Bernadety, Julii, Benedykta, Biruty, Erwina – wyślij kartkę
Kwiecień 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
ks. Marek Chrzanowski FDP
Człowiek pyta:
Kim jest ta, co się wyłania z pustyni wśród słupów dymu, owiana wonią mirry i kadzidła, i wszelkich wonności kupców?
Pnp 3,6
***
Kobiety, Syr 9
1. Nie podejrzewaj swej żony, byś nie nauczył jej złego postępowania przeciw sobie.
2. Nie zaprzedawaj kobiecie swej duszy, by się nie wyniosła nad twoją władzę.
3. Nie wychodź na spotkanie kobiety rozpustnej, byś nie wpadł w jej sidła.
4. Nie wchodź w zażyłość ze śpiewaczką, by jej zamiary cię nie usidliły.
5. Nie wpatruj się w dziewicę, abyś przypadkiem nie wpadł w sidła kar z jej powodu.
6. Nie oddawaj się nierządnicom, abyś nie stracił swego dziedzictwa.
7. Nie rozglądaj się po ulicach miasta ani nie wałęsaj się po jego pustych zaułkach.
8. Odwróć oko od pięknej kobiety, a nie przyglądaj się obcej piękności: przez piękność kobiety wielu zeszło na złe drogi, przez nią bowiem miłość namiętna rozpala się jak ogień.
9. Z kobietą zamężną nigdy razem nie siadaj ani nie ucztuj z nią przy winie, aby przypadkiem twa dusza nie skłoniła się ku niej, byś przez swą namiętność nie potknął się aż do zagłady.
Obcowanie z ludźmi, Syr 9
10. Nie porzucaj starego przyjaciela; nowego nie można postawić wyżej niego. Wino nowe, przyjaciel nowy - jeśli się zestarzeje - z przyjemnością wypijesz.
11. Nie zazdrość chwały grzesznikowi, nie wiesz bowiem, jaka będzie jego zguba.
12. Nie miej upodobania w tym, co się podoba bezbożnym, pamiętaj, że nie będą usprawiedliwieni - aż do Otchłani.
13. Daleko bądź od człowieka, co ma władzę zabijania, a nie doznasz obawy śmierci, a jeśli się doń zbliżysz, nie popełniaj zdrożności, by nie odebrał ci życia. Pamiętaj, że chodzisz wśród sideł i na krawędzi murów miasta się przechadzasz.
14. Według możności staraj się zyskiwać życzliwość bliźnich, a naradzaj się z mądrymi!
15. Wiedź rozmowę z rozumnymi, a każda przemowa twoja niech będzie o Prawie Najwyższego.
16. Mężowie sprawiedliwi niech będą twoimi współbiesiadnikami, a w bojaźni Pańskiej niech będzie twoja radość!
17. Ręka rzemieślników czyni dzieło godne pochwały, a rządca ludu okaże mądrość przez swoją mowę.
18. Będą się bali w mieście człowieka, co umie władać językiem, a porywczy w mowie ściągnie na siebie nienawiść.
***
Trzeźwy człowiek bezpiecznie przy ogniu się grzeje,
Pijak ledwie się zbliży, na popioł zgoreje.
Święci bezpiecznie chodzą wśród piekła płomieni.
Diabli goreją, bo są grzechem napełnieni.
Adam Mickiewicz
Patron Dnia
św. Benedykt Józef Labre
żebrak
Św. Benedykt Józef Labre urodził się w Amettes, we Francji, w roku 1748. Otrzymał dobre wychowanie w domu pobożnych rodziców. Od najwcześniejszych lat zadawał sobie surową pokutę nawet za najdrobniejsze przewinienia. Jako dwunastoletni chłopiec zaczął pobierać lekcje łaciny od swojego wuja, księdza; przez cztery lata z zapałem przykładał się do nauki. Potem jednak pobożność wzięła górę nad zamiłowaniem do studiów: porzucił naukę, pozostawiając sobie na dalszą drogę życia tylko Pismo święte, z którym się nigdy nie rozstawał.
W owym czasie zapłonął chęcią wstąpienia do zakonu. Jego wybór padł na trapistów, spotkawszy się z odmową spróbował następnie u kartuzów, wśród których przebywał sześć tygodni, ale i to nie jego powołanie. Również próba życia klasztornego wśród cystersów zakończyła się niepowodzeniem. Zaczął więc pielgrzymować żyjąc z jałmużny i praktykując całkowite ubóstwo. Ostatnie lata spędził w Rzymie, odwiedzając liczne kościoły. Stopniowo zapadał na zdrowiu. W roku 1783 zabrano go do domu miłosierdzia, gdzie 16 kwietnia zmarł. Św. Benedykt jest przykładem wschodniego ascetyzmu; tego żebrzącego pielgrzyma lub wędrownego świętego nazwano ,,szaleńcem Chrystusowym".
jutro: św. Stefana Harding
