logo
Czwartek, 25 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Jarosława, Marka, Wiki – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Z niedzielnej Ewangelii...
1. Niedziela Wielkiego Postu, rok B

 

"...Nawracajcie się
i wierzcie w Ewangelię..." (Mk 1,15)

 

Znowu ten Wielki Post. Czy to ma sens, tak co roku? Ta sama Droga Krzyżowa, te same Gorzkie Żale, te same Ewangelie, nawet rekolekcje podobne do siebie... Aż do znudzenia...

 

"...Nawracajcie się
i wierzcie w Ewangelię..."

 

Znowu ten Wielki Post. Czy to ma sens, tak co roku? Przecież i tak ciągle jesteś taki sam jak kiedyś. Masz te same problemy z sobą i wokół siebie. To samo ci wychodzi i to samo nie wychodzi. Nic ci ten Wielki Post nie daje, nic nie pomaga, nie zmienia... I wielkopostne postanowienia też nie wychodzą, zresztą już sobie je dawno podarowałeś: bo cóż oryginalnego można wymyślić po raz trzydziesty?...

 

"...Nawracajcie się
i wierzcie w Ewangelię..."

 

Znowu ten Wielki Post. Czy to ma sens, tak co roku?... A przecież właśnie dlatego ma sens co roku, że nie wychodzi. Właśnie dlatego, że ciągle jeszcze nie wychodzi. Że w kółko to samo słyszysz, a i tak robisz swoje. Że postanawiasz, a potem rezygnujesz. Że bardzo chcesz, a potem załamuje cię własna słabość... Właśnie dlatego ma sens. Żeby znów spróbować. Żeby zacząć na nowo. Nie po to, żeby wymyślić jakieś bomba-postanowienie, ale żeby maleńkie postanowienie nareszcie udało się spełnić...


I dopiero, kiedy już będziesz doskonały, kiedy wszystko się uda, wszystko wyjdzie, wszystko będzie "cacy" – dopiero wtedy będziesz miał prawo spytać: czy to ma sens, tak co roku? Na co ten Wielki Post?...


...Ale wtedy już na pewno o to nie spytasz...

 

"...Nawracajcie się
i wierzcie w Ewangelię..."

 

Bogumiła Szewczyk 
https://rozwazaniabogumily.wordpress.com

 

 

***

Biblia pyta:


Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? - nie ucieszy się on swoimi pieniędzmi.
Syr 15,5

***

 

KSIĘGA IV, GORĄCA ZACHĘTA DO KOMUNII ŚWIĘTEJ
Rozdział IX, O TYM, ŻE SIEBIE I WSZYSTKO SWOJE MAMY OFIAROWAĆ BOGU I MODLIĆ SIĘ ZA WSZYSTKICH
 

 

1. Panie, wszystko, co w niebie i co na ziemi, jest Twoje 1 Krn 29,11. Pragnę ofiarować Ci siebie w dobrowolnej ofierze i zostać Twoim na zawsze Pwt 16,10. Panie, w prostocie serca oddaję się dzisiaj Tobie w stałą niewolę i uległość na ofiarę ku Twojej wiecznej chwale 1 Krn 29,17.

Przyjmij mnie razem ze świętą ofiarą Twojego najdroższego Ciała, którą dzisiaj w niewidzialnej obecności i asyście aniołów składam na zbawienie moje i całego Twojego ludu.

2. Panie, ofiaruję Ci na tym błagalnym ołtarzu wszystkie grzechy i przewinienia Iz 60,7, jakich się dopuściłem wobec Ciebie i wobec Twoich świętych aniołów od dnia, kiedy mogłem zgrzeszyć po raz pierwszy, aż do tej chwili, zapal je wszystkie razem i przepal ogniem Twojej miłości.

Zmaż wszystkie plamy moich grzechów, oczyść moje sumienie z brudu i przywróć mi łaskę, którą przez grzech utraciłem, przebacz mi wszystko bez wyjątku i przygarnij mnie do siebie litośnie Hbr 9,14; 1 J 1,7.9 z pocałunkiem pokoju.

3. Cóż mam począć z moimi grzechami? Mogę tylko wyznać je z pokorą i żałować, i błagać nieustannie o zmiłowanie 1 J 1,9. Proszę, wysłuchaj mnie miłośnie, kiedy tak stoję przed Tobą, Boże.

Brzydzę się moimi grzechami, nie chce już brnąć w nie dalej, ale żałuję i będę żałował, póki życia, gotów pokutować i wedle możności je naprawić.

Odpuść mi, Boże, odpuść mi grzechy dla świętego Twojego imienia Ps 25(24),11.18 i ratuj moją duszę, którą odkupiłeś swoją drogocenną krwią 1 P 1,18-19. Oto powierzam się Twojemu miłosierdziu, składam siebie w Twoje ręce. Postępuj ze mną tak, jak dyktuje Ci Twoja dobroć, a nie moja wina 1 Mch 13,46.

 

Tomasz a Kempis, O naśladowaniu Chrystusa

***

NAUKA BEZBOŻNYCH

Kiedy nad naukami bezbożnik pracuje,
Strzeż się go: jest to zbójca, który broń kupuje.

Adam Mickiewicz

***

Mów pierwszy: dzień dobry.
 

H. Jackson Brown, Jr. Mały poradnik życia 

Patron Dnia



św. Marek Ewangelista

Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.

jutro
: św. Aldy

wczoraj
dziś
jutro