Styczeń 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Żeby to zrozumieć należy zastanowić się nad tym, kim jest Bóg. Jego majestat i godność jest nieskończona, stąd obraza Jego nieskończonego majestatu wymaga nieskończonej w godności satysfakcji. Czyż Adam i Ewa po grzechu pierworodnym nie płakali i nie przepraszali Boga? Tylko ten może przeprosić Boga, kto jest Mu równy w godności i majestacie, Syn Boży. Gdy podczas sakramentu spowiedzi otrzymujemy odpuszczenie grzechów, to dlatego, że to Jezus swoją ofiarą zapłacił za nasze grzechy i teraz to On w naszym imieniu apeluje do Bożego miłosierdzia i przeprasza Boga. Sami z siebie jesteśmy bezsilni, nawet gdy żałujemy za swoje grzechy i obiecujemy poprawę. Konieczny jest Pośrednik, tak jak Jezus powiedział: "Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie" (J 14, 6).
Jednak Syn Boży nie może Boga przepraszać jako Bóg, bo to znaczyłoby, że przeprasza samego siebie. Przecież przez grzechy ludzkie, to On także został obrażony, gdyż to cała Trójca w jedności Bóstwa została obrażona. Syn Boży może przepraszać Boga tylko jako człowiek, stąd Wcielenie Syna Bożego stało się jedynym sposobem zadośćuczynienia wobec nieskończonej godności Bożej. Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, jest teraz także prawdziwym człowiekiem może nas reprezentować przed tronem Boga i zbawić przez swoje cierpienia.
W dzisiejszej Ewangelii czytamy: "Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie". Czyżby Jezus miał młodsze rodzeństwo? Żydzi kuzynów i kuzynki nazywali braćmi i siostrami. Ale w tej Ewangelii Jezus chce podkreślić, że pokrewieństwo duchowe jest ważniejsze od pokrewieństwa wynikającego z biologicznego pochodzenia. Dlatego też powiedział: "Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?" I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: "Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką" (Mk 3, 31-35).
Diakon Franciszek
***
Biblia pyta:
Cóż nam pomogło nasze zuchwalstwo, co dało chełpliwe bogactwo?
Mdr 5,8
***
KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział LI. O TYM, ŻE POWINNIŚMY SIĘ ĆWICZYĆ W RZECZACH DROBNYCH, GDY NIE UDAJE NAM SIĘ W WIELKICH
1. Synu, nie potrafisz wytrwać zawsze w gorliwym pragnieniu dobra i utrzymywać się ciągle na wzniosłym szczycie kontemplacji, ale wskutek pierworodnego skażenia natury musisz czasem zejść niżej, aby choć niechętnie i ze smutkiem dźwigać dalej ciężar tego marnego życia.
Dopóki nosisz śmiertelne ciało, będziesz odczuwać smutek i tęsknotę 2 Mch 6,25. Musisz więc w ciele często przeklinać ciało, że nie możesz w pełni oddać się sprawom ducha i poznawania Boga.
2. Wówczas powinieneś uciec się do skromnych spraw i zadań i szukać pokrzepienia w dobrych czynach, a tymczasem oczekiwać z niewzruszoną nadzieją mojego przyjścia i powrotu i znosić cierpliwie oschłość serca i wygnanie, póki nie wrócę i nie uwolnię cię od wszystkich niepokojów.
Sprawię, że zapomnisz o trudach i znów cieszyć się będziesz wewnętrznym spokojem. Roztoczę przed tobą łąki Pisma świętego, abyś mógł biec radośnie drogą moich przykazań Ps 119(118),32. Wówczas powiesz: Tamto cierpienie nie było godne chwały przyszłej, która w nas się objawi Rz 8,18.
Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'
***
MILCZENIE
Zaiste, miłe Bogu Jest aniołów pienie,
Ale daleko milsze człowieka milczenie.
Adam Mickiewicz
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy
