logo
Wtorek, 16 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Bernadety, Julii, Benedykta, Biruty, Erwina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Człowiek pyta:

Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Ps 139,7

Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie, oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Ps 139,21

***

Tajemnica mądrości,  Syr 1

1. Cała mądrość od Boga pochodzi, jest z Nim na wieki.
2. Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć?
3. Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać?
4. Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, rozum roztropności od wieków.
5. Zdrojem mądrości jest słowo Boże na wysokości, a drogi jej - to przykazania wieczne.
6. Korzeń mądrości komuż się objawił, a dzieła jej wszechstronnej umiejętności któż poznał?
7. Wiedza mądrości komuż została objawiona i któż pojął jej mnogie doświadczenie.
8. Jest Jeden mądry, co bardzo lękiem przejmuje, siedzący na swym tronie.
9. To Pan ją stworzył, przejrzał, policzył i wylał na wszystkie swe dzieła,
10. na wszystkie stworzenia według swego daru, a tych, co Go miłują, hojnie nią wyposażył.

Bojaźń Boża, Syr 1

11. Bojaźń Pańska to chwała i chluba, wesele i korona radosnego uniesienia.
12. Bojaźń Pańska zadowala serca, daje wesele, radość i długie życie.
13. Temu, kto się Pana boi, dobrze będzie na końcu, a w dniu swej śmierci będzie błogosławiony.
14. Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, i dla tych, którzy są Mu wierni, wraz z nimi została stworzona w łonie matki.
15. Założyła u ludzi fundament wieczny, a u ich potomstwa znajdzie zaufanie.
16. Pełnia mądrości to bać się Pana, który upoi ich owocami swoimi.
17. Cały ich dom napełni pożądanymi dobrami, a spichlerze swymi płodami.
18. Koroną mądrości - bojaźń Pańska, dająca pokój i czerstwe zdrowie.
19. A Pan ją przejrzał, policzył. Wiedzę i poznanie rozumu jak deszcz wylał, i wywyższył chwałę tych, co ją posiadają.
20. Korzeń mądrości to bać się Pana, a gałęzie jej - długie życie.
21. Bojaźń Pańska oddala grzechy, a kto się jej trzyma odwraca gniew.

Cierpliwość i opanowanie siebie, Syr 1

22. Niesłuszny gniew nie może być usprawiedliwiony , przebranie miary w gniewie jest jego upadkiem.
23. Cierpliwy do czasu dozna przykrości, ale później radość dla niego zakwitnie.
24. Do czasu będzie ukrywać swoje słowa, a wargi wielu wychwalać będą jego rozum.

Mądrość i prawość charakteru, Syr 1

25. W skarbcach mądrości są przypowieści wiedzy, w grzeszniku zaś pobożność budzi odrazę.
26. Jeżeli pożądasz mądrości, chowaj przykazania, a Pan cię nią obdarzy.
27. Albowiem mądrość i wykształcenie to bojaźń Pana, a w wierności i łagodności ma On upodobanie.
28. Bądź posłuszny bojaźni Pana i nie przystępuj do Niego z sercem dwoistym!
29. Nie bądź obłudnikiem wobec ludzi i zwróć uwagę na swoje wargi!
30. Nie wywyższaj siebie, abyś nie upadł i nie sprowadził hańby na swoją duszę. Pan odkryje wszystkie twe tajniki i pośród zgromadzenia cię poniży, dlatego że nie zbliżyłeś się do bojaźni Pańskiej, a serce twe pełne jest zdrady.

 

***

 

Gdzie szkoła sceniczników, wodzów i śpiewaków?
Tam, gdzie szkoła dla mrówek, bestyi i ptaków.
Ludzie, to tylko dobrze wykonać umiecie,
Czegoście się nie mogli nauczyć na świecie.

Adam Mickiewicz

Patron Dnia



św. Benedykt Józef Labre
 
żebrak

Św. Benedykt Józef Labre urodził się w Amettes, we Francji, w roku 1748. Otrzymał dobre wychowanie w domu pobożnych rodziców. Od najwcześniejszych lat zadawał sobie surową pokutę nawet za najdrobniejsze przewinienia. Jako dwunastoletni chłopiec zaczął pobierać lekcje łaciny od swojego wuja, księdza; przez cztery lata z zapałem przykładał się do nauki. Potem jednak pobożność wzięła górę nad zamiłowaniem do studiów: porzucił naukę, pozostawiając sobie na dalszą drogę życia tylko Pismo święte, z którym się nigdy nie rozstawał.

W owym czasie zapłonął chęcią wstąpienia do zakonu. Jego wybór padł na trapistów, spotkawszy się z odmową spróbował następnie u kartuzów, wśród których przebywał sześć tygodni, ale i to nie jego powołanie. Również próba życia klasztornego wśród cystersów zakończyła się niepowodzeniem. Zaczął więc pielgrzymować żyjąc z jałmużny i praktykując całkowite ubóstwo. Ostatnie lata spędził w Rzymie, odwiedzając liczne kościoły. Stopniowo zapadał na zdrowiu. W roku 1783 zabrano go do domu miłosierdzia, gdzie 16 kwietnia zmarł. Św. Benedykt jest przykładem wschodniego ascetyzmu; tego żebrzącego pielgrzyma lub wędrownego świętego nazwano ,,szaleńcem Chrystusowym".

jutro: św. Stefana Harding

wczoraj
dziś
jutro