Kwiecień 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Aby wyrósł kłos z wieloma ziarnami, ziarno wrzucone w ziemię musi obumrzeć. Pozornie zniszczone przez wodę, ziemię i czas, wydaje plon. Daje ludziom chleb.
A nam tak szkoda siebie dla innych. Drżymy o każdą chwilę, którą możemy przeznaczyć dla siebie, potem o każdą złotówkę, którą w tym czasie udało nam się zarobić. I wydaje nam się, że nie zmarnowaliśmy nic. Nie zauważamy, że zmarnowaliśmy wszystko.
- Aby ci, którzy sieją w ziemię ziarno, zechcieli podobnie rozdawać innym siebie, choćby wydawało się czasem, że coś na tym tracą. Plon widać trochę później.
- Aby ci, którzy poświęcają swoje życie dla dobrej sprawy, nigdy nie żałowali swojego czasu, sił i majątku. Tylko dobro zostaje na zawsze.
- Aby ci, którzy odkładają na później pomoc innym ludziom, zrozumieli, że może im zabraknąć czasu. Życie może się skończyć w samo południe, a nie wieczór.
- Aby ci, którzy wybrali Jezusa, nie szli za Nim jako obserwatorzy, ani nawet jako znawcy Prawa, ale jako słudzy. To tym, którzy Mu służą obiecał Jezus nagrodę w niebie.
Naucz nas Panie być dobrym jak chleb.
Bogumiła Szewczyk
https://rozwazaniabogumily.wordpress.com
Nie bądź przesadnie sprawiedliwy i nie uważaj się za zbyt mądrego! Dlaczego miałbyś sobie sam zgotować zgubę?
Koh 7,16
Nie bądź zły do przesady i nie bądź głupcem. Dlaczego miałbyś przed czasem swym umrzeć?
Koh 7,17
***
Różne przestrogi i rady, Syr 7 i 8
36. We wszystkich sprawach pamiętaj o swym kresie, a nigdy nie zgrzeszysz.
1. Nie sprzeczaj się z człowiekiem potężnym, abyś przypadkiem nie wpadł w jego ręce.
2. Nie spieraj się z człowiekiem bogatym, by nie przeciwstawił ci ciężaru [złota]. Złoto bowiem zgubiło wielu i serca królów uwiodło.
3. Nie sprzeczaj się z człowiekiem gadatliwym i nie dorzucaj drew do jego ognia!
4. Unikaj poufałości z prostakiem, aby twoi przodkowie nie byli znieważani.
5. Nie czyń wyrzutów człowiekowi, co się odwraca od grzechu, pamiętaj, że wszyscy jesteśmy godni kary.
6. Nie uwłaczaj człowiekowi w jego starości, albowiem i z nas niektórzy się zestarzeją.
7. Nie okazuj radości nad zmarłym, pamiętaj, że wszyscy pomrzemy.
8. Nie gardź opowiadaniem mędrców, a zajmuj się ich przypowieściami, albowiem od nich zdobędziesz naukę, abyś mógł urzędować u władców.
9. Nie odsuwaj od siebie opowiadania starców, albowiem i oni nauczyli się go od swoich ojców; od nich i ty nauczysz się rozumu, by w czasie potrzeby dać odpowiedź.
10. Nie podpalaj węgli grzesznika, abyś nie spłonął w ogniu ich płomienia.
11. Nie cofaj się przed zuchwalcem, aby się nie zasadził jak sidło przeciw tobie.
12. Nie pożyczaj człowiekowi możniejszemu od siebie, a jeślibyś pożyczył, uważaj to za stracone!
13. Nie ręcz ponad swoją możliwość, a jeśliś poręczył, troszcz się jako płatnik!
14. Nie prawuj się ze sędzią, ponieważ według jego uznania wydadzą mu wyrok.
15. Nie wyruszaj w drogę z człowiekiem nieroztropnie odważnym, aby ci nie był ciężarem: on bowiem według swej woli będzie postępować i mógłbyś zginąć przez jego szaleństwo.
16. Nie wadź się z popędliwym i nie wędruj z nim przez pustynię, albowiem krew w oczach jego jest niczym, a zabije cię tam, gdzie nie będzie pomocy.
17. Nie naradzaj się z głupim, bo nie potrafi rozmowy zachować w tajemnicy.
18. Wobec obcego nie zdradzaj tajemnic, nie wiesz bowiem, co wymyśli.
19. Nie otwieraj swego serca każdemu człowiekowi, abyś nie usunął od siebie szczęścia.
***
Duszo, póki twe dziecię nie urośnie w lata,
Unoś je do Egiptu przed oczyma kata.
Adam Mickiewicz
Patron Dnia
św. Marek Ewangelista
Druga Ewangelia została napisana przez św. Marka, który w Nowym Testamencie jest czasami zwany Janem Markiem. Zarówno on, jak i jego matka, Maria, byli wielce szanowani w pierwszych latach chrześcijaństwa, a dom jego matki w Jerozolimie był miejscem spotkań chrześcijan. Św. Marka wymienia się zwykle ze Św. Pawłem i Św. Barnabą, kiedy mowa jest o podróżach misyjnych na Cypr i dalej. Później podróżował już tylko ze Św. Barnabą. Wiemy również, że przebywał w Rzymie ze Św. Piotrem i Św. Pawłem. Tradycja sięgająca czasów Euzebiusza wskazuje na niego jako założyciela gminy aleksandryjskiej i pierwszego biskupa Aleksandrii. Św. marek jest autorem drugiej Ewangelii, napisał ją prawdopodobnie w Rzymie przed rokiem 60. Ewangelia powstała w języku greckim i była przeznaczona dla ludów nawróconych na chrześcijaństwo. Tradycja mówi także, iż Rzymianie prosili Św. Marka aby głosił nauki Św. Piotra. To tłumaczy pozycję jaką zajmuje Św. Piotr w tej Ewangelii.
jutro: św. Aldy
