___________________

 reklama

Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS

"Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał" (J 5, 36)

Chcąc niedowierzających i wątpiących przekonać, Jezus odwołuje się do logiki, czyli do właściwego wyciągania wniosków. Mówi im, obserwujcie moje życie, patrzcie na dzieła które wykonuję. Jakakolwiek mowa czy roszczenia nie poparte życiem i czynami są puste i bez znaczenia. I do tego argumentu ostatecznie Jezus się odwołuje: „Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie Moim dziełom” (J 10, 38).

Jakie to są dzieła? Dzieła które mogą być dokonane tylko mocą Bożą. Jeżeli Pan Bóg wysyła kogoś ze specjalną misją, takiej osobie musi dać specjalne dowody uwierzytelniające. Nie może wysyłać w ciemno. Dlatego proroctwa są pierwszymi dowodami o prawdziwości Jezusa i Jego roszczeń.

Na pewno kapłani i starsi ludu zastanawiali się nad tym, czy te proroctwa można zastosować do Jezusa. Coś im jednak nie pasowało. Spodziewali się potężnego wodza, a tu mają do czynienia z wędrującym nauczycielem, który ciągle ich poucza i strofuje. Ale największym – nie do podważenia argumentem są cuda Jezusa. Ani szatan ani człowiek nie może uczynić sam z siebie żadnego cudu. Złe duchy mogą wpływać na naszą wyobraźnię i robić różne sztuczki – o ile Bóg im pozwoli – ale żadnego prawdziwego cudu nie mogą uczynić. Jeden cud wystarczyłby, aby Jezus mógł nim potwierdzić swoją misję. Jezus wykonał ich wiele. Jednak nie czynił cudów na pokaz. Gdy faryzeusze domagali się jakiegoś specjalnego znaku z nieba, Jezus odmówił. Uważał bowiem, że te, które wykonał potwierdzają w zupełności Jego pochodzenie od Boga.

W osobistym życiu i nauce Jezusa nie znalazł się żaden błąd czy grzech. Dlatego mógł powiedzieć: „Któż dowiedzie mi grzechu”?Gdyby Jezus choćby tylko w jednej rzeczy się pomylił, czy też zgrzeszył, wtedy w konsekwencji nie należałoby wierzyć w Jego Osobę, chociaż dalej można by było akceptować Jego naukę, przynajmniej tam, gdzie według naszego uznania, ma rację.

W powszechnym oczekiwaniu Żydów Mesjasz miał być potężnym wodzem, który wyzwoli ich od rzymskiego panowania, a ich samych uczyni wiodącym narodem na ziemi. Pod tym względem Żydzi się zawiedli. Ale ich niewiara była również zapowiedziana, że nie rozpoznają czasu nawiedzenia swego. Dlaczego? Jezus sam odpowiedział na to pytanie: "Światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki” (J 3, 19).

diakon Franciszek
diakonfranciszek@gmail.com

***

Człowiek pyta:

Jakże ja mogę przeklinać, kogo Bóg nie przeklina? Jak mogę złorzeczyć, komu nie złorzeczy Pan?
Lb 23,8

Bóg nie jest jak człowiek, by kłamał, nie jak syn ludzki, by się wycofywał. Czyż On powie coś, a nie uczyni tego, lub nie wykona tego, co oznajmił?
Lb 23,19

***

Przysłowia Salomona, Prz 12

1. Kto napomnienie lubi, kocha mądrość, kto nagan nie znosi, jest głupi.
2. Dobry znajdzie łaskę u Pana, człowiek o złych zamiarach - potępienie.
3. Nieprawością nikt się nie utwierdzi, a korzeń prawych się nie poruszy.
4. Koroną męża jest dzielna żona, a próchnicą jego kości - bezwstydna.
5. Sprawiedliwych zamiary uczciwe, zamysły nieprawych podstępne.
6. Słowa niewiernych - zasadzką na cichych, usta rzetelnych są dla nich ratunkiem.
7. Powaleni nieprawi - przepadli, a stoi dom sprawiedliwych.
8. Doznaje pochwał człowiek za rozwagę, przewrotny będzie w pogardzie.
9. Lepiej być prostym, ale mieć pracę, niż pysznić się nie mając chleba.
10. Prawy uznaje potrzeby swych bydląt, a serce nieprawych okrutne.
11. Kto ziemię uprawia, nasyci się chlebem, kto ściga ułudy - z rozumu obrany.
12. Występny w złu szuka ostoi, sprawiedliwych korzeń jest bezpieczny.
13. Z winy swych ust nieprawy w potrzasku, mąż prawy uniknie nieszczęścia.
14. Każdy się syci owocem swych ust, czyn rąk człowieka odda mu zapłatę.
15. Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady.
16. Głupi swój gniew objawia od razu, roztropny ukryje obelgę.
17. Prawdomówny mówi, co słuszne, a świadek fałszywy - oszustwo.
18. Nierozważnie mówić - to ranić jak mieczem, a język mądrych - lekarstwem.
19. Prawdomówny język trwa wieki, a chwilkę - język kłamliwy.
20. W sercu knujących zło - podstęp, u doradzających pokój - radość.
21. Nie spotka zło żyjących uczciwie, ale u grzesznych pełno nieszczęścia.
22. Wstrętne dla Pana są usta kłamliwe, lecz w prawdomównych ma upodobanie.
23. Rozumny swą wiedzę ukrywa, serce niemądrych głosi głupotę.
24. Ręka gorliwych zdobędzie władzę, a leń pracować musi pod batem.
25. Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobre słowo.
26. Sprawiedliwy od innych szczęśliwszy, droga niewiernych prowadzi do zguby.
27. Lenistwo nie złowi zwierzyny, ludzka pilność - cennym bogactwem.
28. Na drodze prawości jest życie, kroczenie po niej jest nieśmiertelnością.

***

NOCNY PTAK

Szatan w ciemnościach łowi; jest to nocne zwierzę;
Chowaj się przed nim w światło: tam cię nie dostrzeże.
Adam Mickiewicz

***

Nigdy nie zapominaj, że największa potrzebą emocjonalną człowieka jest potrzeba akceptacji.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'