Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Z niedzielnej Ewangelii...
2. niedziela Wielkiego Postu, rok C
"...A z obłoku odezwał się głos:
To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!" (Łk 9,35)
Masz 10 przykazań jako drogowskaz. Ale tak naprawdę to nie zawsze wiesz, jak żyć, co zrobić, jak postąpić. Nie wszystko jest takie jasne, takie proste, jakbyś chciał. Stajesz bezradny wobec tysiąca spraw, pytań, problemów. Klękasz do błagalnej modlitwy, ale nikt ci nie szepce do ucha prawdziwej odpowiedzi: zrób właśnie tak...
"...A z obłoku odezwał się głos:
To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!"
Masz 10 przykazań jako drogowskaz. Cenisz je. Podziwiasz ludzi, którzy naprawdę według nich żyją. Sam byś tak chciał. Zresztą masz swój kręgosłup moralny - jak ci się wydaje - mocny. "Nie kradnij, nie cudzołóż, nie zabijaj". Tu Bóg jest na pierwszym miejscu. Prawdziwy grzech cię nie skusi, wybierzesz Boga. Problem jest w sprawach mniejszych, codziennych, szarych. Twój diabeł siedzi w drobiazgach...
"...A z obłoku odezwał się głos:
To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!"
Masz 10 przykazań jako drogowskaz. I wszystko byłoby dobrze, gdybyś był na świecie sam. Wtedy mógłbyś zaryzykować. Iść na całość. Ale masz rodzinę. Żonę, dzieci, mieszkanie. Tu trzeba coś załatwić, tam mieć otwartą drogę, tu się zabezpieczyć, tam się z kimś dogadać... Słupy graniczne grzechu wbijasz coraz dalej i dalej. Chcesz zaorać miedzę, z nadzieją, że Pan Bóg-Sąsiad tego nie zauważy. Po latach sam już nie wiesz, gdzie była prawdziwa granica. Masz większą przestrzeń życia - nie chcesz już wiedzieć, jak jest naprawdę.
"...A z obłoku odezwał się głos:
To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!"
Bogumiła Szewczyk
https://rozwazaniabogumily.wordpress.com
***
Człowiek pyta:
Faraon odpowiedział: Kimże jest Pan, abym musiał usłuchać Jego rozkazu i wypuścić Izraela?
Wj 5,2
Dlaczego to, Mojżeszu i Aaronie, chcecie odwieść lud od pracy?
Wj 5,4
***
Cudzołóstwo a wierność, Prz 5
1. Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,
2. abyś zachował roztropność, twe usta niech strzegą rozsądku!
3. Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej,
4. lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny.
5. Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki,
6. byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie.
7. Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;
8. idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź,
9. byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi,
10. by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy.
11. Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz.
12. Powiesz: Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło me serce,
13. nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie;
14. o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia.
15. Pij wodę z własnej cysterny, tę, która płynie z twej studni.
16. Na zewnątrz mają bić twoje źródła? Tworzyć na placach strumienie?
17. Niech służy dla ciebie samego, a nie innym wraz z tobą;
18. niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości.
19. Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze, w miłości jej stale czuj rozkosz!
20. Po cóż, mój synu, upajać się obcą i obejmować piersi nieznanej?
21. Bo drogi ludzkie - przed oczyma Pana, On widzi wszystkie ich ścieżki.
22. Gdy grzesznym nieprawość owładnie, trzymają go więzy występku.
23. Umrze on z braku nauki, pobłądzi z ogromu głupoty.
***
DZIAŁANIE I CIERPIENIE
Czy mam działać, czy cierpieć? - Bądź Stwórcy obrazem
I, jak On, w każdej chwili działaj i cierp razem.
Adam Mickiewicz
***
Jak najczęściej mów dziękuję.
H. Jackson Brown, Jr. Mały poradnik życia
Patron Dnia
św. Elfeg
biskup i męczennik
Św. Elfeg urodził się w rodzinie szlacheckiej. Wcześnie zrezygnował z życia światowego i wstąpił do klasztoru. Po kilku latach został pustelnikiem; zamieszkał w nędznej lepiance. W roku 984 przy pomocy św. Dunstena został wybrany biskupem Winchesteru. W roku 1006 został mianowany arcybiskupem Canterbury. W owym czasie Anglię nękały najazdy Duńczyków, którzy grabili i obracali w perzynę kraj, rządzony przez słabego króla Etheelreda. Arcybiskup pałał chęcią poświęcenia się za swój lud i starał się ściągnąć na siebie okrucieństwa pogan. Jego katedra została spalona, a on uwięziony i poddany torturom. Odmówił jednak sprzedaży dóbr kościelnych, aby zapłacić okup. Zginął 19 kwietnia 1012 roku.
jutro: św. Marcela
