logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu
 
Kiedy człowiek czegoś się boi, siłą rzeczy kieruje swoją uwagę na źródło strachu. Częściowo ma to sens – niektórych niebezpieczeństw można uniknąć, jeśli zachowamy czujność.

Ale czasem nie mamy wielkiego wpływu na to, czego się boimy. Nie mamy wpływu, czy to się wydarzy, czy nie, kiedy się wydarzy i jakie będzie miało skutki. Nasza uwaga często jednak nadal koncentruje się na tym, co nam grozi, na tym, co trudne i na tym, co budzi lęk. I w tym przypadku ta skupiona uwaga nie przynosi niczego dobrego – zamiast patrzeć na to, co dobre, patrzymy na to, co złe. Zamiast skupiać się na tym, co czyni nas szczęśliwymi i radosnymi – koncentrujemy się na tym, co tę radość i szczęście zabija. Zamiast nadziei, mamy desperację.
 
Kiedy Izraelici na pustyni zostali zaatakowani przez jadowite węże – zesłane zresztą przez Pana Boga – Mojżesz sporządził miedzianego węża, którego umieścił na palu. Każdy, kto chciał przeżyć zamiast patrzeć na jadowite węże (co byłoby w sumie bardzo naturalne – w końcu jak inaczej można przed nimi uciekać?) zamiast patrzeć na swoje własne rany po ukąszeniach – musiał podnieść wzrok i patrzeć na węża na palu.
 
Nie jest trudno domyślić się, że wąż na palu jest symbolicznym nawiązaniem do Pana Jezusa, który również został – w pewnym sensie – wyniesiony podczas ukrzyżowania.
 
I dlatego kiedy czegoś się boimy, kiedy dzieje się coś złego zamiast patrzeć na to, co złe, zamiast skupiać się na tym, czego się boimy, zamiast rozpatrywać swoje własne rany powinniśmy podnieść wzrok i patrzeć na Ukrzyżowanego.
 
Tylko wtedy bowiem będziemy w stanie przykładać właściwą miarę do tego, co nas spotyka, znajdować sens w trudnych sytuacjach i tylko wtedy będziemy mogli – tak naprawdę – żyć.

Agnieszka Ruzikowska
at6626.34@gmail.com
 

***

Człowiek pyta:


Położę się, mówiąc do siebie: Kiedyż zaświta i wstanę? Lecz noc wiecznością się staje i boleść mną targa do zmroku.
Hi 7,4

A kim jest człowiek, abyś go cenił i zwracał ku niemu swe serce? Czemu go badać co ranka? Na co doświadczać co chwilę? Czy wzrok swój kiedyś odwrócisz? Pozwól mi choćby ślinę przełknąć.
Hi 7, 17-19

***

 

Przysłowia Salomona, Prz 16

 

1. Człowiecze są zamysły serca, odpowiedź języka od Pana.
2. W oczach człowieka czyste są wszystkie jego drogi, lecz Pan osądza duchy.
3. Powierz Panu swe dzieło, a spełnią się twoje zamiary.
4. Wszystko celowo uczynił Pan, także grzesznika na dzień nieszczęścia.
5. Obrzydłe Panu serce wyniosłe, z pewnością karania nie ujdzie.
6. Miłość i wierność gładzą winę, bojaźń Pańska ze złych dróg sprowadza.
7. Gdy drogi człowieka są miłe Panu, pojedna On z nim nawet wrogów.
8. Lepiej mieć mało żyjąc sprawiedliwie, niż niegodziwie mieć wielkie zyski.
9. Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki.
10. Na wargach królewskich wyrocznia: jego usta w sądzie nie błądzą.
11. Waga i szala to sprawa Pana, Jego dzieło - ciężarki we worku.
12. Obrzydłe królom działanie nieprawe, bo tron się opiera na sprawiedliwości.
13. Prawe usta królowi są miłe, uczciwie mówiących on kocha.
14. Gniew króla to zwiastun śmierci, uśmierzy go człowiek rozumny.
15. W pogodnym obliczu króla jest życie, jego łaska jak chmura deszczowa na wiosnę.
16. Raczej mądrość nabywać niż złoto, lepiej mieć rozum - niż srebro.
17. Unikać złego - to droga prawych, chroni życie, kto czuwa nad drogą.
18. Przed porażką - wyniosłość, duch pyszny poprzedza upadek.
19. Lepiej być skromnym pośród pokornych, niż łupy dzielić z pysznymi.
20. Znajdzie szczęście - kto zważa na przykazanie, kto Panu zaufał - szczęśliwy.
21. Kto sercem mądry, zwie się rozumnym, a słodycz warg wiedzę pomnoży.
22. Rozum źródłem życia dla tych, co go mają, głupota - karą dla niemądrych.
23. Od serca mądrego i usta mądrzeją, przezorność na wargach się mnoży.
24. Dobre słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała.
25. Jest droga, co komuś zdaje się słuszna, a w końcu prowadzi do zguby.
26. Głód robotnika pracuje dla niego, bo przymuszają go usta.
27. Człowiek nieprawy zło gotuje, i ogień mu płonie na wargach.
28. Człowiek podstępny wznieca kłótnie, plotkarz poróżnia przyjaciół.
29. Gwałtownik zwodzi bliźniego, prowadzi na drogę niedobrą.
30. Kto oczy zamyka, podstęp obmyśla, kto wargi zaciska, dokonał zbrodni.
31. Siwy włos ozdobną koroną: na drodze prawości się znajdzie.
32. Cierpliwy jest lepszy niż mocny, opanowany - od zdobywcy grodu.
33. We fałdy sukni wrzuca się losy, ale Pan sam rozstrzyga.

 

***

 

OGNIK

Mądrość świecka jest na kształt błędnego ognika:
Błyszcząc, zwodzi cię z drogi; gdy z niej zejdziesz, znika.
Adam Mickiewicz

***

Unikaj złościwych uwag.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

Patron Dnia



Św. Guntram
 
król

Św. Guntram, czwarty syn Klotara I, był królem Burgundii i dużej części Akwitanii w latach 561-592. Cieszył się za życia popularnością wśród poddanych, którzy potem czcili go jak świętego. Kiedy jego ziemie zaczęła pustoszyć epidemia, pilnował, aby najbiedniejsi i dotknięci chorobą mieli opiekę, narzucił sobie surowe posty, a w końcu złożył siebie jako ofiarę Boskiej sprawiedliwości, aby ocalić swój lud. Św. Guntram był władcą sprawiedliwym i gorliwym krzewicielem wiary. Wniósł znaczny wkład w organizację trzech synodów, aby podnieść dyscyplinę kleru; hojnie uposażał kościoły i klasztory.

jutro: św. Józefa z Arymatei

wczoraj
dziś
jutro