___________________

 reklama

Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS

Jest przy Owczej Bramie sadzawka

Sparaliżowany człowiek leżał przy sadzawce już dłuższy czas. Być może miał jeszcze resztki nadziei, że uda mu się w odpowiednim momencie zanurzyć się w wodzie, a być może tę nadzieję już stracił. Być może pogodził się ze swoim losem i przywykł do myśli, że już do końca życia będzie sparaliżowany, a być może czuł w sercu żal i rozpacz. Nie wiemy nawet skąd się tam wziął – prawdopodobnie ktoś go przyniósł, ale jednocześnie był to ktoś, komu jego los wcale tak mocno na sercu nie leżał – bo z nim nie został.

Paralityk leżał więc sam, tuż obok sadzawki, która mogła go uzdrowić i nie mógł zrobić nic, by poprawić swoją sytuację.

I wtedy właśnie pojawił się Pan Jezus i zadaje mu proste pytanie „czy chcesz wyzdrowieć?”

Zauważmy, że paralityk nie odpowiada „tak”. Odpowiada tłumacząc, że nie ma nikogo, kto wprowadziłby go do wody. Jeszcze nie wie, że spotykając Pana Jezusa nie potrzebuje już ani wody w sadzawce ani niczego innego.
Czasami jesteśmy w sytuacji beznadziejnej. Nie widzimy żadnego rozwiązania, a nawet jeśli widzimy, to z różnych względów jest ono nieosiągalne.

Ale nawet najbardziej beznadziejna sytuacja nie jest beznadziejna w oczach Boga.

Nawet w najbardziej beznadziejnej sytuacji może zdarzyć się cud.

Agnieszka Ruzikowska
at6626.34@gmail.com

***

Człowiek pyta:

Cóż oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył?
Ps 116,12

Pan jest ze mną, nie lękam się: cóż mi może zrobić człowiek?
Ps 118,6

***

Mądrości się nie docenia, Koh 9

13. I taki przykład mądrości widziałem pod słońcem, a wielką mi się ona wydawała:
14. Małe miasteczko, i mężów w nim niewielu. I naszedł je potężny król, a wkoło je otoczywszy zbudował przeciwko niemu wielkie machiny oblężnicze.
15. I znalazł się w nim człowiek biedny, lecz mądry, i ten uratował miasto dzięki swej mądrości. A nikt nie pamięta o tym biednym człowieku.
16. Więc powiedziałem: Lepsza jest mądrość niż siła. Lecz mądrość biednego bywa w pogardzie, a słowa jego nie mają posłuchu.

Wyższość mądrości nad głupotą, Koh 9 i 10

17. Spokojne słowa mędrców więcej znaczą niż krzyk panującego wśród głupców.
18. Lepsza jest mądrość od narzędzi wojennych, lecz jeden grzesznik popsuć może wiele dobrego.
1. Nieżywa mucha zepsuje naczynie wonnego olejku. Bardziej niż mądrość, niż sława zaważy trochę głupoty.
2. Serce mędrca zwraca się ku prawej stronie, a serce głupca ku lewej.
3. Nawet gdy głupiec idzie drogą, brakuje mu rozwagi i mówi o każdym: To głupiec.
4. Jeśli gniew władcy się przeciw tobie podniesie, miejsca swego nie opuszczaj, bo zachowanie spokoju zapobiec może wielkim wykroczeniom.
5. Jest zło - widziałem je pod słońcem, to błąd ze strony władcy:
6. wynosi się głupotę na stanowiska wysokie, podczas gdy zdolni siedzą nisko.
7. Widziałem sługi na koniach, a książąt kroczących, jak słudzy, pieszo.
8. Kto kopie dół, ten może weń wpaść, a tego, kto mur rozwala, ukąsić może żmija.
9. Kto wyłamuje kamienie, może się o nie skaleczyć, kto rąbie drwa, naraża się na niebezpieczeństwo.
10. Jeśli siekiera się stępi, a nie naostrzy się jej, trzeba zwiększyć wysiłek. Pożyteczna jest wtedy mądrość, by osiągnąć powodzenie.
11. Jeżeli żmija ukąsi, nim doszło do zaklęcia, traci swój zysk zaklinacz.
12. Słowa z ust mędrca są przyjemnością, lecz usta głupca gubią jego samego.
13. Początek słów jego ust to głupstwo, a koniec jego mowy to wielkie szaleństwo.
14. A głupiec mnoży słowa. Nie wie przecież człowiek, co będzie, bo kto mu oznajmi, co będzie potem?
15. Głupiec tak się męczy wysiłkiem, że nie potrafi nawet dotrzeć do miasta.
16. Biada ci, kraju, którego królem jest prostak i gdzie książęta już z rana ucztują!
17. Szczęśliwyś, kraju, którego król ze szlachetnie urodzonych pochodzi, i gdzie książęta w czasie właściwym ucztują, na sposób męski, bez uprawiania pijaństwa.
18. Skutkiem wielkiego lenistwa chyli się strop, gdy ręce są opuszczone, przecieka dom.
19. Gdy dla zabawy gotują biesiadę i wino życie rozwesela, a pieniądz na wszystko pozwala:
20. w myślach nawet swoich nie złorzecz królowi ani w sypialni swojej nie przeklinaj możnego, bo ptactwo powietrzne zaniesie głos, a to, co skrzydlate, doniesie słowa.

***

Z BAADERA

Grzech, choćby najsilniejszy, skoro wydrzesz z łona,
Natychmiast przed oczyma spowiednika skona.
Jak drzewo, gdy mu ziemię obedrzesz z korzeni,
Choć silne, wkrótce uschnie od słońca promieni.

Adam Mickiewicz