___________________

 reklama

Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS

Przerwać pętlę zła

Ostatnio jeden z moich znajomych udostępnił na facebooku film o tym, jak łatwo rozprzestrzenia się na świecie zło. Ktoś wychodząc z domu do pracy zrobił awanturę sąsiadowi za to, ze zastawił mu wyjazd z parkingu. Sąsiad poszedł zdenerwowany do sklepu i tam zrobił awanturę sprzedawczyni z jakiegoś błahego powodu. Sprzedawczyni swoje zdenerwowanie odreagowała na następnym kliencie, który z kolei – pod wpływem negatywnych emocji – zrobił awanturę jednemu z pracowników. I tak dalej – w tym całym łańcuszku awantur brało udział jeszcze kilka osób, a na samym końcu pętla się zamknęła – ktoś zrobił coś nieprzyjemnego temu, od którego wszystko to się zaczęło.

Tego typu zachowanie – odpłacanie złem za zło (niestety czasami nawet nie tej samej osobie) jest dosyć naturalne. Człowiek, który ktoś coś zrobił złego czuje się niesprawiedliwie potraktowany, jest rozgoryczony i chce się bronić. Bronić w taki sam sposób w jaki został zaatakowany. Na złośliwość – odpowiada złośliwością, na pretensje – pretensją, na niesprawiedliwe osądzanie – równie niesprawiedliwym osądem. Jest to zrozumiałe, chciałoby się nawet powiedzieć – ludzkie.

Tymczasem Pan Jezus mówi: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego (Mt 5, 44-45). Mamy kochać nie tylko tych, którzy i nas kochają, którzy są dla nas mili, uprzejmi, pomocni – to wszak potrafią czynić i ci, którzy nie mają pojęcia o Panu Bogu. My mamy iść dalej – mamy kochać także tych, którzy zrobili nam coś złego. Mamy kochać tak, jak kocha Pan Bóg. A On kocha nas wszystkich bez względu na to, jakimi jesteśmy ludźmi. I nie, wcale nie znaczy to, że mamy akceptować złe czyny. One są złe – zawsze. Ale to oznacza, że mamy tego zła nie mnożyć. Mamy pokonać pokusę by odpłacić innym tym, co od nich dostaliśmy i patrzeć na całą sytuację z innej – z Bożej – perspektywy.

Dlatego też jeśli kiedykolwiek będziemy mieli ochotę by komuś zrobić awanturę, by odreagować na kimś przykrość, którą ktoś nam zrobił – pamiętajmy, jesteśmy w diabelskiej pętli zła i mamy właśnie okazję, żeby tę pętlę przerwać – by uznać, czy w ogóle sprawa jest warta tego, by na nią reagować, a może porozmawiać z tym, kto zrobił nam przykrość – jak brat z bratem i wyjaśnić sprawę, a może po prostu się za kogoś pomodlić i oddać sprawę Panu Bogu albo – dla odreagowania – zrobić coś dobrego.

Nie dajmy się wciągnąć w diabelskie sztuczki i przerwijmy pętlę zła. 

Agnieszka Ruzikowska
at6626.34@gmail.com  

***

Człowiek pyta:

Mojżesz wołał do Pana: Co mam uczynić z tym ludem? Niewiele brakuje, a ukamienują mnie!
Wj 17,4

Mojżesz zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką?
Wj 32,11

***

Przysłowia Salomona, Prz 10

1. Przysłowia Salomona. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi.
2. Bez pożytku są skarby źle nabyte, lecz sprawiedliwość wyrywa ze śmierci.
3. Prawego Pan nie zagłodzi, lecz odtrąci żądze nieprawych.
4. Ręka leniwa sprowadza ubóstwo, ręka zaś pilnych wzbogaca.
5. Syn to mądry, co w lecie gromadzi, a kto prześpi czas żniwa, hańbą okryty.
6. Błogosławieństwa na głowie prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje.
7. Pamięć o prawym jest błogosławiona, a imię nieprawych zaginie.
8. Mądry sercem przyjmie nakazy, upadnie, kto wargi ma nierozsądne.
9. Kto żyje uczciwie, żyje bezpiecznie, zdradzi się ten, kto szuka dróg krętych.
10. Kto okiem mruga - sprawia cierpienie, upadnie, kto wargi ma nierozsądne.
11. Źródłem życia usta prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje.
12. Nienawiść wznieca kłótnię, miłość wszelki błąd ukrywa.
13. Na wargach rozumnego jest mądrość, a kij - na grzbiecie tego, komu jej brak.
14. Mądrzy swą wiedzę gromadzą, usta głupiego grożą zniszczeniem.
15. Majętność bogacza jest mocną warownią, zagładą nędzarzy ich własne ubóstwo.
16. Zapłatą prawego jest życie, niegodziwiec zyskuje karę.
17. Kto strzeże karności, ten idzie ku życiu, kto gardzi upomnieniem - ku zatracie.
18. Usta nieprawe nienawiść ujawnią, głupi, kto rozgłasza niesławę.
19. Nie uniknie się grzechu w gadulstwie, kto ostrożny w języku - jest mądry.
20. Język prawego jest srebrem wybornym, a serce złych mało co warte.
21. Wargi sprawiedliwego prowadzą wielu, lecz głupcy umrą z nierozsądku.
22. Błogosławieństwo Pańskie wzbogaca, własny trud niczego tutaj nie doda.
23. Radością głupiego - czyny haniebne, a męża rozważnego - mądrość.
24. Zło, którego się grzesznik boi, spadnie na niego, sprawiedliwi uzyskają to, czego pragną.
25. Gdy wicher zawieje - nie ma już grzesznika, lecz sprawiedliwego podstawy są wieczne.
26. Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu, tym leniwy dla tych, którzy go wysłali.
27. Bojaźń Pańska dni pomnaża, krótkie są lata grzesznika.
28. Oczekiwanie uczciwych - radością, nadzieja bezbożnych przepadnie.
29. Pan oparciem ludzi prawych, dla czyniących nieprawość jest zgubą.
30. Sprawiedliwy nie runie na wieki, grzesznicy na ziemi nietrwali.
31. Niech mądrość wychodzi z ust prawych, język przewrotny będzie wyrwany.
32. Wargi prawe lubią, co Bogu miłe, a usta niewiernych - przewrotność.

***

EGOIZM

Nie ten jest egoistą, kto od ludzi stroni,
Ale ten, kto za bliźnim jak za łupem goni.
Adam Mickiewicz

***

Ucz czegoś.