Bernadety, Julii, Benedykta, Biruty, Erwina – wyślij kartkę
Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Nic dziwnego, że wielu świętych w różnych potrzebach jemu powierzali swoje troski i problemy.
Dziewiczy mąż Matki Zbawiciela, święty Józef, jest największym świętym. Obok Trójcy Przenajświętszej – Jezus jako człowiek, Maryja i Józef stanowią trójcę stworzoną. Oni są najbliżsi Bogu w Trójcy jedynemu.
Święty Józef nie miał łatwego życia. Ile musiał się nacierpieć, gdy zauważył, że panna, która ma być jego żoną spodziewa się dziecka? Zamierzał wtedy ją potajemnie opuścić, aby w ten sposób ominąć prawo, które dla Maryi byłoby okrutne. Ale do akcji wkracza Bóg, który przez swojego anioła mówi mu: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło" (Mt 1, 20).
Wielu ludzi zastanawia się nad jego życiem, jako młodego mężczyzny, który pragnie bliskości fizycznej z osobą, którą kocha nad swoje życie. Żyć obok najpiękniejszej, najczulszej, najwspanialszej kobiety, która według prawa jest jego żoną, a do której jednocześnie, jako mąż, nie ma żadnego prawa. Tylko nadzwyczajna łaska Boża mogła go przysposobić do tak wielkiej ofiary.
Pismo Święte nazywa go człowiekiem "sprawiedliwym". Czyż może być lepsza pochwała jego osoby? Pracował jako cieśla i w ten sposób utrzymywał siebie i najświętsze istoty na ziemi, które zostały powierzone jego opiece. Dzięki niemu, święta rodzina żyła w Nazarecie spokojnie i można domniemywać dostatnio. Święty Józef był znakomitym i co najważniejsze uczciwym pracownikiem, a to wszyscy ludzie doceniają. Nie mógł narzekać na brak zleceń do wykonania rożnych prac. Tego zawodu nauczył też swojego przybranego Syna. Można powiedzieć, że Jezus uczył się i przygotowywał do dorosłego życia pod czujnym okiem swojej Matki i "ojca", świętego Józefa.
On, Syn Boży, który jako Bóg nie musi się uczyć – uczył się jako człowiek.
Nie wiemy dokładnie kiedy i w jakich okolicznościach umarł św. Józef, a przecież jego czcimy jako patrona dobrej śmierci. Są znane przykłady, że ci, którzy często modlili się do świętego Józefa o dobrą śmierć – umarli w dniu świętego Józefa, czyli 19 Marca. Jedną z tych osób była moja matka, która codziennie modliła się do tego świętego o dobrą śmierć.
Święty Józefie, patronie ludzi pracy i patronie dobrej śmierci, módl się za nami...
Litania do świętego Józefa – odmów
***
Bóg pyta:
Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie - czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?
Iz 58,5
Rzekł Bóg do szatana: Skąd przychodzisz?
Joba 1,7
***
Przysłowia Salomona, Prz 13
1. Syn mądry miłuje karcenie, naśmiewca nie słucha nagany.
2. Z owocu swych ust spożywa się dobro, a gwałtem się sycą przewrotni.
3. Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia, kto usta rozwiera - zgubi sam siebie.
4. Serce leniwego czeka bez skutku, a pilnych zamiary stale się spełniają.
5. Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny.
6. Prawość strzeże dróg niewinnego - a grzeszników powala nieprawość.
7. Jeden udaje bogacza - nie mając niczego, [inny] udaje nędzarza - a opływa w dobra.
8. Bogactwo okupem za życie człowieka, lecz tyran pogróżek nie słucha.
9. Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, a lampa niewiernych przygasa.
10. Skutkiem pychy stale są kłótnie, u szukających rady jest mądrość.
11. Przepadnie bogactwo podstępnie zagarnięte, a krok za krokiem zdobywane - rośnie.
12. Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy, ziszczone pragnienie jest drzewem życia.
13. Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje.
14. Nauka mądrego jest źródłem życia, by sideł śmierci uniknąć.
15. Prawdziwy rozum zjednywa życzliwość, droga wiarołomnych niestała.
16. Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
17. Poseł nikczemny wtrąca w niedolę, wierny posłaniec - lekarstwem.
18. W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś - kto strzeże upomnień.
19. Spełnione pragnienie ukoi duszę, wstrętne głupiemu - od zła się odwrócić.
20. Kto z mądrym przestaje - nabywa mądrości, towarzysz głupców poniesie szkodę.
21. Nieszczęście pędzi za grzesznikami, a szczęście nagrodą dla prawych.
22. Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników.
23. Świeża uprawa ubogich da wiele żywności, majątek niszczeje bezprawiem.
24. Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci.
25. Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi.
***
KRZYWDA CZASEM PRZYDA SIĘ
Często grzesznik przed śmiercią na bliźnich się żali,
Iż mu nie dosyć w życiu krzywd nawyrządzali.
Adam Mickiewicz
***
Nie oglądaj brutalnych programów i nie kupuj produktów firm, które je sponsorują.
H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'Patron Dnia
św. Benedykt Józef Labre
żebrak
Św. Benedykt Józef Labre urodził się w Amettes, we Francji, w roku 1748. Otrzymał dobre wychowanie w domu pobożnych rodziców. Od najwcześniejszych lat zadawał sobie surową pokutę nawet za najdrobniejsze przewinienia. Jako dwunastoletni chłopiec zaczął pobierać lekcje łaciny od swojego wuja, księdza; przez cztery lata z zapałem przykładał się do nauki. Potem jednak pobożność wzięła górę nad zamiłowaniem do studiów: porzucił naukę, pozostawiając sobie na dalszą drogę życia tylko Pismo święte, z którym się nigdy nie rozstawał.
W owym czasie zapłonął chęcią wstąpienia do zakonu. Jego wybór padł na trapistów, spotkawszy się z odmową spróbował następnie u kartuzów, wśród których przebywał sześć tygodni, ale i to nie jego powołanie. Również próba życia klasztornego wśród cystersów zakończyła się niepowodzeniem. Zaczął więc pielgrzymować żyjąc z jałmużny i praktykując całkowite ubóstwo. Ostatnie lata spędził w Rzymie, odwiedzając liczne kościoły. Stopniowo zapadał na zdrowiu. W roku 1783 zabrano go do domu miłosierdzia, gdzie 16 kwietnia zmarł. Św. Benedykt jest przykładem wschodniego ascetyzmu; tego żebrzącego pielgrzyma lub wędrownego świętego nazwano ,,szaleńcem Chrystusowym".
jutro: św. Stefana Harding
