logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Różne są rodzaje grzechów. Jest siedem grzechów głównych. Są to: pycha, chciwość, nieczystość, zazdrość (zawiść), nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, gniew i lenistwo. Te złe tendencje, skłonności, inklinacje ku złu są obecne w różnych proporcjach niemal u wszystkich. Gdy są niekontrolowane, stoją u początku wszystkich możliwych grzechów. W zależności od stopnia dobrowolności i świadomości oraz gdy sprawy dotyczą rzeczy ważnych, mogą stać się grzechami ciężkimi. Cięższe grzechy to te wołające o pomstę do nieba. Są nimi: morderstwo, aktywny homoseksualizm, zatrzymanie należnej zapłaty pracownikom oraz uciskanie ubogich, wdów i sierot.

W dzisiejszym czytaniu ewangelicznym Jezus zarzuca swoim oskarżycielom najcięższe z wszystkich grzechów, które nie mogą być odpuszczone. Są to grzechy przeciwko Duchowi Świętemu. „Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego" (Mk 3, 28).

Aby zrozumieć te groźne ostrzeżenie, należy najpierw zauważyć w jakich okolicznościach zostało ono wypowiedziane. Oskarżono bowiem Jezusa że „Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy" (Mk 3, 22). Można się tylko dziwić nad absurdalnością takiego zarzutu.

Jezus im wtedy odpowiedział: „Jak może szatan wyrzucać szatana?” Złe duchy przecież tworzą jeden obóz i nie leży to w ich interesie, aby siebie nawzajem zwalczać.   Faryzeusze i uczeni w Piśmie obserwując Jezusa mogli zauważyć, że czynił tylko dobro i oskarżanie Go o konszachty z szatanem, to już oczywisty nonsens. Sprzeniewierzanie się prawdzie jest grzechem przeciwko Duchowi Świętemu, który jest Duchem Prawdy.

Te grzechy miały miejsce  w czasach Jezusa i dzieją się również teraz. Bo jak można nazwać grzechy zwolenników i propagatorów aborcji, praw małżeńskich dla homoseksualistów itp.  Popełniane grzechy w dłuższej perspektywie sprawiają, że zło zaczyna jawić się jako dobro i jako osobiste i społeczne prawo.

Aby uzyskać odpuszczenie grzechów, należy najpierw uznać swoją grzeszność. Jak Pan Bóg może odpuścić im grzechy, skoro uparcie twierdzą, że to nie Bóg, ale oni mają rację. W konsekwencji za popełnione grzechy nie będą żałować, ani nie będą dążyć do poprawy. I to jest ostatecznie nieprzebaczalnym grzechem, który przez  Chrystusa jest nazwany grzechem przeciwko Duchowi Świętemu. Zaprzedani złu, swoje przekonania będą  narzucać całemu społeczeństwu, mniemając, że wyzwalają ludzi spod „tyranii” chrześcijańskich zasad wiary i moralności. Wierzymy, że Pan Bóg jest miłosierny i dopóki człowiek żyje ma szansę zbawienia. Jednak koniecznym tego warunkiem jest przyjęcie prawdy, a więc uznanie obiektywnego stanu rzeczy.  Prawda ma wyzwalającą moc, jak nauczał Jezus: „I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32).


diakon Franciszek

diakonfranciszek@gmail.com

***

Biblia pyta:

Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?
Prz 18,14

***

KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XLIV. O TYM, ŻE NIE NALEŻY DAĆ SIĘ POCIĄGAĆ RZECZOM ZEWNĘTRZNYM


1. Synu, jest wiele rzeczy, o których wcale nie musisz wiedzieć Syr 32,12, raczej myśl o sobie, że choć na ziemi, jesteś już umarły i cały świat jest umarły dla ciebie Ga 6,14. Lepiej jest być głuchym na wiele rzeczy i zajmować się tylko tym, co sprzyja wewnętrznemu pokojowi. Jeśli coś ci się w innych ludziach nie podoba, lepiej odwracać oczy i pozwolić każdemu myśleć swoje, niż wdawać się w kłótliwe rozmowy. Jeżeli mocno utwierdzisz się w Bogu i będziesz zważał tylko na Jego sąd, łatwiej zniesiesz własną porażkę.

2. O Panie, do czegośmy doszli? Patrz, opłakujemy stratę doczesną, pracujemy i zabiegamy o mały zysk, a o uszczerbku duszy od razu zapominamy, przypominamy sobie może dopiero wtedy, kiedy już będzie za późno. Dążymy do tego, co błahe i nieważne, a zaniedbujemy to, co najważniejsze, bo cała istota człowieka wyładowuje się na zewnątrz i jeśli w porę nie zwróci się do wnętrza, całkiem w rzeczach zewnętrznych ugrzęźnie.

Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'

***

JEGO PRZECZUCIE

Szatan przeczuwa dobrze wieczność swej katuszy,
Ale rozumowaniem to przeczucie głuszy.

Adam Mickiewicz

***

Przebaczaj pierwszy.
 

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

Patron Dnia



Św. Guntram
 
król

Św. Guntram, czwarty syn Klotara I, był królem Burgundii i dużej części Akwitanii w latach 561-592. Cieszył się za życia popularnością wśród poddanych, którzy potem czcili go jak świętego. Kiedy jego ziemie zaczęła pustoszyć epidemia, pilnował, aby najbiedniejsi i dotknięci chorobą mieli opiekę, narzucił sobie surowe posty, a w końcu złożył siebie jako ofiarę Boskiej sprawiedliwości, aby ocalić swój lud. Św. Guntram był władcą sprawiedliwym i gorliwym krzewicielem wiary. Wniósł znaczny wkład w organizację trzech synodów, aby podnieść dyscyplinę kleru; hojnie uposażał kościoły i klasztory.

jutro: św. Józefa z Arymatei

wczoraj
dziś
jutro