Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Z niedzielnej Ewangelii...
5. Niedziela Wielkiego Postu, rok B
“...Teraz dusza moja doznała lęku,
i cóż mam powiedzieć?...” (J 12,27)
Jest wiele trudnych chwil w życiu. A niektóre zależą od ciebie. Bo są skutkiem grzechu, zaniedbania, nieprzemyślanych decyzji. Bo są skutkiem pychy, rozwiązłości, nieumiarkowania... Możesz się buntować i tworzyć nowe cierpienia. Ale możesz je cicho przyjąć i wynagrodzić za grzech. Kawałek czyśćca będziesz miał już za sobą. Dobry ból...
“...Teraz dusza moja doznała lęku
i cóż mam powiedzieć?...”
Jest wiele trudnych chwil w życiu. Chciałbyś je ominąć, chciałbyś uciec, boisz się. Ale na wiele trudnych chwil w życiu nie masz żadnego wpływu. Będą, czy chcesz, czy nie. Możesz tylko przyjąć je cicho lub rozdzierać szaty. Rozpaczać i przeklinać, albo popatrzeć na Krzyż i ofiarować Jemu. Będzie Mu wtedy pod krzyżem lżej...
“...Teraz dusza moja doznała lęku
i cóż mam powiedzieć?...”
Jest wiele trudnych chwil w życiu. A niektóre wybierasz sam. Gdy odrzucasz wygody dla dobra. Przyjemności dla prawdziwych wartości. Gdy coś tracisz, by później zyskać więcej. Gdy niesiesz krzyż, który należy do innych... Wtedy i czyściec będzie za tobą, i Jezusowi lżej. I jeszcze zostanie na zaś. I jeszcze starczy na lepsze miejsce w niebie...
Nie, to nic nowego. Dobrze wiesz... Ale przecież nie o to chodzi, żeby wiedzieć. Trzeba jeszcze się tego nauczyć. Nauczyć się cierpieć. Nauczyć się cierpieć ciszej...
“...Jeżeli ziarno wpadłszy w ziemię
nie obumrze, zostanie tylko samo,
ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity...”
Bogumiła Szewczyk
https://rozwazaniabogumily.wordpress.com
***
Człowiek pyta:
Dlaczego nie umarłem po wyjściu z łona, nie wyszedłem z wnętrzności, by skonać? Po cóż mnie przyjęły kolana a piersi podały mi pokarm?
Hi 3, 11-12
Czy starczy mi sił, aby przetrwać? Jakiż tu cel cierpliwości? Czy moja siła z kamienia? Czy ja mam ciało ze spiżu?
Hi 6, 11-12
***
Przysłowia Salomona, Prz 15
1. Odpowiedź łagodna uśmierza zapalczywość, słowo raniące pobudza do gniewu.
2. Z ust mądrych ludzi wiedza się sączy, usta niemądrych zioną głupotą.
3. Na każdym miejscu są oczy Pańskie: dobrych i złych wypatrują.
4. Drzewem życia jest język łagodny, złamaniem na duchu - przewrotny.
5. Głupi pogardza napomnieniem ojca, kto rad przestrzega - mądrzeje.
6. W domu prawego wielki dostatek, a w zyskach grzesznika niepokój.
7. Wargi mądrego szerzą mądrość, lecz serce głupich niestałe.
8. Ofiara występnych obrzydła dla Pana, upodobaniem Jego są modły uczciwych.
9. Droga grzesznika obrzydła dla Pana, kocha On miłośnika prawości.
10. Dla odstępcy od drogi surowa jest kara, kto karcenia nie znosi, ten umrze.
11. Szeol i Otchłań są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich.
12. Szyderca nie lubi upomnień, do ludzi mądrych nie chodzi.
13. Serce radosne twarz rozwesela, gdy smutek w sercu, i duch przygnębiony.
14. Serce rozważne szuka mądrości, usta niemądrych sycą się głupotą.
15. Wszystkie dni są złe dla nieszczęśliwego, serce szczęśliwe to uczta wieczysta.
16. Lepiej mieć mało - z bojaźnią Pańską, niż z niepokojem - wielkie bogactwo.
17. Lepsze jest trochę jarzyn z miłością, niż tłusty wół z nienawiścią.
18. Człowiek gniewliwy wznieca kłótnie, a cierpliwy spory łagodzi.
19. Jak żywopłot z ciernia, tak droga leniwych, ścieżka uczciwych jest wyrównana.
20. Mądry syn radością ojca, a matką gardzi syn głupi.
21. Niemądry głupotą się cieszy, rozumny idzie prawą drogą.
22. Brak rady unicestwia zamiary, udają się one, gdzie wielu doradców.
23. Odpowiedź ust własnych cieszy człowieka, jak miłe jest zdanie stosowne!
24. Dla mądrego droga życia - w górę, by uniknąć Szeolu, co w dole.
25. Pan rozwala dom pysznych, a miedzę wdowy utwierdza.
26. Obrzydłe są Panu złe plany, lecz dobre słowa są czyste.
27. Burzy się dom przez zyski nieprawe, żyć będzie, kto darów nie znosi.
28. Prawe serce rozważa odpowiedź, złością buchają usta występnych.
29. Od nieprawych jest Pan daleko, modlitwy prawych On słyszy.
30. Jasne oczy radują serce, radosna nowina odświeża kości.
31. Ucho posłuszne zbawiennej radzie pomiędzy mędrcami przebywa.
32. Odrzucić wskazówki - to sobą pogardzić, zdobywa się mądrość - słuchaniem uwag.
33. Bojaźń Pańska jest szkołą mądrości, pokora poprzedza sławę.
***
SFERA OWOCÓW
Musi drzewo, ażeby rozkwitać i rodzić,
Po liściach jak po szczeblach na powietrze wchodzić;
Chociaż soki pożywne z łona ziemi bierze,
Owocu dać nie może, tylko w wyższej sferze.
Adam Mickiewicz
***
Nie oczekuj od życia sprawiedliwości.
H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'
Patron Dnia
Najświętsza Maryja Panna
Matka Dobrej Rady
Kiedy Jezus został ukrzyżowany, mimo niepokoju, jaki zapanował w przyrodzie, w sercach tych, którzy ufali Jezusowi, zapanował pokój. Wielki wewnętrzny pokój, napełniający Maryję, udzielał się Jej najbliższemu otoczeniu. Ona wiedziała, że ta Ofiara była potrzebna. Maryja z pełną ufnością poddała się woli Ojca i Syna.
Kult Matki Bożej Dobrej Rady związany jest nierozerwalnie z obrazem Maryi pod tym samym tytułem, który znajduje się w kościele augustianów w Genazzano w Umbrii we Włoszech. Pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Związana z nim jest pewna opowieść. Kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Któregoś dnia przyszli tu dwaj pielgrzymi z Albanii, którzy w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry, w swojej ojczyźnie.
Już w XV i XVI wieku obraz zasłynął wieloma łaskami, dlatego w 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany.
Augustianin o. Andrzej Bacci przyczynił się do rozprzestrzenienia kultu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas ciężkiej choroby złożył on ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii tego obrazu po całym świecie. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 000 kopii tego obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać.
Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo, zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, gdy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia i w chwilach ważnych decyzji może nam pomóc.
jutro: św. Zyty
