Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Bóg jest Miłością i mówi do nas każdego dnia! A jak ja odpowiadam Bogu?
Czy jestem skupiony na Jego Słowie, czy pragnę Go całym sercem i umysłem? Czy przełamuję swoje lęki (jak uboga wdowa z Sarepty) i zniecierpliwienie (jak chory na trąd Naaman, wódz wojska króla Aramu), kiedy dotyka ono moich słabości?
Czy jednak chętnie zabiłbym Bożego proroka, bo głoszone Słowo Boże dotyka mojego serca, a ja nie chcę Go słuchać? (Zob. Łk 7,24-30; 2Krl 5,1-15a).
„Pokładam nadzieję w Panu i w Jego Słowie,
u Pana jest bowiem łaska i obfite odkupienie!”
(por. Ps 130(129), 5.7bc)
Anna-Irena, Kraków
czytelny@poczta.fm
***
Człowiek pyta:
Faraon odpowiedział: Kimże jest Pan, abym musiał usłuchać Jego rozkazu i wypuścić Izraela?
Wj 5,2
Dlaczego to, Mojżeszu i Aaronie, chcecie odwieść lud od pracy?
Wj 5,4
***
Cudzołóstwo a wierność, Prz 5
1. Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,
2. abyś zachował roztropność, twe usta niech strzegą rozsądku!
3. Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej,
4. lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny.
5. Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki,
6. byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie.
7. Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;
8. idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź,
9. byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi,
10. by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy.
11. Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz.
12. Powiesz: Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło me serce,
13. nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie;
14. o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia.
15. Pij wodę z własnej cysterny, tę, która płynie z twej studni.
16. Na zewnątrz mają bić twoje źródła? Tworzyć na placach strumienie?
17. Niech służy dla ciebie samego, a nie innym wraz z tobą;
18. niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości.
19. Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze, w miłości jej stale czuj rozkosz!
20. Po cóż, mój synu, upajać się obcą i obejmować piersi nieznanej?
21. Bo drogi ludzkie - przed oczyma Pana, On widzi wszystkie ich ścieżki.
22. Gdy grzesznym nieprawość owładnie, trzymają go więzy występku.
23. Umrze on z braku nauki, pobłądzi z ogromu głupoty.
***
DZIAŁANIE I CIERPIENIE
Czy mam działać, czy cierpieć? - Bądź Stwórcy obrazem
I, jak On, w każdej chwili działaj i cierp razem.
Adam Mickiewicz
***
Jak najczęściej mów dziękuję.
H. Jackson Brown, Jr. Mały poradnik życia
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy
