logo
Czwartek, 25 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Jarosława, Marka, Wiki – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

„Święta, święta i po świętach”? Nic z tych rzeczy! Radość paschalna trwa całą oktawę, a nawet przeznaczona jest na całe nasze życie i wieczność! Chociaż czasem rany wydają się być jeszcze zbyt świeże, umysł otępiały, nie w pełni nawrócony.

Tak jak u Apostołów po zmartwychwstaniu Jezusa. Coś słyszeli, ale czy to może być prawda? Smutni, zagubieni, rozmawiają z Panem, ale Go nie poznają…

Dzisiaj Chrystus tak samo towarzyszy w naszej codzienności, tak samo się o nas troszczy…
I tak samo są tacy, którzy nie wierzą, choć widzą Boże znaki…

Niech łaska Boża w nas działa! Otwórzmy serca na Boże słowo i działanie! Nieśmy Chrystusa do świata, który coraz bardziej zagubiony i smutny, potrzebuje autentycznego spotkania ze Zmartwychwstałym Zbawicielem!
(por. J 21,1-14; Dz 4,1-12).

„Niech wyznawcy Pana głoszą: „Jego łaska na wieki!”
(z Ps 118)
 
Anna-Irena, Kraków
czytelny@poczta.fm

***


Człowiek pyta:

 

Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
Ps 22,2

Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu?
Ps 24,3

***
 

Wszystko jest zależne od czasu, ostatecznie od Boga, Koh 3

1. Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem:
2. Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasądzono,
3. czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania,
4. czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów,
5. czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich,
6. czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,
7. czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia,
8. czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
9. Cóż przyjdzie pracującemu z trudu, jaki sobie zadaje?
10. Przyjrzałem się pracy, jaką Bóg obarczył ludzi, by się nią trudzili.
11. Uczynił wszystko pięknie w swoim czasie, dał im nawet wyobrażenie o dziejach świata, tak jednak, że nie pojmie człowiek dzieł, jakich Bóg dokonuje od początku aż do końca.
12. Poznałem, że dla niego nic lepszego, niż cieszyć się i o to dbać, by szczęścia zaznać w swym życiu.
13. Bo też, że człowiek je i pije, i cieszy się szczęściem przy całym swym trudzie - to wszystko dar Boży.
14. Poznałem, że wszystko, co czyni Bóg, na wieki będzie trwało: do tego nic dodać nie można ani od tego coś odjąć. A Bóg tak działa, by się Go ludzie bali.
15. To, co jest, już było, a to, co ma być kiedyś, już jest; Bóg przywraca to, co przeminęło.
16. I dalej widziałem pod słońcem: w miejscu sądu - niegodziwość, w miejscu sprawiedliwości - nieprawość.
17. Powiedziałem sobie: Zarówno sprawiedliwego jak i bezbożnego będzie sądził Bóg: na każdą bowiem sprawę i na każdy czyn jest czas wyznaczony.

Los człowieka podobny jest do losu zwierząt, Koh 3

18. Powiedziałem sobie: Ze względu na synów ludzkich tak się dzieje. Bóg chce ich bowiem doświadczyć, żeby wiedzieli, że sami przez się są tylko zwierzętami.
19. Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością.
20. Wszystko idzie na jedno miejsce: powstało wszystko z prochu i wszystko do prochu znów wraca.
21. Któż pozna, czy siła życiowa synów ludzkich idzie w górę, a siła życiowa zwierząt zstępuje w dół, do ziemi?
22. Zobaczyłem więc, że nie ma nic lepszego nad to, że się człowiek cieszy ze swych dzieł, gdyż taki jego udział. Bo któż mu pozwoli widzieć, co stanie się potem?

 
***
 

Dwóch mędrców równie sławnych nauczało w szkole.
Któryż z nich prawdę mówił? Prawda w oczy kole.
Jednego gmin wygwizdał, a drugiemu klaskał.
Widać, że jeden ukłuł, a drugi pogłaskał.
 

Adam Mickiewicz 

Patron Dnia



św. Marek Ewangelista

Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.

jutro
: św. Aldy

wczoraj
dziś
jutro