To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu (Mk 2, 28)
Dla nas chrześcijan to niedziela jest szabatem, a więc radosnym, świętym dniem odpoczynku, relaksu i refleksji nad swoim życiem. Żydzi z szabatu uczynili dzień, w którym nic nie można było robić. Te sztywne reguły nie tylko że nie pomagały, ale wręcz były szkodliwe dla człowieka. Nawet zrywanie kłosów w celu zaspokojenia głodu było zabronione. Doszło do tego, że szabat zamiast służyć ludziom uczynił z nich niewolników. Na tym tle dochodziło do częstych sporów pomiędzy Chrystusem a faryzeuszami. Szabat to dzień święty, poświęcony Bogu, ale także człowiekowi i jego duchowemu rozwojowi. Przecież to służy człowiekowi, jak raz na tydzień oderwie się od kołowrotka codzienności. W tym szczególnym dniu należy odpoczywać, oderwać się od codziennych zajęć, poświęcić czas dla siebie i swojej rodziny. Niestety dla wielu szabat - niedziela straciła swój świąteczny urok. Dla nich niedziela to tylko kolejny w tygodniu dzień, w którym nadal pracują albo wykonują nagromadzone przez tydzień prace, umyją wreszcie auto albo całą rodziną wybierają się na zakupy. Ale przecież można po Mszy Świętej pójść z całą rodziną do restauracji. Niektórzy, niestety muszą pracować i w niedzielę, jeżeli to ma służyć ludziom. Sztywnych reguł należy unikać. Można wyprasować koszulę czy spodnie, ale nie uchodzi, aby w niedzielę urządzać wielkie pranie swojej odzieży. Jeżeli jest coś konieczne do zrobienia i nie można tego wykonać w innym dniu, można to zrobić i w niedzielę. Bo przecież to niedziela jest dla nas, a nie my dla niedzieli, jak nauczał Jezus.
diakon Franciszek
diakonfranciszek@gmail.com
***
Biblia pyta:
Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?
Prz 18,14
***
KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XLIV. O TYM, ŻE NIE NALEŻY DAĆ SIĘ POCIĄGAĆ RZECZOM ZEWNĘTRZNYM
1. Synu, jest wiele rzeczy, o których wcale nie musisz wiedzieć Syr 32,12, raczej myśl o sobie, że choć na ziemi, jesteś już umarły i cały świat jest umarły dla ciebie Ga 6,14. Lepiej jest być głuchym na wiele rzeczy i zajmować się tylko tym, co sprzyja wewnętrznemu pokojowi. Jeśli coś ci się w innych ludziach nie podoba, lepiej odwracać oczy i pozwolić każdemu myśleć swoje, niż wdawać się w kłótliwe rozmowy. Jeżeli mocno utwierdzisz się w Bogu i będziesz zważał tylko na Jego sąd, łatwiej zniesiesz własną porażkę.
2. O Panie, do czegośmy doszli? Patrz, opłakujemy stratę doczesną, pracujemy i zabiegamy o mały zysk, a o uszczerbku duszy od razu zapominamy, przypominamy sobie może dopiero wtedy, kiedy już będzie za późno. Dążymy do tego, co błahe i nieważne, a zaniedbujemy to, co najważniejsze, bo cała istota człowieka wyładowuje się na zewnątrz i jeśli w porę nie zwróci się do wnętrza, całkiem w rzeczach zewnętrznych ugrzęźnie.
Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'
***
JEGO PRZECZUCIE
Szatan przeczuwa dobrze wieczność swej katuszy,
Ale rozumowaniem to przeczucie głuszy.
Adam Mickiewicz
***
Przebaczaj pierwszy.
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy