
Patron Dnia
św. Apoloniusz
męczennik
Po Marku Aureliuszu w roku 180 wstąpił na tron cesarski jego syn Kommod. Mimo swego przewrotnego usposobienia nie był okrutny dla chrześcijan; początek jego panowania przyniósł nawet pewne złagodzenie praw. Wykonawszy wyrok na pewnym niewolniku sędzia wezwał św. Apoloniusza, aby ten wyrzekł się swojej wiary. Św. Apoloniusz odmówił i sprawę oddano pod sąd senatu rzymskiego. Święty napisał wtedy apologię religii chrześcijańskiej, którą wygłosił przed dostojnym zgromadzeniem. Jednak ta wspaniała mowa nie zrobiła na senatorach żadnego wrażenia i św. Apoloniusza skazano dekretem senatu za odmowę wyrzeczenia się wiary. Ścięto go w szóstym roku panowania Kommoda, około roku 185.
jutro: św. Elfega