Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Żeby nie umrzeć z powodu grzechów (J 8:21-30)
Można i warto się nad tym zastanawiać, bo to może pomóc w lepszym zrozumieniu tekstu. A w tym tekście Jezus (czy też autor ewangelii cytując Jezusa) mówi wprost słuchaczom, że wiara w niego jako tego, który przyszedł od Boga Ojca jest wybawieniem z grzechów, które prowadzą do śmierci. To, że grzech prowadzi do śmierci jest zrozumiałe, bo to jest powszechne doświadczenie ludzkie, niezależnie od tego jak kto rozumie grzech na danym etapie życia. Możemy zastanawiać się jak i dlaczego, ale grzech, na pewno prowadzi do zagłady.
A w jaki sposób wiara w Jezusa może nas od grzechu uwolnić? Aby spróbować znaleźć odpowiedź na to pytanie, najpierw trzeba powiedzieć sobie co to znaczy wierzyć w Jezusa. Z tekstu ewangelii wnika, że wierzyć w Jezus znaczy wierzyć, że on jest Chrystusem, czyli jest Mesjaszem przychodzącym od Boga. On poprzez swoją ofiarę zdjął z nas śmierć jako konsekwencję grzechów, a naśladując go w swoim życiu możemy nauczyć się unikać grzechów i dojść do wieczności.
Ewangelista Jan notuje, że wielu słysząc mowę Jezusa uwierzyło w niego. Zatem propozycja wydaje się być następująca: jeśli nie chcę umrzeć z powodu moich grzechów to mogę spróbować naśladować Jezusa. Pierwszym krokiem jest wiara w to, że to On jest działaniem Boga Ojca w świecie. Wiara może być wątła, ledwo się tląca, ale wydaje się być warunkiem rozpoczęcia procesu wymykania się śmierci.
Jeżeli głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania?
1 Kor 15,12
A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele?
1 Kor 15,35
Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?
1 Kor 15,55
***
Przysłowia Salomona, Prz 22
1. Lepszy szacunek niż wielkie bogactwo, lepsze uznanie niż srebro i złoto.
2. Spotykają się bogacz i nędzarz - Pan obydwu jest Stwórcą.
3. Rozważny zło widzi i odwraca się, nierozważni tam idą - i szkodę ponoszą.
4. Owocem pokory jest bojaźń Pańska, bogactwo, szacunek i życie.
5. Ciernie, sidła na drodze złoczyńcy, kto życia strzeże, ten od nich jest z dala.
6. Wdrażaj chłopca w prawidła jego drogi, a nie zejdzie z niej i w starości.
7. Ubogimi kieruje bogaty, sługą wierzyciela jest dłużnik.
8. Kto sieje zło, zbiera nieszczęście, kij jego gniewu przepadnie.
9. Błogosławiony, czyj wzrok miłosierny, bo chlebem dzieli się z biednym.
10. Przepędź szydercę, a kłótnia ustąpi, ucichnie zatarg i potwarz.
11. Kto kocha czystych sercem, kto ma wdzięk na wargach - przyjacielem króla.
12. Oczy Pana strzegą rozsądku, a niweczą mowy wiarołomcy.
13. Leniwy mówi: Lew jest na drodze: zginę na środku ulicy.
14. Usta żon cudzych są dołem głębokim: na kogo Pan się gniewa, ten tam wpadnie.
15. W sercu chłopięcym głupota się mieści, rózga karności wypędzi ją stamtąd.
16. Uciskać biedaka - to jego bogacić, bogacza wspierać - to wtrącać go w biedę.
17. Słowa Mędrców. Nadstaw ucha i słuchaj słów mędrców, nakłoń swe serce ku mojej nauce,
18. bo dobrze, gdy w sercu je chowasz, gdy stale je widać na twoich wargach.
19. Byś ufność swą w Panu pokładał, chcę wskazać ci dzisiaj twoją drogę.
20. Czy już nie pisałem tobie trzy razy [słów pełnych] rad i wskazań,
21. by cię nauczyć prawości i prawdy, byś wiernie zdał sprawę temu, kto cię posłał?
22. Nie okradaj nędzarza, ponieważ jest nędzarzem, nie uciskaj w bramie biednego,
23. bo Pan rzecznikiem ich sprawy, wydrze On życie tym, co ich krzywdzą.
24. Nie wiąż się z człowiekiem gniewliwym, nie obcuj z człowiekiem porywczym,
25. byś do dróg jego nie przywykł i nie zgotował pułapki na swe życie.
26. Nie bądź z tych, co dają porękę, co ręczą za [cudze] długi.
27. Jeżeli nie masz czym zapłacić, po co mają łóżko zabrać spod ciebie?
28. Nie przesuwaj starej miedzy, ustalonej przez twoich przodków.
29. Widzisz biegłego w swoim zawodzie? Będzie on stał przed obliczem królów, a nie przed ludźmi prostymi.
***
PROBY
Mędrzec zwyczajnych ludzi z rozmowy ocenia,
A nadzwyczajnych mężów poznaje z milczenia.
Adam Mickiewicz
***
Nastaw się na ciągłą pracę nad sobą.
H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy
